Atmanand Prakash Pustak 092 Ank 07 08

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

[ શ્રી આત્માન પ્રકાશ ચોમાસું પૂર્ણ થતાં ચૈત્યવાસી મુનિએ સુબાહુની વાત સાંભળી આખું સ્મિત કરી વિહાર કર્યો. મંત્રી દૂર સુધી તેને વળાવવા મુનિરાજે કહ્યું : “મહાનુભાવ! લગભગ દસ ગયા. સુબાહુએ છૂટા પડતી વખતે નહિ સમજાતા વર્ષ પહેલાં યતિધર્મની દીક્ષામાં હું આપના એવા એક હેકનો અર્થ સમજાવવા મુનિરાજને શહેરમાં ચોમાસુ રહેશે અને એક પ્રસંગે વિનંતી કરી. તે લેક આમ હિતે
આપ મને વંદન કરવા આવેલા, ત્યારે મારી 'संसारोदधिनिस्तार पदवी न दवोयसी।
જાતને લાંછન લાગે તેવી કિયામાં હું મન થઈ કરતા ટુરતા ન છૂટ રે રક્ષિા : ” બેઠા હતા. મારું દુષ્કૃત્ય આપે નજર નજર
જોયું, પણ તે સંબંધમાં યોગ્ય શિક્ષા કરવાને મુનિ સંપૂર્ણાના મંત્રીને કલોકનો અર્થ બદલે આપે મારા પ્રત્યે અપાર પ્રેમ અને સમજાવતાં કહ્યું : “સંસાર સમુદ્રમાં દુસ્તર એવી અપૂર્વ ભક્તિ દાખવ્યાં. તેથી મારી શિથિલતાને મદિક્ષણાઓ અર્થાત્ સ્ત્રીઓ ન હોય તે તેને મને ભારે પશ્ચાત્તાપ થયે અને યતિધર્મનો તરવા માગે કાંઈ દૂર નથી.'
દીક્ષા છોડી મે' પંચમહાવ્રતનો સાધમ અંગીઆ કલાકને અર્થ પૂછવા પાછળ મંત્રીને કાર કર્યો, તમારા પ્રેમ અને ભક્તિએ મને આશય મુનિરાજથી છૂપ ને રહ્યો કાણાને મેંએ પતનના માર્ગે જતાં અટકાવ્યું. એટલે ભાવકાણે કહ્યા સિવાય મંત્રી સુબાહુએ સાધુમાં દૃષ્ટિએ તો તમે જ મારા ગુરુ છે.” કયાં કાર્યુ હતુ. તે આ કલેક દ્વારા આડ- મંત્રીને દસ વર્ષ પહેલાં આ મુનિરાજ કતરી રીતે સમજાવી દીધું હતું.
અંગેને પ્રસંગ યાદ આવ્યો અને કહ્યું : “દુનિયામાં માણસ એકવાર ગુ કરવાથી કાંઈ
હંમેશને માટે શાપિત બની જતા નથી આ આ વાત બની ગયા બાદ લગભગ દરેક જગતમાં તે ચોરી કરતાં પકડાય એ ચાર વર્ષ પછી સુબાહુ મંત્રી એક વખત ગિરનારજીની અને ચાલાકીથી છૂટી જાય એ શાહુકાર. જીવનમાં
છે. મધ્યાહ્નનો સમય હતો. મંત્રી ભૂલે તે બધાની થાય છે. માનવ હદય ગિરનાર પરથી ડોળીમાં બેસી તળેટીમાં આવી પરિવર્તનશીલ છે. આજે જેને એક વાતથી રહ્યા હતા. માળીની પરબની જગ્યાએ મંત્રી તૃપ્તિ થાય છે, તેને કાલે એ જ વાતને અણ વિસામો લેવા બેઠા હતા, એવામાં નીચેથી ઉપર ગમો જાગે છે. સમુદ્રની ભરતી ઓટના નિયમ જતા એક મુનિરાજ ત્યાં આવ્યા, મુનિરાજનું માનવહૃદયને પણ લાગુ પડે છે. જ્ઞાની અને શરીર આમ તે હાડપિંજર જેવું હતું, પણ વિવેકીને ભૂલનું ભાન થતાં તેમાંથી પાછા ફરી તેના મેં પર તપ અને ત્યાગનુ દિવ્ય તેજ જાય છે, ત્યારે અજ્ઞાની પતનના માર્ગે આગળ ચમકી રહ્યું હતું. મુનિરાજને જોતાં જ મંત્રીને ને આગળ વધતા જાય છે, પરંતુ જીવનમાં થયું કે આ કોઈ પરિચિત સાધુ લાગે છે, પણ એક વાતની તે મને ખાતરી થઈ ગઈ છે કે અગાઉ તેમને ક્યાં અને ક્યારે જોયેલા એ યાદ પંથ ભૂલેલા માનવને સાચા રસ્તે દોરવા માટે ન આવ્યું. મુનિરાજને વંદન કરી મંત્રીએ માત્ર ઉપદેશ કે ઠપકે ભાગ્યે જ મદદરૂપ થાય પૂછયું : “ભગવંત! આપના દર્શન આ છે. આ માટે જરૂર છે વિશુદ્ધ પ્રેમ અને અગાઉ કર્યા છે, પણ કયાં અને કયારે તેનું પવિત્ર સદૂભાવની” વિસ્મરણું થઈ ગયું છે. આપના ગુરુ અને મંત્રીએ પોતાની પાછલી જીવનકથની કહેતાં આપનું નામ આપશે તે તરત ખ્યાલ આવી જશે.” કહ્યું : “યવન અવસ્થામાં ઉન્માદ અને