Atmanand Prakash Pustak 089 Ank 08

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

હતુ. એટલે હવે હાથ માં ધાઇને બન્ને જાતે વળગ્યા ત્યારે- લાગ જોઇને સેામવસુએ સાધુને પૂછી લીધું : મહારાજ ! તમારા વેષ, તમારી ચ અને રહેણીકરણી જોઈને મને યારનીય
અથ તારવ્યેા. અંતે એ પ્રમાણેજ થવાનુ અહી રહીને,મે' શરૂ કર્યું. જી અમને ગુરુજીએ કહેલુ કે ' લોકપ્રિય મનને !' એટલે હુ તેા એમણે ભણાવેલા મંત્રા અને ઔષધોના નવાઈ લાગે છે, કૃપયા તમારા આ આચાર-ઉપયાગ કરીને લોકો ઉપર યથાશક્ય ઉપકાર વિચારનુ... હા.. શું, એ મને સમજાવશે ? કરતા રહું છું', અને તેથી અહીના લોકોમાં હુ સામાન્યત: બીજા સાધુ-તાપસા-તા જગલમાં ખૂબ પ્રિય થઈ પાયા છું અને એજ કારણે મને જ વસતિથી દૂર રહેતાં હોય છે અને તમે તે લેાકેા કાયમ સારું સારુ ભેજન શિક્ષામાં આપે અહી' વતિની મધ્યમાં જ રહેવાનુ રાખ્યુ છે, છે. એટલે હુ' ( મીઠુ જમો ) એ ગુરુ આજ્ઞા લેજનમાં પણ તમે તે। વનફળ કે કંદમૂળ પણ પાછુ છું અને લેએ જ કરી આપેલી આદિને બદલે બધુ' જ લે છે ! વેષમાં પણુ સગવત અનુસાર આ મઢુલીમાં સરસ મજાથી આની છાલ કે જીણુ, મલિન વડ્યા કે ભગવા પથારી રાખી છે. તે પર હ' સુખે ઊપુ.... વડ્યા નથી પહેર્યાં! એટલે સમજાય છે કે તમારા એટલે ( સુખે સૂજે ) એવી ગુરુજીની આજ્ઞા ધર્મ અને પથ ન્યારે જ ઇં. તે। એનું રહસ્ય પળાય છે. હુ' તા ભાઇ ! આ રીતે મારા ગુરુજીતત્ત્વ મને સમજાવશે ? ની ત્રણ શખામણા સમયે। છુ. અને પાછું છું, અને આજ મારા ધર્મનું અને ખાચાર– વિચારનું પણ હા છે બાકી, ખરૂં રહસ્ય મારા ગુરુજી જાણે ! ! ''
'
આના જવાબમાં પેલા સાધુએ પણ પેાતાની હકીકત સમજાવતા કહ્યું. “વિપ્રવર ! અમારા ગુરુદેવ મહાન વિદ્વાન અને પવિત્ર પુરૂષ હતા. એમના અમે એ શિષ્યા હતા, અમારા ગુરુ કેશુ હતા, કયાંના હ્રતા, એ બધી બાબતથી અમે સાવ અજ્ઞાન જ હતા. અને નદીનું મૂળ ને સત્પુરુષાનુ′ કુળ ” જાણવાની જરૂરેય શી હાય ભલા ? અમને તા એટલી ખળર હતી કે એક કુલીન બ્રાહ્મણ હતા. અને અમારા પુશ્મના ઉડ્ડયેજ એમણે અમને ખન્નેને (શષ્ય તરીકે સ્વીકારીને થોડા જ સમયમાં અનેક વિદ્યાએ અને શસ્ત્રનું જ્ઞાન અમને આપ્યુ, પણ પછી તરતજ તેઆ અમને છેાડીને કયાંય ચાલ્યા ગયા. જતા જતા એમને અમને ત્રણ વાતે કહેલી : “સુખે સુજો, મીઠું ખાજો અને લેકપ્રિય બનજો.’છે,
તે
..
હવે ગુરુદેવે ખા ત્રણ વાતા- Áિખામણુ તે પી, પગ એના પરમાથ એમણે ના સમજાયે! ને એ ચાલ્યા ગયા. હવે કરવું શું? હું તે વિચ રમાં પઢી ગયા. ઘણા ગડમથલને અંતે મે તા એ ત્રણ વાતને! મને એઠે એવે
જૂન-૯૨]
સેામસુ બુદ્ધિમાન હતા, વિચારક હતા. બ્રહ્મણું સાધુની વાત સાંભળીને એણે તટસ્ય બુદ્ધુએ વિંચાયુ : ગુરુને ઉપદેશ તે સરસ પણ અને ય આપણે કર્યો છે, તેવા ના હાય રાકે. કાંઇક જુદા જ હાવા જોઈએ. આામના ગુરુભાઇની તપાસ કરીને એને મળવુ જોઇએ. કદાચ એ આને પરમાથ જાણતા હાય !
એણે પૂછ્યુ· : “તપસ્વિન્ ! પશુ તમારા ગુરુભાઇ કયાં છે ! તમે અહીં એકાકી કેમ !''
જેમ હુ અહીંયા, તેમ મારા ગુરુભાઈ પણ અહી થી આગળ જતાં એક માઠું ગામ આવે ત્યાં રહે છે.” તપસ્વીએ કહ્યુ
સમવસુને આગળ તેા જવુ' જ હેતુ', એમાં આ જિજ્ઞાસાની પ્રેરણા મળી. એટલે એ તે એ રાત ત્યાં પસાર કરીને, ખીન્ન દિવસની પહેલી સવારે નીકળી પાયે, તે તા। પથ કાપીને, આગલાં દિવસની જેમજ ખરાખર ભાજન વેળાએ,
૮૩