Atmanand Prakash Pustak 084 Ank 08

Author(s): Kantilal J Doshi
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

પણ એને અર્થ આમણે કર્યો છે, તે ના હોય અર્થમાં લે છે? અને એમાં વળી, પેલા કરતા, શકે. કાંઈક જુદે જ હવે જોઈએ. આમના આની રહેણી કરણી પણ જુદી જ જોઈ, એટલે ગુરુભાઈની તપાસ કરીને એને મળવું જોઈએ. એની જિજ્ઞાસા બળવત્તર બની હતી. ચ એ આનો પરમાર્થ જાણતા હોય ! આ શિષ્ય પણ સરળ હતે. એણે, પહેલા
એણે પૂછયું : “ તપસ્વિન ! પણ તમારા શિવે કહે તે ગુરૂનાં સમાગમને, અધ્યયનને ગુભાઈ કયાં છે ! તમે અહી એકાકી કેમ ? ” અને ત્રણ શિખામણને વૃતાંત કહીને ઉમેર્યું :
હું તો આ ત્રણ શિખામણોનો અમલ આ - જેમ હું અહીંયા, તેમ મારે ગુરૂભ ઈ પણ
રીતે કરું છું. મેં આંતરે દિવસે ખાવાનું અહીંથી આગળ જતાં એક મોટું નામ આવે
રાખ્યું છે, કેમ કે કકડીને ભૂખ લાગે ત્યારે જે છે, ત્યાં રહે છે.” તપસ્વીએ કહ્યું.
ખાઇએ તે મીઠું જ લાગે અને બે દિવસે એક સોમવસને આગળ તો જવું જ હતું, એમાં ક ખાવા સિવાયને સઘળો સમય હું ધ્યાન આ જિજ્ઞાસાની પ્રેરણું મળી, એટલે એ તે એ જ્ઞાનાભ્યાસમાં જ પરોવાયેલું રહું છું. એટલે રાત ત્યાં પસાર કરીને, બીજા દિવસની વહેલી એ પરિશ્રમને લીધે રાતના વેવી તે મીઠી ઊં સવારે નીકળી પડે, ને લાંબે પંથ કાપીને, આવે છે કે પછી પથારી ન હોય કે ખરબચડી આગલા દિવસની જેમજ બરાબર ભેજન વેળા એ, હાય તોય મારે માટે એ સુખશણ્યા બની રહે પિલા ગામે, ગ મને ઝાંપે જ આવેલી પેલાં સાધુનો છે. અને મારી આવી રહેણીકરણીમાંથી નરી ગભાઇની કૃદિરે પહેાંચી ગયે. આ સાધુ પણ, નિઃસ્પૃહતા જ નીતરતી હોઈ, મને લે કચાહના ભિક્ષા માટે નીકળવાની તૈયારીમાં જ હતો. પણ ઘણી મળે છે. ' સમવસને-અતિથિને આવેલા જોઈને એણે પણ
સમવસુને લાગ્યું કે પેલા કરતાં આની પોતાના ગુરુભાઈની જેમજ એનું સ્વાગત કર્યું.
- સમજણ અને અર્થચિ .રણા અલબત્ત, સારીતા પણ પેલા સાધુમાં ને આમાં ફેર એ હતી કે
તે ખરીજ. પણ આ શિખામણનું ખરૂ રહસ્ય પેલે પોતાને માટે અને આગંતુક અતિથિ માટે પણ તેયાર ભિક્ષા માંગી લાવતા અને પિતાના ગ ભીર પરમાર્થ તે આ બેમાંથી એકેય સમજ્યા
હજી કાંઈ જુદુ જ છે એમ લાગે છે. એનો મહુલીમાં જ ભજન કરતો અને કરાવતો. જ્યારે
નથી લાગતા. પણ તો એ પરમાર્થ જાણુ શી. આ સાધુએ સેમવસુને પિતાની સ થે લીધે. ને
રીતે ? એ સમજાવે છે? કહ્યું કે હું ભિક્ષા માટે જાઉં છું, તમેય ચાલે કે
સેમવસુને તે લય લાગી કે કયારે કે ઈક મારી સાથે.
જાણકાર મળે ને ત્યારે આ શિખ મા નુ રહયા બને ઉપડયા, તે રસ્તામાં જ કઈક ભાવિક જણ ! એ લયમાં ને લય માં જ એ ત્યાંથી વેટી ગયો. એ બનેને આ ગ્રહ કરી પિતાને ત્યાં રવાના થયો, અને મજલ દર મજલ કાપતા લઈ ગયો અને પાદપ્રક્ષાલન પૂર્વક બન્નેને પહોંચ્યો પાટલીપુત્ર નગર બહાર ચ લતાં ભરપેટે જમાડ્યાં
સદાવ્રતમાં. ભોજન વગેરે નિત્યકામ પતાવી, જમ્યાં પછી બન્ને કુટિરે પડે એટલે મુસાફરીનો થાક ઇતારવા સ્નાન અને વામકુક્ષ સોમવસુએ આરામ ન કરતાં આને પણ, પહેલાં કરીને એણે તપાસ કરી કે આ નગર માં સુખ્યાત સાધુન માફ, તેના ધર્મના હાર્દ વિષે પૃછા પંડિત કેણ છે? એને પેલાં નિયમભંગનું કરી, એક તે એના મનમાં જિજ્ઞ સા હતી કે પ્રાયશ્ચિત્ત લેવું હતું, અને એ કઈ સારા આ શિષ્ય પિતાના ગુરૂની શિખામણોને કયાં શાસ્ત્રજ્ઞ પંડિત પાસેથી જ લેવું હતું, એટલે એણે
૧૧૬]
[આત્માનંદ પ્રકાશ