________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વળી, જે મંત્ર અને ઔષધ વગેરેના પ્રયોગ નહિ પણ એનું પાલન પણ કરનારા ગુરુ ખપતા કર્યા વગરજ, પરલોક અને ઈલેકમાં હિતકર હતા. એટલે એણે તે આખો દિવસ રહીને એવાં નિર્દોષ ધર્માનુષ્ઠાન કરી-કરાવીને સર્વ આચાર્ય મહારાજ અને એમના મુનિઓની લેકેને આદર મેળવે, તે જ સાચે કપ્રિય છે, દિનચર્યાનું સૂક્ષમ નિરીક્ષણ કર્યું. એને પ્રતીતિ
અને ખરો નિઃસ્પૃહ એ છે કે જે ગાઢ થઈ કે ના ના, પંડિતજીએ કહેલે તે અર્થ અનુરાગી ભક્તગણુ દ્વારા આગ્રહપૂર્વક અપાતા આ લે કે જાણે તો છે જ, પણ આચરે પણ છે. ધન, ધાન્ય અને સોના રૂપાને પણ અસ્વીકાર
પણ હજી નિઃસ્પૃહતાની ચકાસણી બાકી કરે; એ તરફ દષ્ટિ સરખીએ ન કરે.
હતી. એટલે આચાર્ય મહારાજની રજા લઈને સોમવસુ!” પંડિત એ વાત પૂરી કરતાં એ રાત પણ ત્યાં જ રહી પડે. આચાર્ય કહ્યું : "જે ગુરૂ આવા હોય તેમની પાસે તું મહારાજને શું વાંધો હત? એમનાં તો અભગ સન્યાસ લેજે.”
દ્વાર હતા. જેને જ્યારે આવવું હોય ત્યારે આવે જિજ્ઞાસા તૃપ્તિનો આનંદ ઘણીવાર ઉદર રે ! સેતુ જે સો ટચનું હોય, તો કસેટીની તૃપ્તિ કરતાંય અનેરે હોય છે એ આનંદમાં એને શી બીક હોય? ડૂબેલે સમવસુ, પંડિતજીની અનુજ્ઞા લઈને, રાત જામતી હતી. સાયં પ્રતિક્રમણ કરીને ત્યાંથી આવા ગુરૂની ખોજમાં ચાલી નીકળ્યા. સાધુઓ સ્વાધ્યાયમાં તત્પર બન્યા હતા. ખુદ એને માર્ગ ચેકસ કે મર્યાદિત ન હતું. એને આચાર્ય મહારાજ પણ તે વખતે “વિશ્રમતે જયારે ઈચ્છિત ગુરુ મળે ત્યારે જ એનો માર્ગ વાત-અધ્યયન” નામના સિદ્ધાંતનો સ્વાધ્યાય ખતમ થવાનું હતું. એ ટલે એ તે ચાલતા જ પાઠ કરવામાં લીન બની ગયા. હવે આ સિદ્ધાંતરહ્યો અને માર્ગમાં જે કોઈ સાધુ સ તે મે ળે, ને એ મહિમા છે કે એની અધિકૃત પાઠ તે સૌને પેલી ત્રણ શિખામણને અર્થ પૂછતે થતું હોય, તો સાક્ષાત્ વશ પણ-કુબેરયક્ષ ત્યાં રહ્યો. એને તૃપ્તિ થાય એ જવાબ એને ક્યાંય હાજર થાય અને પાઠ કરનારનું મનવાંછિત નહોતો મળતો, ક્યાંક મળતા, તે તદનુરૂપ સાધી આપે. આચરણ ન દેખાતું. જો કે આથી એ કે ટાન્ય આચાર્ય મહારાજના અણીશુદ્ધ પાઠથી નહોતો એને તે પાકી આશા હતી કે ક્યાંકતો આકર્ષાઈ ને. અહીં પણ, કુબેરયંક્ષ આવી પહોંચ્યા. મને યથાર્થ સ્વરૂપમાં આને ઉત્તર મળશેજ. પ્રસન્નચિત્ત એણે પાઠનું શ્રવણ કર્યું પાઠ
અને એક દાહડે એની એ આશા ફળી. સમાપ્ત થતાંજ “ અકે, ભગવંત ! આ પે સુંદર ફરતા ફરતે એ કેઈક નગર બહા૨ ઉપવનમાં સ્વાધ્યાય કર્યો, આ જે મા રે કાન ધન્ય બન્યા” જઈ ચડયો હશે, ત્યાં તેના જેવીમાં સુષ એવું બે લને બે લતે એ યક્ષદેવ આચાર્ય નામનાં જૈનાચાર્ય આવ્યા. રોજ મળતા સંતે મહારાજનાં ચરણે નમી પડ્યો. ચરણસ્પર્શ કરતાં આમનું સ્વરૂપ જ જુદુ જોઈને એ આચાર્ય કરીને એણે ભાવવિભેર સ્વરે વિનતિ કરી : પાસે ગયે, અને ત્રણ શિખામણનું રહસ્ય “ભગવદ્ આજે હું ખૂબ તુષ્ટ થયો છું. આપ બતાવવા વિનતિ કરી. આચાયે” પણ તત્કાળ આજ્ઞા કરે તો એનુરૂપું અથવા આપ ચાહો એને એ જ ઉત્તર આપે, જે પંડિતજીએ તે વસ્તુ આપના ચરણમાં ભેટ ધરું.” સે મવસુને સમજાવ્યું હતું.
આચાર્ય મહારાજે સૌમ્યભાવે ઉત્તર વાળ્યાઃ પણ આને માત્ર યથાર્થ અર્થ જાણનારા જ “ભદ્ર ! તમને ધર્મલાભ હે ! અમે તો અકિંચન ૧૨૦
(આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
