Atmanand Prakash Pustak 082 Ank 11

Author(s): Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

પ્રકારના શુદ્ધ દ્રબ્યા વાપરે છે. તેમ જ ભાવ પણ ઊંચા રાખે છે.
અશુભ ભાવ તે નીચ ભાવ છે.
અનીતિની કમાણીના દૂબ્યાને પણ તે ભમાં નીચ-હલકાં-તુચ્છ કહ્યાં છે,
એછેા થાય છે. ધર્મ વ્યાપારમાં રસ વધે છે.
આ સ`સાર રૂપી રણમાં શ્રમણ ભગવ'ત એ
જેને ઊંચે જવુ છે, તેનાથી નીચની સેાબત મીઠા જળની વીરડી સમાન છે. પાસે જઇને બેસીએ એટલે અનાયાસે શાતા મળે.
ન થઈ શકે.
સઃ
કાદવ વડે ખરડાયેલી પાંખેાથી પખી પણ આકાશમાં વિહરી શકતું નથી. તા તુચ્છ પ્રકાના દ્રવ્ય અને ભાવ વડે ખરડાયેલું મન શ્રી જિનભક્તિના ગગનમાં વિહાર ન કરી શકે તે સ્વાભાવિક છે,
શ્રી જિનપૂજા એટલે ત્રણ જગતના નાથની પૂજા જે દેવાને પણ દુર્લભ છે, જ્યારે માનવર્ન સુલભ છે.
મતલબ કે એક માનવ જ ત્રિવિધે ઉપયેગ પૂર્ણાંક શ્રી જિનપૂજા કરી શકે છે. દ્રવ્ય ક્તિ દેવાની ચડીયાતી હોય છે. પણ ભાવ ભક્તિમાં તેઓ માનવની બરાબરી કરી શકતા નથી.
મુમુક્ષુએ આ હકીકતનું મહત્વ સમજીને શ્રી જિનપૂજામાં પેાતાના પ્રાણાને નિત્ય એકાકાર કરવા જોઇએ, ભવની એડીથી જીવને છેડાવનારી શ્રી જિનપૂજા છે. એ મુમુક્ષુ ન સમજે તે તે
મુમુક્ષુ ન ગણાય,
મુમુક્ષુ તે પ્રત્યેક ક્ષણે મુક્તિના મનાથમાં મહાલતા હાય અને તેની શાસ્ત્રાપષ્ટિ આરાધનામાં તલ્લીન હોય.
મુમુક્ષુનું ત્રીજું ક`ભ્ય સદ્ગુરૂની સેવા છે. સદ્ગુરુ એટલે પાંચ મહાવ્રતાને પાળનારા ગુરૂ મહારાજ પાંચ સમિતિ અને ત્રણ ક્રુપ્તિરૂપ અષ્ટ પ્રવચન માતાનું સમ્યક્ પ્રકારે જતન કરનારા મહાપુરુષ, શ્રી જિનાજ્ઞાને મુખ્ય બનાવીને અપ્રમત્તપણે વિહરનારા ત્યાગી ભગવત. તેમની સેવા કરવાથી પાપ વ્યાપારમાં રસ સપ્ટેમ્બર-૮૬૬
જેના માથે ગુરૂ નથી. તેના વિશ્વાસ કરતાં પહેલાં ખૂબ વિચાર કરજો એમ શાસ્ત્રા કહે છે.
દેવાધિદેવની પૂજા કરે અને તેમની આજ્ઞાને ત્રિવિધ આરાધનારા સાધુ ભગવંતાદ્રિની સેવા ન કરે તે મુમુક્ષુ ન ગણાય, તેને તા દેવાધિદેવની આજ્ઞાને સવ થા સમિપ ત આચાર્ય ભગવંતાદિ દેવાધિદેવ જેટલાંજ પૂજ્ય લાગે.
મુક્તિપિપાસુ આત્માનું ચેાથું કર્તવ્ય સામાયિક આદિ સક્રિયાને આદરપૂર્વક આદરવી તે છે. સામાયિક આત્માને સિદ્ધ સદેશ બનાવવાની અચિ‘ત્ય શક્તિ ધરાવે છે'
કટાસણાને સિદ્ધશીલાના એક ખંડ સમજીને મુમુક્ષુ તેના ઉપર પાતાની કાયાને છેાડી દે છે. ત્યાં તે આત્મા રૂપે રાજે છે. તેનુ શરીર હાલતું બંધ થઈ જાય છે. વાણી મૌનના વાધે એની છે. મન આત્માના ચરણુ ચૂમે છે.
લે
આવા ભાવ સામાયિક સુધી પહોંચવાના લક્ષ્યપૂર્વક મુમુક્ષુ એ હમેશા સામાયિક કરવુ
જોઇએ.
સામાયિક કરવાથી સમભાવમાં રહેવાની તાલીમ મળે.
સમભાવ કહો કે સમતા કહે તે એક જ છે, અને તે આત્માના ધમ છે—સ્વભાવ છે. સ્વભાવને આરાધવાથી પરભાવ રમતાના રોગ નાબૂદ થવા માંડે છે.
પર ને ભાવ આપવા તે અધમ છે.
સ્વ ને ભાવ આપવા તે ધર્મ છે, તેથી સ્વતુલ્ય સ જીવા પ્રત્યે સ્વ તુલ્ય અને મુક્તિના લક્ષ્યની વધુ નિકટ
[૧૫૯
ભાવ જાગે પહાંચાય છે.