________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
એ ત્રણે પ્રકારનાં જમાં રહેલી, અપરાધ પુષ્ટિ થવા ઉપરાંત પરને એટલે કે તેવા પાપીને કરવાની વૃત્તિ દૂર થાય છે. ભગવાન શ્રી મહા- પણ પાપ નહિ કરવાની સદ્દબુદ્ધિ જાગે છે. વીર સ્વામીની કરૂણાએ ચંડકૌશિક સર્પનાં માટે યાદિભાવ છેડીને વાર્થ આદિમાં અપરાધની નિવૃત્તિ કરી હતી. એ દષ્ટાંત છે. મનને જવા દેવું, એ આર્ત અને રૌદ્રધ્યાનનું
પ્રભુના અતિશનું રહસ્યભૂત તત્વ પણ સેવન કરવાને અહિતકારી માર્ગ છે. ત્રી આદિ ચાર ભાવના સ્વરૂપ પ્રભુની અદૂભૂત સર્વ જનું હિતચિતન : ગ સંપદા છે. એમ શ્રી વીતરાગ તેત્રના ત્રીજા પ્રકારના અંતે, મૂળાકાર, ટીકાકાર અને
| સર્વ જીવોના હિતચિતને ભાવ નિસર્ગથી
કે અધિગમથી જાગ્યા વિના આત્મ-સમ દર્શિત્વ અવચૂર્ણિકારે સ્પષ્ટ કહેલું છે.
અને તેમાંથી ફલિત થતાં ક્ષાત્યાદિ ધર્મો કેવી પ્રમોદ ભાવનું સામર્થ્ય :
રીતે પ્રાપ્ત થઈ શકે ? પિતાના હજાર અવગુણને અવગણીને પણ કોઈની સાથે વેર ન હોવું એ જ મૈત્રી છે. માનવી પોતાના નાનકડા ગુણને આગળ કરીને વેર ન હોવું એટલે અહિત ચિંતનને અભાવ હરખાતો હોય છે. તેમ જે માનવીના હૃદયમાં હોવે. અહીં “બે નિષેધ પ્રકૃતિ અર્થને કહે છે? પ્રમોદભાવ પ્રગટે છે, તે પરનાં નાનકડાં પણ એ ન્યાયે હિત ચિંતનને ભાવ જ આવીને ગુણની પ્રશંસા કરે છે. આ પ્રશંસા એ પ્રમાદનું ઉભો રહે છે. વ્યક્ત સ્વરૂપ છે.
સર્વનું સુખ ઇચ્છવું એ મોહરૂપ નહિ પણ આ પ્રમોદભાવ જેના હૈયામાં હોય છે, તે વિવેકરૂપ છે. શ્રી સંઘને ઉદ્દેશીને શાસ્ત્રકારોએ પિતે સુકૃતરાગી બનીને, પરમાં સુકૃત્ય કરણની “gafમક પ ર....નિર્જ yt re, વૃત્તિને જગાડવાનું સુકૃત પણ કરતા હોય છે. રાતા શાળાના મથતુ”ા વગેરે
જે વ્યક્તિના જીવનના મળત્રીને અમી સૂત્રે રહ્યા છે. અને બ્રહ્મલેકની શાંતિ ચાહી સિંચાયેલો હોય છે, તે પ્રમોદ, કરૂણા અને છે, તે કેવળ ઉપદ્રવના અભાવરૂપ જ નહિ પણ માધ્યસ્થ ભાવની પાત્રતા પ્રગટાવીને રવ-પર વા ના સદ્દભાવરૂપ પણ છે. શ્રેયસ્કર જીવન જીવી જાય છે.
દઈ વૈદ્ય પાસે જાય છે, તે સમયે તેના માધ્યરચ્ય ભાવને પ્રભાવ :
મનમાં દર્દથી મુક્ત થઈને શારીરિક સુખાકારી હિંસા, ચોરી, જુઠ આદિ પાપિ ભયંકર છે,
મેળવવાને ભાવ હોય છે. એવાં પાપ કરીને પિતાના આત્માને કલંકિત
દર્દના હોવાપણામાં આરોગ્યને અભાવ છે, કરનારા જીવો તરફ જેમને માથથ્ય ભાવને અને દર્દીને દૂર થવામાં આરોગ્યને સદ્દભાવ છે, બદલે, ધૃણા યા તિરસ્કાર જાગે છે. તેમને જીવ. તેમ શાંતિની બાબતમાં, સંપત્તિની બાબતમાં મૈત્રીનો સ્પર્શ થતો હોતે નથી. નહિતર પિતાના અને લોકેત્તર સમતા આદિ ગુણોની બાબતમાં સંતાનની કસુરને જે આંખે એની માતા જુએ પણ સમજી લેવાનું છે. છે, એ જ આંખે જોવાની સહજ વૃત્તિ જીવત્રી સર્વત્ર હિતચિંતન રૂ૫ મૈત્રી અને સકલ વાસિત હૈયાવાળા જીવને થવી જોઈએ. સત્ય હિતાશય એ ધર્મમાત્રને, ગમાનો
પાપીમાં પાપી જીવ પ્રત્યે પણ અનુકંપા અને અધ્યાત્મમાત્રનો પાયો છે. યુક્ત માધ્યશ્ય ભાવ જાગવાથી, સ્વ ભૂમિકાની શ્રી જિનાજ્ઞા પિતાનાં તુલ્ય પરને અને પર૧૫૦]
[આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
