Atmanand Prakash Pustak 082 Ank 07

Author(s): Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

છે અને જે એક સમ્યક્ત્વ મોહિની વેદે છે, તે ફેરવી શકતો નથી એટલે કે જે અવિરતી છે, ક્ષાયિક સમ્યક્ત્વ કહેવાય, ઉપલી છ પ્રકૃતિ જેમણે તે સામાન્ય સમકિતી કહેવાય, જે ગુણ અને ઉપશમાવી છે અને જે એક મક્તિ મોહિનીને ગુણીના ભેદભેદને વિચાર વિસ્તાર રૂપે કરે, વેદે છે, તે ઉપશમ વેદક સમ્યક્ત્વ કહેવાય. એટલે કે આત્માગુણ છે, જ્ઞાનાદિક ગુણ છે અને
ક્ષપશમ, વેદક, ક્ષેપક અને ઉપશમ એમ તેના ભેદભેદને વિચાર કરે છે, તેમજ હેય, ય સમક્તિના ચાર મૂળ ભેદ થયા. ક્ષયે પશમના અને ઉપાદેયને વિચાર ધરાવે છે. એ વિશેષ ત્રણ ભેદ, વેદકના ચાર ભેદ, ક્ષાયિકનો એક ભેદ સમ્યક્ત્વ કહેવાય. અને ઉપશમને એક ભેદ એમ સર્વ મળી અવિરતી સમ્યક્ત્વની મોટામાં મોટી તેત્રીસ સમકિતતા નવ ઉત્તર ભેદ થયા.
સાગરેપમની સ્થિતિ હોય છે અને જઘન્ય - મિથ્યાત્વની ગાંઠ ભેદીને આત્માની નિર્મળ
સ્થિતિ બે ઘડીની હોય છે. જ્યોતિ જાગે અને જે તિ મન, વચન અને સમ્યકૃત્વને આવિષ્કાર થયો. એટલે મિથ્યાકાયાના યોગથી જુદી છે, તેતો નિશ્ચય સમકિત ત્વને નાશ અને મોક્ષને ઉગમકાળ. પ્રમાણીએ, જેમાં યોગ મુદ્રા, મતિજ્ઞાન અને આ લખની વાચકે સહુ વિભાવમાંથી શ્રુતજ્ઞાન આદિ વિક૯પ છે તે વ્યવહાર સમ્યફવ રવભાવમાં આવી. પુરુષાર્થને ફેરવી સમકિતી જાણીએ. આત્માના ચેતનરૂપ લક્ષણને જાણીને બને અને વિરાગમાં આગળ અને આગળ વધતા જે આત્મ દ્રવ્યને વેદે છે અને પર દ્રવ્યને પણ સંપૂર્ણ રાગ-દ્વેષ છૂટી જતા મોક્ષપદની પ્રાપ્તિ વેદે છે, પર તુ અંતરાયના ઉદયથી જે પરાક્રમ કરે એજ અભિલાષા.
ક
E
» ભક્તિનો ઉપદેશ ૧
(ટક છંદ) શુદ્ધ શીતળતામય છાંય રહી, મનવાંછિત જ્યાં ફળ પંક્તિ કહી; જિનભક્તિ ગ્રહ તરુકલ્પ અહો, ભજીને ભગવંત ભવંત લહે. (૧) નિજ આત્મસ્વરૂપ મુદા પ્રગટે, મન તાપ ઉતાપ તમામ મટે અતિ નિજ રત, વણધામ ગ્રહો ભજીને ભગવંત ભવંત લહા. (૨) સમભાવી સદા પરિણામ થશે, જડ મંદ અગતિ જન્મ જશે, શુભ મંગળ આ પરિપૂર્ણ ચહે, ભજીને ભગવંત ભવંત લહે. (૩) શુભ ભાવ વડે મને શુદ્ધ કરે, નવકાર મહા પદને સમરે; નહિ એહ સમાન સુમંત્ર કહે, ભજીને ભગવંત ભવંત લહે. (૪) કરશે ક્ષય કેવળ રાગ કથા, ધરશે શુભ તત્વ સ્વરૂપ યથા; નૃપચંદ્ર પ્રપંચ અનંત દહો, ભજીને ભગવંત ભવંત લહા. (૫)
મે-૮૬]