Atmanand Prakash Pustak 080 Ank 02

Author(s): Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

શ્રીમતી રાહિણી
ચ’પા નામનું નગર ચ‘પકવણી તેની દેહ-કાયા જોતાંજ અ.ખ ઠરે નગરની શેલા અનેરી ત્યાં નૃપતિ શ્રી વાસુપૂજય અરિહંતને પુત્ર મધવત્ નામ તેવાજ ગુણ સક્ષત્ લક્ષ્મી હેાયની ? એવી તે ર્ બ્બતે લક્ષ્મી નામે પત્ની. તેમને જયસેનાદિ બહુ પુત્રા હતા. તેના ઉપર ઉત્તમ ગુણવાલી પુત્રી રોહિણી.
પુત્રી યુવાવસ્થા પામી, ત્યારે આનદિત થયેલ ભૂપતિએ પ્રધાનોને કહ્યું “ હે સચીવો ! આ પુત્રીને ચેગ્ય વર શાધી કાઢો. પ્રધાનેએ કહ્યું, ” આપ ઉત્તમ સ્વયંવર મંડપ રચાવે, રહિણી પોતની ઇચ્છા પ્રમાણે યોગ્ય વર વરે ” નૃપતિએ તેમનું વચન માન્ય રાખ્યું. સ્વયંવર મ`ડપ રચાવ્યો, અનેક દેશના રાજકુમારને તેડાવ્યા મંડપમાં રહિણી વરમાળા સાથે આવી, રોહિ– ણીએ નાગપુરના રાજા વીતશેકના પુત્ર અશકયદ્રને વરમાળા પહેરાવી.
વૈર:ગ્ય વાસિત ભૂપતિએ રાજ્યાસને અશોકચંદ્રને સ્થાપી પેતે દીક્ષા લીધી. પતિ - પત્ની આનંદથી સુખ ભાગવતા હતા. રાજ્યભાર પ્રધાના સભાળતા,
૩૦
એકદા પોતાના મહેલના ગોખમાં એડી હતી, નગરની
શેભા નિહાળતી હતી, એકાએક તેના કાને રૂદનના અવાજ પડયો. સહેજ ચમકી શેરીમાં દષ્ટિ નાખી, સ્ત્રીઓનુ ટાળુ છૂટા કેશ મૂકી કરુણ સ્વરથી રૂદન કરતું હતું હાથે થી છાતી ફૂટતી સ્ત્રીઓ નજરે પડી, તેને કશી સમન્ત્રણ પડી રહિ એટલે ધાવમાતા વસ ંતતિલકાને પૂછ્યું, “ હું માત ! આ તે કેવા પ્રકારનું નાટક ? આવું તો કયારે જોયું નથી, તેમજ સાંભળ્યુ' પણ નથી. ”
"
..
ધાવ માતા ગુસ્સે થઈ ગઈ, ' શું તને રૂપમદ
૫. પૂ. આચાર્ય શુભવધ નસૂરિજી
થયો છે ? કે લક્ષ્મીનો મદ છે ? આવા હાંસી કરાય ?
"
રોહિણીએ કહ્યું, “ હે માત! આપ કેપ ન કરો. આ મારો મદ્દ નથી. મેં આવું કૌતક કયારે પણ દીઠું નથી તેથી પૂત્યુ' હ્યું. ”
મધુવન્ ભૂપતિએ તેની વિવાહ ઉત્સવ કર્યા. અશોકચંદ્ર કેટલાક દિવસ ચંપાનગરીમાં વિતાવ્યા,પુત્ર સ.રબાદ નાગપુરમાં પિતાએ મોટા ઉર્વસથી તેને નગર પ્રવેશ કરાવ્યો.
ધાવ માતાએ કહ્યું, “ હે વત્સે ! જો પેલી મધ્યમાં રહેલી સ્ત્રી તેના એક પુત્ર મૃત્યુ પામ્યા છે તેના ગુણ સંભારી રહે છે. સ ંસારનું આવું નાટક તને આ ભવમાં થયું નથી.”
તેને તારી
અશોકચંદ્રને કાતે આ વાત પડી. એકદમ આવી અશકય દ્રે કહ્યું, “હું તને રેવું સમજાવું અર્થાત્ પાસે તેવું નાટક કરાવુ, ”
''
એમ કહીને રાજાએ તેણીના ખેાળામાથી લેકપાલક નામના પુત્રને હાથમાં લીધો. “જો હવે હું તારા પુત્રને નીચે ફેંકું છું ” રાજાએ ગોખની બહાર રાખેલ હાથમાં પુત્રને હિંડોળવા માંડયો. દૈવયેગે નૃપતિના હાથમાંથી નીચે પડતા બન્યો.
'
95
રાજલેકના માણમા “ હા હા શબ્દો કરવા લાગ્યા. રાજા પણ પુત્ર પાછળ ઝં પાપાત કરવા તૈયાર થયે પણ રાણી ‘ આ શુ' ? આ શું ? ' એમ કહેવા લાગી એટલામાં નગરની અધિષ્ટાયિકા દેવીએ બાળકને ઝીલી લીધો, વસ્ત્રાભૂષણથી શણગારી રાજાના આસન ઉપર મૂકી દીધો. નગરવાસી લોકોથી, પત્ની અને પુત્રથી પુણ્ય-સ્તુતિ સાંભળી, રાજવીએ પુત્રને જન્મ મહૉત્સવ
ફરી કર્યાં.
આ વખતે નગરીના ઉદ્યાનમાં ચાર જ્ઞાનના ધાર શુહાર રૂપકુંભ નામના આચાર્ય સાધુ પરિવાર સાથે પધાર્યા. સમાચાર મળતાં જ ભૂપતિ પત્ની સાથે ગુરુવંદન માટે ઉદ્યાનમાં ગયા. ત્યાં ગુરુને વંદન કરી ધ દેશના સાંભળી;
રાજાએ મુનીશ્વરને પૂછ્યું, “ હું ભગવન્ ! આ
{ આત્માનંદ પ્રકાશ