Atmanand Prakash Pustak 074 Ank 09

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

પત્ર સૌરભ
1.R.
કામે વળગી જશે તે બાઈ બિચારી તાવમાં દિલનું ઓદાર્થ એ જ સંપત્તિ હેરાન થઈ જશે.
નાના ગામડાની અમારી ઘટમાળ એવી જ એટલે થે ડી વાર રહીને એ તૈયાર કરેલ નાની હોય. પણ ઘટનાઓ નજીવી હોય તેથી ઉકાળો લઈ આવી અને પેલા મથુરાના ધણીને, કરીને એ રોજીંદા જીવનની પાછળ ધબકતાં ઘેર જઈને તરત જ એ પાઈ દેવાનો આગ્રહ કર્યો. હિયાં ઓછાં પ્રેમાળ કે ઊણાં હશે એમ ન કહેવાય.
પણ મારી બાને એટલેથી છેડો જ સંતોષ રેજ અમારી શેરી વાળવા આવતી બાઈ થાય? દર્દીને પથ્ય આહાર, પિષણ મળવાં જ એક દિવસે માંદી પડી. શેરી તે વળાવી જ જોઈએ. બપોરે આવીને થોડાં દાળ-ભાત લઈ જોઈએ, એટલે બાઈને બદલે એને ધણી આવ્યા. જવાની મથરીના ધણીને સૂચના આપી રાખી મારી બાની નજર-બહાર એ વાત ન ગઈ. અને વખતસર આવીને એ લઈ પણ ગયો.
આજ મથુરી કેમ નથી આવી?” મારી ગામમાં બધા બીમારી બાના હાથની એવી બાએ મથુરીના ધણીને પૂછ્યું.
સારવાર પામતા એમ તે હું ન કહી શકું. કાલને તાવ આવ્યો છે. હજી ઉતર્યો
ન હS પણ એટલું જાણું છું કોઈ માંદું પડ્યું હોય, નથી.” તાવ ને બીમારી રોજને સામાન્ય
કેઈને આશ્વાસનની જરૂર હોય અને અમારા પ્રસંગ હોય એવી નફીકરાઈ એ જવાબમાં હતી.
થોડા પણ સંબંધમાં હોય તે મારી બા એને
યથાશક્તિ મદદ કર્યા વિના ન રહે. દુઃખી અને તે તું એમ કર. હું તને થોડી સુંઠ, દહીં માત્રની એ માતા હતી એમ કહે તે ચાલે. ગઠેડા. મરી વાટેલાં આપું. તું ઘેર જઇને એને ઉકાળો કરીને પાઈ દેજે. હમણાં તાવના મથુરીએ જ એક વાર મને જોઈને કહેલું વાયરા છે તે આ ઉકાળાથી ઘણાને ઠીક થઈ “ભાઈ, તમારી બા તે જગદંબાને અવતાર જાય છે.” એમ કહીને મારી બા ઘરમાંથી છે. એની તેલે ગામમાં કાઈ ન આવે.” ઉકાળાની ચીજોનું એક નાનું પડીકું લઈ આવી. હરિજનવાસમાં તળશીના ક્યારા તે
અમે પૈસાદાર નહોતા, તેમ છેક ગરીબ હોય જ, એમાંથી તુળસીના બે-ચાર પાન ઉમે
પણ નહોતા. અમારે ત્યાં ઢોરઢાંખર હતાં અને
સારી ખેતીવાડી પણ હતી. એટલે રોકડ પૈસાની રવાની પણ ભલામણ કરી.
નહિ, પણ અન્ન, પાણી, છાસ વિગેરે અમારે પાછળથી મારી બાને વિચાર આવ્યા રખેને ત્યાં પુષ્કળ હતાં અને મારી બા પણ એને આ મધુરીને ઘણું આળસ કરશે, અથવા બીજે છૂટે હાથે ઉપયોગ કરી શકતી.
મામ * : પ્રકાશ