Atmanand Prakash Pustak 064 Ank 10 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 29

પાજે પ્રેરણું, પર્વાધિરાજ !!
લે. ડો. ભાઈલાલ એમ. બાવીશી M.B. B.S. પાલીતાણા પનું પર્વ–પર્વાધિરાજ પર્યુષણ પર્વ પધારે આવકારવા અને પ્રેરણા પામવા એવા તો અધીરા ત્યારે...તૃષાતુર અને તત, વનવગડે રખડતો વટે બને છે, જાણે ચાતક વર્ષાની રાહમાં ઝરી રહ્યું ! માગ, દર દર કઈ ઘટાટોપ તરૂવર અને નિર્મળ પવિત્ર એ પર્વના આગમને, પેલા અધીરા આત્માનીર ક્ષક જળાશય જાએ ને કેમ આનંદમાં ન્હાના- મહોટા સૌ પર્વાધિરાજને પવિત્ર ચરણે, નતઆવી જાય અને એના તરફ ધસતો આહલાદ મસ્તકે માથે છે-પર્વોના પર્વ સમા. પર્વાધિરાજ, અનુભવે પછી જળપાન ફરી, શીતળ છાંયડીમાં અમને પ્રેરણા પાજે કેવિશ્રામ કરતો સંતોષ ને સમતા પામે... એવો
વ્રત-નિયમ–પચ્ચક્ખાણ કરતાં મનની મક્કમતા આનંદ...અવનો ઉલાસ... અને આહલાદ ઉભ-
-દિલની દૃઢતા કેળવીએ, અને દંભને દેખાવથી દૂર
ચિની મા રાય છે. બાર બાર માસના જીવન જંજાળની વાટ
રહીએ ! અંતરના ઓજસ પામીએ ! વટાવી, તડકી-છાંયડી અનુભવતા અને આંટી– ઘુંટીમાં આથડતા આત્મામાં જ્યારે જીવનને ઝાક- ઉપવાસ, છઠ્ઠ-અટ્ટમ, અઠ્ઠાઈ આદિતપશ્ચર્યા ઝમાળ કરતા, અને આત્માને અજવાળતા-મકિતને આચરતાં, તનને તાવીએ અને મનને મારીએ. મહામાર્ગ દાખવતા પર્વાધિરાજ પર્યુષણ પર્વ પધારે પણ તપના અભિમાનમાં ન રાચીએ–અહંકાર ન છે ત્યારે ! અને એને આવકારતાં-સત્કારતાં એ સેવીએ ! સદ્દભાગી આત્મા સહેજે ઉચ્ચારે છે એના અંતરની
સામાયિક, પ્રતિક્રમણ, પોષણ આદિ અનુષ્ઠાનો ઊંડી ઊંડી આશા-અભ્યર્થના કે-“પધારો પર્યા
અને ક્રિયાકાંડ દ્વારા બાહ્ય સાધનોથી અતરને ધિરાજ ! પાજે પ્રેરણા !”
ઓળખીએ-આત્માને પિછાણીએ પણ ક્રિયાકાંડીનો શ્રાવણનાં સરવડાં વરસી જાય છે... ચાતુર્માસનું ઘમંડ ન દાખવીએ ! ચારૂતમ વાતાવરણ જામતું જાય છે. વ્યવહાર- દહેરે-ઉપાશ્રય-દર્શન – પૂજન – વંદન કરતાં વ્યવસાયનું ધમાલીયું જીવન કાંઈક શમતું જાય પ્રભુના ગુણો ગ્રહીએ અને ગુરુની શિક્ષા-ઉપદેશ છે, દેવ-ગુરુ-ધર્મનું મંગળમય મજુ પ્રસરી રહ્યું હૃદયમાં ઉતારીએ અને પરમાત્મપદની ઝાંખી છે-અને પર્વાધિરાજ પર્યુષણનું પનોતું આગમન થાય કરીએ. પરન્ત ભકિતનો ભ્રામક દેખાવ કરી દુનિયાને છે-જૈન સમાજના નહાના-મોટા, ગરીબ-તવંગર, ન છેતરીએ ! શ્રાવક-શ્રમણ સૌ કોઇના દિલમાં આત્મોલાસ પ્રગટે છે, જીવનને સાર્થક કરવા અને આત્માને
પ્રભુ મહાવીરના જન્મ-જીવન ને કવન જાણી - અજવાળવાને જાણે અણમોલ અવસર આવી રહ્યો! સૂણી એની ઉપદેશ-ધારા ઝીલી એના પવિત્ર પગલે સંસાર-સમુદ્રમાંથી તરી જવાની નૌકા મળી ગઈ! પળીએ અને પવિત્ર બનીએ, પણ હેટાઈ અને અંધકારમય જીવન-વાટે ઝળહળતો ઝાંખો દીવડો માને - મરતબામ ને અટવાઈએ ! પ્રગટયો ! આમ પ્રતીક્ષા કરતા ભાવુકે પર્વાધિરાજને સંવત્સરીના પવિત્ર દિને ક્ષમા અને ઐત્રિની
પાજે પ્રેરણા, પર્વાધિરાજ!
૧૮૩