Atmanand Prakash Pustak 059 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

શ્રી આત્માનંદ પ્રકામ
થતા અંતે મને લય થાય છે, અને ઉભની અવસ્યા કારણ હોઈ શકે. આત્માને પ્રાપ્ત થાય છે. ગસાધનાની એ ઉંચી
મનની ભાવનાની જેટલી સચ્ચાઈ અને નિખાભૂમિકા હોય છે. માટે જ કહ્યું છે કે, જીવને
લસતા અને ઉંડાણુ હોય તે પ્રમાણમાં શુભ અગર બંધનમાં નાખનારું અને તેને મુક્ત કરવાનું સાધન
અશુભ કર્મને બંધ આત્મા સાથે પડે છે. અને મન જ હોય છે.
તેને પરિપાક થતાં તેનાં સારાં કે માઠાં પરિણામો માણસ મર્યા પછી પણ જે જે વસ્તુઓ ઉપર ભેગવવા પડે એ દેખીતું જ છે. તેની વાસના દઢ થઇ ગયેલી હોય છે ત્યાંથી તે
કેટલાએક લેકે પિતાની પાછળ પોતાનું નામ આવું ખસી શકતું નથી, અને ઘણું કાળ સુધી
જળવાઈ રહે તે માટે કાંઈક દાનપુણ્ય કરે છે તે એ પિતાની વહાલી વસ્તુ ઉપર પિતાનું ચિત
બાબત યાદ રાખવું જોઇએ કે, તેની પાછળ નામના કેંદ્રિત કરી રાખે છે, પણ સ્કૂલ શરીરના અભાવે
કીર્તિને મેહ કામ કરતો હોય છે અને તેથી તેના તે ઉપભેર લઈ શકતો ન હોવાને કારણે પાર
ફળમાં તેટલા પ્રમાણમાં કલુષિતતા પેસી ગએલી વિનાનું દુ:ખ ભોગવે છે.
હેય છે, તેથી તેનું પૂર્ણ અને શુદ્ધ ફળ મળવું વૈદિક કેમાં શ્રાદ્ધ વિગેરે કરવાની કલ્પના અશકય બની જાય છે. ઉદભવી અને તે ચાલી રહી છે તેનું મૂળ આમાં
કાદ લોકો પોતાના માતા, પિતા કે સગઓરહેલું છે.
ને નામે દાનપુણ્ય કે મોટી રકમથી સ્મારક કરવાને આપણે રવધમી વાત્સલ્ય કરીએ છીએ તેમાં
પ્રયત્ન કરે છે, તેમાં તે વ્યક્તિ માટેની ઉંડી ભક્તિ પણ પ્રકારે પડી જાય છે. એક ભાઈ પોતાના પ્રય ભાવના કે આદર બતાવવાને હેતુ હોય છે. ધર્મ બંધુઓને આમંત્ર, સાદું પણ સ્વાદિષ્ટ ભજન તેમાં પિતાના મનની લાગણી પ્રગટ કરવાને ઉદ્દેશ પિરસે, ભાવપૂર્વક ખુશી થઈ જમાડે, અને મનમાં હોય છે. અને તેના પરિણામોને સંબંધ તે પૂજ્ય રાજી રાજી થઈ જાય, એવો એક પ્રકાર છે. તેમ માનેલી વ્યક્તિ સુધી પહોંચી શકે તેમ નથી. એમાં બીજે કોઈ તેવું જ સ્વરૂધમી વાત્સલ જમાડે, તે પિતાની જ નમ્રતા, વિનય અને સદગતના ગુણો અને કહે કે આપણે તેના ઘરે જમી આવીએ ઉપર પૂજ્યભાવ દાખવવાનું હોય છે. અને કોઈને બેલાવીએ નહીં એ લોકોમાં સારૂ કહેવાય નહી તેથી આપણે પણ એક જમણ કરી આપણે મહાપુરૂષની પ્રતિમાઓ નિર્માણ કરી નાખ્યું. ત્યારે ત્રીજો માણસ તેવુજ સ્વધર્મી
તેની સ્થાપના કરી તેના દર્શન પૂજનની વ્યવસ્થા
સામુહિક રીતે કરીએ છીએ. તેમાં તે તે મહાપુરૂના વાત્સલ્ય કરે અને કહે કે, ભાઈ આપણે બીજાઓની કબુલ
ગુણને આદર્શ આપણી નજર સામે રાખી આપશે પેઠે સાદું જમણ કરી પતાવી નહીં નાખીએ.
તેમનું અનુકરણ કરતા રહીએ એટલે જ ઉદેશ આપણે તે પાંચ પકવાને જમાડીએ જેથી આપણું
હોય છે. નામ જ્યાં ત્યાં ગવાય અને લેકમાં આપણી નામના અને વાહવાહ બોલાય. એ બધી ઘટનામાં ક્રિયા તે કેાઈ રાજકારણી પરાક્રમી કે કાર્યકુશલ મુત્સદ્દીની સરખી જ છે, પણ તેમાં દરેકની ભૂમિકા જુદી પ્રતિમાઓ પણ ઉભી કરવામાં આવે છે. કોઈ જુદી હોવાથી ફલનિષ્પતિ તદન જુદી જુદી થાય પ્રતિભાસંપન્ન પંડિતેની પ્રતિમાઓ પણ ઉભી એ સ્પષ્ટ જોવામાં આવે છે. એટલે જ અમે કહીએ કરવામાં આવે છે. એમાં બહુજન સમાજને પ્રેરણા છીએ કે, મન એજ બંધનું અને મોક્ષનું પણું મળતી રહે એટલે જ ઉદ્દેશ હોય છે.
નિર્માણ કરી
જાઓની સામુહિક રર . તેના દર્શન
પતાવી ન