________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
૧૨૦
www.kobatirth.org
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
પારધી કહે : “ કાલે જ લાવી શ. ' ખીજે દિવસે વહેલી સવારે પેાતાની જાળ, દાણા લખને પારધી ઊપક્ષો જ ગલમાં એક ઝાડ નીચે તેણે આ જાળ પાથરી. તેમાં દાણા નાખ્યાં તે હાથમાં જાળની ઢારી પકડીને પેાતે ઝાડના થડ આડે લપાને બેસી ગયા.
39
સવાર થઇ ગયું. ૫'ખીએ હરફર કરવા માંડ્યાં. ત્યાં તે પાપટનું એક ટાળુ ત્યાં ઝાડ ઉપર આવીને ખેલવા માડ્યું :
“ પારધી આવે, જાળ બિછાવે, ‘ દાણા નાખે, નહી” ફસાવું. પારધી તે। આ સાંભળીને ભારે વિમાસણમાં પડી ગયા ને ઊભા થયા. પેાતાની જાળ વીંટી લીધી, તે ગયા ઋષિ પાસે. જખ઼તે કહે, બાપજી, હું પાપ ટને પકડી શકીશ નહી. આ જંગલના પેપટ જ્ઞાની થષ્ઠ ગયા છે. મેં જાળ પાથરી દાણા નાખ્યા તે પોપટ આવ્યા. પણ બધા ઝાડ ઉપર બેઠા બેઠા ખેલવા માંડવિ: ‘ પારધી આવે, જાળ બિછાવે, દાણા નાખે, નહીં સાવું.' તેથી હું તે। ત્યાંથી ચાલ્યે! આન્યા. ’
આ વાત પેલા પાપટને પઢાવનાર વિદ્યાર્થી ત્યાં સાંભળતા હતા. તેના મનમાં તે। હરખા પાર ન રહ્યો અભિમાનથી તેની આંખે। પણ બદલાઇ ગઇ. ઋષિ તેને ચહેરા જોઇને વાત પામી ગયા ને ખેચ્યા
“ભાઇ પારધી, તેં ઉતાવળ કરી, ઘેાડી ધીરજ
રાખીને બેસવું તે હતું ! હવે કાલે તું પાછે જજે. જો એકેય પેટ ન પકડાય તે! યે તને હું તારી મજૂરી આપીશ. પણુ સાંજ સુધી ત્યાં રહેજે, ’
બીજો દિવસ થયા. પારધી તે। જાળ, દાણા લઇને પહોંચી ગયા, જાળ પાથરી દાણા વેર્યા અને લપાને બેસી ગયા.
ઘેાડી જ વારે પંખીનાં ટાળાં આવ્યાં. પાપટનુ ટાળું પેલા મંત્ર ખેલતું ખેલતું આવ્યું. પેપટનુ ટાળુ નીચે ઊતર્યું, જાળમાં પડેલા દાણા જોવાને લલચાયા. જાળમાં બેસીને દાણા
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ને પેલા મંત્ર ખાલતા જાય છે: “ પારધી આવે, જાળ બિછાવે, દાણા નાખે, નહીં સાવુ’. ”
ત્યાં તા એક પેપટના નહાર જાળની દારીમાં ભરાઈ ગયા, તે માંડ્યો પાંખા ફફડાવવા ત્યાં તા જાળની ઘેરી ખેચાણી, બધા યે પાપટના પગ સાઈ ગયા તે માંડ્યા ખેલવા પારધી આવે, જાળ બિછાવે, દાણા નાખે નહીં ફસાવું.”
પારધીએ રી ખેંચી ત્યાં તા . બધા જ ફસાઈ ગયા. પારધીએ જાળને વાટીને ખભે નાખી, જાળમાં ફસાયેલા પાપટ પારધીના ખભા ઉપર પેલા મંત્ર ઓઢ્યા જ કરે છે.
પારથી ઋષિની ઝૂ ંપડીએ મહારાજ, લે આ બધા પાપટ મેલે છે.
આવીને ખેલ્યેા. આપણા જેવુ જ
ઋષિએ વિદ્યાથી ઓને લાગ્યા તે પારધીની જાળમાં પડેલા પોપટને મેઢેથી ખેલાતા મંત્ર સાંભળવા કહ્યુ. સૌએ મંત્ર સાંભળ્યે ને મેલ્યા: ગુરુજી, આને ભેદ શા ? મત્ર ખેલે છે એક અને આચરણુ છે બીજું '
"
ઋષિ માલ્યા: “ આનું જ નામ પાપટિયુ' જ્ઞાન કહેવાય. સમજ્યા વગર શીખવાનુ જા ફળ જોયું ને ? મંત્ર તે ઘણું। અર્થવાળા છે, પણ તે અ કાને માટે ! સમજ્યા વગર જ માઢ્યા કરે તેનાં પરિણામ આ રહ્યાં.”
પેલા પે।પટના ગુરુ ( વિદ્યાર્થી ) આ બધું જોને પોતાની ભૂલ પેતે સમજી ગયો અને મનમન ગુરુએ કહેલી વાતને યાદ કરવા માંડયો.
ઋષિએ પારધીને મંજુરી આપી દીધી ને ક્યુ: ભાઈ, હવે આ બધા પાપટને ઉડાડી મૂક.”
પેાપાને જેવા છોડયા તેવા જ ૬૨૨૨ કરતા ઉડયા ને ખેલતા ગયા કે :
પારધી આવે, જાળ બિછાવે, દાણા નાખે
નહીં ફસાવું.” (કાડિયુ, જાન્યુ. ૧૯૫૯ ) ચણુતા જાય છે એક હિંદી વાર્તાના આધાર પરથી, ફેરફાર સાથે )
For Private And Personal Use Only
