Atmanand Prakash Pustak 054 Ank 04

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
સ્તવને બેલાતા હેય અને આત્માનાત્મ વિચારેના પણાને લીધે જ આખું જગત તેમને પૂજે છે, વદે છે. ઊંડા વિચારો ગવાતા હોય અને જાણે લગ-વૈરાગ્યના આમ હોવાને લીધે વીતરાગદેવ પાસે પિતાના સ્વાર્થની બારણે આવી ઊભા રહ્યા હોઈએ એવી ભાવનાનું કઈ વસ્તુ માગવી એ વ્યર્થ જ સિદ્ધ થાય છે. તેઓ પ્રદર્શન થતું હોય પણ અંતરંગમાં તે ઊંડે ઊંડે પણ કોઈને નિગ્રહ કરી તેને સજા કરતા નહીં હોવાને લીધે કમલાસના તત્કાલ ફલદાત્રી ભગવતી દાદિરા કે લક્ષ્મીની આપણું શત્રુઓને નાશ કરવાની માંગણી પણ કરી જ યાચના ચાલતી હોય એમાં જરાએ શંકા નથી. શકાતી નથી. મતલબ કે સ્વાથી અને સંસારમૂઢ માણસ ઉપરકી તે ખૂબ બની એર અંદરકી રામ જાને ! માટે વીતરાગદેવને કાંઈ ઉપગ જ નથી. લોકોને તે ઉપરથી તે પ્રભુ અરિહંત ભવરણતિહર, ભવય- થેડી લાલચમાં ફસાઈ પિતાનું ધારેલું કામ બરાબર કરી ભંજન વીતરણ દેવની પૂજા-સ્તુતિ કરાતી હોય અને આપે એ ભેળ દેવ જોઈએ છે. એને માટે જ એ મનમાં લક્ષ્મી દેવીની કૃપાની જ યાચના થતી રહે છે. પ્રજાને પથારે સ્વીકારે છે. વીતરાગદેવના પૂજનમાં મોઢેથી ભલે ત્યાગ અને વૈરાગ્યને ગુણ ગવાતું હોય ફક્ત નિષ્કામ ભકિત જ હોય છે તેથી પુણ્ય જરૂર પણ મનમાં તે ભગ, લાલસા, તૃષ્ણા પિતાનો અડ્ડો ઉત્પન્ન થાય. અને એ પુણ્યની શક્તિથી ભક્તને સુખજમાવી બેઠેલ હોય છે, એ નક્કર સત્યની ઉપેક્ષા કેમ
એ સમૃદ્ધિ મળે એમાં આશ્ચર્ય માનવા જેવું નથી, પણ
સમૃદ્ધિ મળે એમાં આ કરાય? અને જ્યાં સુધી આમ વિસંવાદી ઉપાસના, કાઈક લાલચ આગળ કરી
કાંઈક લાલચ આગળ કરી જેમ જગતમાં સ્વાથી સ્તુતિ અને પજન ચાલતું રહે ત્યાં સુધી એ પ્રભુ માણસે કોઈની પાસેથી પોતાનું કામ કાઢી લેવા માગે વીતરાગ ભગવંતની પૂજા શી રીતે ગણાય ? અને છે, તેવા પ્રકાર વીતરાગદેવ આગળ શી રીતે ટકી શકે ? એમ જ હોય તે પછી એવા કુળની આકાંક્ષા પણ
એ કાર્ય માટે તે લાલચુ અને સ્વાથી દેવાની જરૂર શી રીતે રખાય ? વાસ્તવિક તે નિરહંકાર વૃત્તિથી હાય ! અને લોકો એવા દેવની જ શોધમાં લાગેલા અને કોઈ પણ ફળની આકાંક્ષા રાખ્યા વગર નિષ્કામ- રહે છે, એટલું જ નહીં પણ કેટલીક વખતે વીતરાગ ભાવે કરેલી વીતરણ દેવની પૂજા જ ફલવતી થવા પ્રભુને પણ એવા લાલચુ દેવોની પંક્તિમાં બેસાડી સંભવ છે, તેમાં પણ ફળ મેળવવાના હેતુથી કરેલી દેવાની પણ તેમને શરમ આવતી નથી, શ્રી કેશરી, ક્રિયા એ અમૃત નહીં પણ વિષ મિા જ થવાની, આ તીર્થના પ્રભુ અપભદેવને લોકેએ એવી પંક્તિમાં જે ઝાડને ઉછેરવું હોય તેને પાણી નહીં સિચતી બીજા નાના નાના બાકી રાખ્યા નથી. સંસારમાં કાઈ જ ઝાડને આપણે પાણી સિંચતા રહીએ તે પિલું અડચણ ઉપસ્થિત થતાં શ્રી કેશરીઆઇને મદદે બોલાઝાડ સૂકાઈ જ જાય ને? અને જે ઝાડ ઉગવાની લેવામાં
વવામાં આવે છે અને માનતા કરી એવી લાલચ આપણને જરૂર નથી તે જ ઝાડ ફૂલીફાલી આપણને આપવાનું બતાવવામાં આવે છે. કેશરીઆઇ ભગવાન તેના ફળ ચખાડે ને! આવું વિસંવાદી અને બાલ- જો એમનું કામ કરી આપે છે તેના બદલામાં અમુક ક્રીડા જેવું પૂજન આપણા હાથે નહીં થઈ જાય તેની રકમ કે વસ્તુ ભેટ આપવાનું કબૂલ કરવામાં આવે આપણે સાવચેતી રાખતા ક્યારે શીખશું ?
છે. એનો અર્થ એ થયો કે-અમુક દ્રવ્યની કે વસ્તુની
શ્રી કેશરી આજી ભગવાનને જરૂર છે. અને તે વસ્તુ પ્રભુ વીતરણ એ નામમાં જ વીતરાણત્વ પ્રગટ મેળવવા માટે તેઓ લેકના કામ કરી આપવા બેઠા થએલું છે. પ્રભુ વિતરણ કાઈ ઉપર તુટમાન થઈ છે. જેમ કોઈ દુકાનદાર ગ્રાહકને અમુક માલ આપે તેને બક્ષીસ આપતા નથી તેમજ કોઈની ઉપર અને તેના બદલામાં દ્રવ્ય છે તેમજ શ્રી કેશરીઝ, રૂષ્ટ થઈ તેને સજા પણ કરતા નથી. તેઓ પ્રભુ પણ એક દુકાનદાર ગણાય એટલું જ નહીં પણ આ બધા જ ઠંદથી પર રહેલા હોવાને લીધે જ તેઓ લાંચિયા પણ ગણાવા જોઈએ. સામાન્ય અધિવીતરાગ કહેવાય છે. એમના અલૌકિક નિર્વિકાર- કારી પણ લાંચ લઈ કોઈનું કાર્ય કરી આપે છે તે