________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૫૦ .
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ તેઓ, લહીયાની જેમ, ચીપી ચીપીને નહીં પણ આ ત્રણ ગ્રંથની પ્રાપ્તિએ આવા પ્રાચીન અને ઝડપભેર સહજભાવે લખતા હશે. કલમ વારંવાર અર્વાચીન મરજીવાઓ અને ધૂળ ધેયાઓનાં આપઉઠાવવી, બળવી અને એમાં કાળક્ષેપ કર ન ને દર્શન કરાવ્યાં, એ એને ઉપકાર આપણે કદી પિસાતો હોય એ રીતે તેઓ ઝડપથી લખવા ટેવાયા વિસરી નહી શકીએ. હશે. અને આટલું બધું હોવા છતાં એમના લખા- કોઈ મરજીવો સાગરના અતળ પેટાળમાં ગોથાં
માં કયાંય છેકછાક નથી હોતી એટલું જ નહીં મારે છે, પણ જ્યારે એને એકાદ પણ નવલખું કઈ અક્ષર પણ એ ગરબડિયે નથી આવતે, એ મોતી લાધે છે ત્યારે એનું હૈયું કેવું હર્ષથી નાચી એની ખાસ વિશેષતા છે. આવા મહાન વિદ્વાન ઊઠે છે! આટલી બધી પ્રવૃત્તિ કરે, છતાં પિતાના રચેલા જ કોઈ ધૂળ ધૂળના ઢગલા ધાયા જ કરે, નહીં, બીજાના રચેલા મહત્વના અંગે પણ પિતાના યા જ કરે; પણ કોઈક ક્ષણ એવી ધન્ય આવે છે, હાથે લખે એ બીન ઉપાધ્યાયજીની જ્ઞાનભક્તિ માટે જ્યારે એને પિતાની મહેનત ચરિતાર્થ થતી લાગે છે. ભારે આદર ઉત્પન્ન કરે છે.
શાનભક્તિ અને વિદ્યાસંશોધનનું કાર્ય એ નયચક્ર'ની આ હસ્તપ્રતની પ્રાપ્તિથી પૂ. મુ. એવો જ-મરજીવાના કે ધૂળ હૈયાના જે ધંધે છે; શ્રી અંબૂવિજયના કાર્યમાં સહાયતા અને વધારે પણ જેમને એ ધંધાની મોહિની લાગે છે એમને ન બંને થવાનાં-આ ગ્રંથને જેટલે ભાગ હજી છપાયો પિતાની મહેનતની ચિંતા હોય છે કે ન પિતાનાં નથી એમાં આ પ્રત અવશ્ય સહાયરૂપ થશે અને ઊંધ-આરામની પરવા! જે છપાઈ ગયો છે તેને પાઠાંતરે મેળવવામાં કામને અને આવા મરજીવાઓ અને ધૂળધયાઓ જ વધારો થશે. પણ એ વધારે ય એના સંશોધકને દેશ, ધર્મ અને સમાજના સાચા સેવકે છે; માટે તે પ્રેમભર્યો જ હશે.
સરસ્વતીના સાચા ઉપાસકો છે.
છેવટે, એક વાત કહેવાનું મન થઈ આવે છે. આ હરતલિખિત પ્રત અમદાવાદના દેવશાના
જયારે પણ અવસર મળે, જ્યારે પણ અમદાવાદ પાડાના જ્ઞાનભંડારમાંના અમુક ગ્રંથનું અવલોકન
જવાનું થાય, ત્યારે એકાદ વાર તે મુનિ શ્રી પુણ્ય કરતાં મળી આવી છે, એ એમ સૂચવે છે કે, વિજયજી પાસે જઈને, એ સદા હસમુખા, સદા આપણા બંધ રહેલા જ્ઞાનભંડારનું ઝીણવટપૂર્વક, પ્રસન્ન, સદા ઉદાર અને સર્વથા નિરભિમાન જ્ઞાનથોગ્ય પરીક્ષકેદારા અવકન કરાવવામાં આવે તો તપરવીનાં દર્શન અવશ્ય કરશે. તમે એમને એક એમાંથી આવા અનેક ગ્રંથો મળી જવાને પૂરેપૂરી સવાલ પૂછશે, એ તમને હશે હેશે દસગણું સંભવ છે.
માહિતી આપશે. તમે એમને એમના કામ બાબત જે વિદ્વાને પ્રાચીન સાહિત્યનું મૂલ્ય સમજે થેડુંક પૂછશે, એ તમારી સમક્ષ પોતાના કાર્યનું છે તેઓ આવા ભંડારોનું મૂલ્ય પણ બરાબર સમજે આખું સુંદર ચિત્ર રજૂ કરી દેશે. કોઈ ઝવેરી છે અને જ્યારે ઘણું ઘણું મહેનતને અંતે પણ– પિતાનો ધંધે ચાલવાની લાલચે, પિતાના ઘરાકને, કદાચ મેટા ડુંગર ખેદીને નાને સરખો ઉંદર શોધી પડીકાં ઉઘાડી ઉઘાડીને જાતજાતનાં હીરા-માણેકકાઢવા જેવી મહેનતને અંતે પણ–આ એકાદ પાનાં બતાવે છે એમ આ મુનિવર તમને, કંઈ ગ્રંથમણિ મળી આવે છે ત્યારે એમને પિતાની બધી જાતની આકાંક્ષા વગર જ, અનેક થિીઓ, અનેક મહેનત સફળ થતી લાગે છે, પિતાને બધે શ્રમ દાબડાઓ, અનેક કબાટો અને નાના નાના પડીકાં એ વિસરી જાય છે, અને એમના અંતરમાં કેવળ જેવાં વેષ્ટને ઉઘાડી ઉઘાડીને અપૂર્વ અપૂર્વ પ્રાચીન આનંદ આનંદ જ વ્યાપી જાય છે.
જ્ઞાનસામગ્રીનાં દર્શન કરાવશે. એ વખતે એ નહીં
For Private And Personal Use Only
