________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાર
જ આવકારે. એ તે મમત્વ વધારતે પિતાની જાતને જે કે ઘણાં વિરલા પુરુષ એ સર્વને ત્યાગ વધુ ને વધુ પાથરતા જાય છે અને માયામાં વધુ કરીને અનંત ચતુષ્ટય શાશ્વત સંપત્તિ પામી ગયા છે ને વધુ ઘેરાતે જાય છે તેથી પિતાના સ્વાંગે નવા પણ આ કલિકાળમાં માનવીની દષ્ટિને કે સંતાન નવા મેહક સ્વરૂપે રચતે માનવી વધુ ને વધુ (અધર્મી) તવે ઘેરી લીધેલ છે તેથી જ એ (મુક્ત અધઃપતનની ગર્તામાં ઉતરતો જાય છે.
સ્વતંત્ર આત્મ તત્વ) જડ જગતના બંધનમાં બંધાઈ માનવીને અન્યના શાસન તથા પ્રભાવ-ઉન્નતિ રહેલ છે અને સ્વાર્થી વિષયોના આકર્ષણમાં મુગ્ધ વધારે ભમાવી રહ્યાં છે તેથી ઇષ અને કલહ હય બન્યો છે. એ ઉપર એક “પોતાની ભૂખતરસથી ઉપર વાર બની ગયા છે અને એ વારોએ એ પીડાતા માનવીની, નિંઘ-જૂર ઈખોરીનું દષ્ટાંત છે.” મનરૂપી અશ્વોની લગામ પિતાના હાથમાં લીધી છે એક રાજપુરુષ એક પર્વતની ગુફામાં પિતાના જેથી તમારે ત્યાં ન જવું હોય ત્યાં પણ તમને વહાલાના ચરણકમળ સુધી પહોંચવા માટે સર્વસ્વને લઈ જાય છે.
ત્યાગ કરી યોગસાધનાથે આવીને રહેલા છે. તેઓ માનવી, જે સાચે જ તને જીવનને ઉત્કર્ષ નિરંતર પ્રકાશમય, પ્રેમમય, આનંદમય અને ચૈતન્યસાધવાની તમન્ના જાગી હોય તે પ્રથમ તું પોતાના મય જ્યોતિ સ્વરૂપનું ધ્યાન ધરવામાં તકલીન રહે દિલને સ્વચ્છ બનાવીને મજબૂત બનાવી દે; પછી છે. તેઓએ એ પરમકૃપાળુ પરમાત્માની કૃપાથી ભલેને એ દુષ્ટ ત પિતાની દરેક શક્તિઓને ઉપ- એ તપ-ત્યાગને પ્રભાવે ઘેડી સિદ્ધિ પણ પ્રાપ્ત કરી
ગ કરે. પણ મગદૂર નથી કે તે તારે પરાજય છે પણ એઓ તે મુક્તિમાર્ગના પથિક હતા જેથી કરી શકે. “અનાત્મીય એ તનું સત્ય-આગ્રહ એક જ ચિંતન અને એક જ રટણમાં અનેક શારીપાસે કશું ચાલતું નથી.” છેવટે તો જ તેને રિક તથા માનસિક કષ્ટો સહર્ષ સ્વીકારીને પણ છૂટકારે છે. તું જે સત્યને ઉપાસક બનશે તે તને એ દુષ્કર કર્મ પ્રભુ મિલનની આશાએ કરી રહ્યા એ તારા સનાતન ધર્મથી કાઈ પણ તવ ચલિત હતા. એવા એ પ્રભુના અનુપ્રહાર્થી મહાત્માની કરવા સમર્થ નથી જ, એવું ખાત્રીથી સમજીને જે કીર્તિ પણ શહેરમાં તેમજ ગામડાઓમાં ફેલાવા તું તારા એ પરમ પવિત્ર સ્થાને એકલે ઊભો રહીશ લાગી છે. પણ એ પ્રશંસા પેલા કર કર્મી યુવાનને તે અહમ અને વાસનાઓ પેદા કરેલી એ કપટ શલ્યની જેમ ખૂંચવા લાગી, કારણ કે તે બ્રાહ્મણ જાળને ધરમૂળથી ફેંકી દઈ શકશે અને કાળ રચિત પુત્ર હતું પણ એ મુસલમાનના રાજ્યમાં એ એ સર્વ દુષ્ટ પ્રવૃતિને વિસર્જન કરીને મનને વાસના, ગામને એ કેટવાળ હતું અને એણે પિતાની વિચારવૃતિ, લાગણી, અનુભવ, સ્મૃતિ, જ્ઞાન એ સર્વથી ક્રૂરતાથી તથા સતામણીથી તેમજ નિર્દયતાથી પિતાનું પર લઈ જઈને નિરવ શાંતિમાં જીવન નિર્ગમન કરી વર્ચસ્વ ગામમાં જમાવ્યું હતું. તેનું અભિમાન શકશે. પછી તું જશે, કે તને એ જીવનનું કેવું એટલે સુધી હતું કે કોઇ પણ વ્યક્તિના સદગુણો દર્શન મળે છે? તને તેને આપોઆપ સાક્ષાત્કાર (પિતાના સિવાયના) કેઈથી બેલી ન શકાય. મળી રહેશે કારણ કે એથી જીવનમાં એવી અમોઘ તેમ છતાં કઈ બોલે તે એના ભોગ જ મળે. તે દષ્ટિ લાધે છે કે આત્મા આપોઆપ દરેક દૂષિત દેવના મંદિરને પણ પિછાત નહિં (દેવને તે ગૂંચને સ્વયં પ્રભાથી વિખેરી (છૂટી પાડીને) કઈ ક્યાંથી જ પિછાણે) તે કાયમ સાધુ-સંતની તે અનેરું ભવ્ય સર્જન કરે છે..
ખાસ અવસા–અપમાન કરતે, એ તો એને આ બધું, સમજ્યા તથા જાણ્યા છતાં દુઃખ સામાન્ય ધર્મ હતે. સાચે ધર્મ પથ છે કે પક્ષિ તથા ખેદની વાત છે કે આપણને (માનવીને) એ અને તે કયા પશુ-પક્ષિને ધર્મ કહેવાય છે તે, તે રીતે જીવવું રસદાયક લાગતું નથી,
જાણ નહોતા. એ એ નરાધમ યુવાન એ
For Private And Personal Use Only
