________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આચાર્યદેવની જીવન-પ્રભા -=-........... ... . . . . . . . . . . -----રૂશ્રી કુલચંદ હરિચંદ દોશી----
આચાર્ય શિરોમણું રિાસમા ગુવે મૃત્યુ જૈનાચાર્ય શ્રી મદ્ વિજયવલભ- બીશલી, વઘ મને પાકની રક્ષા અને સરસ્વતીઆ સૂરીશ્વસ્વની વન ઝરમર જેન,
મંદિરો માટે આગ્રા ને આશીર્વાદ આપ્યા, સમાજ અને જનતાને જોન અને અતિકવિ પ્રેરણા આપી જાય છે.
૧૯૪૪ ની જે કૃદિ સાતમની રાત્રિએ ઉજળે માં ગરવું ગુજરાત અને કયાં પંજાબનો પુરા
ચંદ્ર ઘનઘેર વાળમાં અદશ્ય થઈ ગયા.
. સ્થાનકના દર વિલક્ષણ છે. ઇતિહાસ અને ગુના સંદેશ ગામે ગામ, શહેર પહેર, મંદિર અજવાળે છે. શહાદત એના કાણુમાં ગુંજે છે. મંદિર અને ઉપાશ્રયે પહોંચાડવા કે બધી વાણુવિક્રમ સંવત્ ૧૯૨૭ ની ભાબીજ અંદર દિવસે પ્રવાહ વહેતા મુકી. સરવ અપ ણની ભાવના કળવા વડેદરાના બી દીપચંદભાઇને ઘેર ધુમમા સલા લાગી. ‘પંજાબકેરી ' તરીકે પંજાને બિરદાવ્યા, ઈચ્છાબાને પેટે એક કાળકે જન્મ લીધો. છ ભાંડમાં બે પાંચ નહિ, પચીસ પચીસ વર્ષ પંજાબ બેન્બા. નાને આ બાળક, ફઈબાએ મને નામ પાડવું. સરવના મંદિરોની મુદેવની આજ્ઞાને મૂર્ત સ્વરૂપ
છગનના જન્મ પછી થોડા સમયે પિતાજી સ્વર્ગે બાપયા દેવના દમન કરી, પ્રતિજ્ઞાઓ લd, ગૂજરાતરવિધાભા, છ નાનું બાળક ગોદમાં લઈ માતા મુંબઈ-પંજાબ-મારવાડના દાનવીર પાસે દાનની ગંગા બેડી, થોડા વર્ષમાં માતાને પણ કાળના સંદેશ વહેવડાવી, કોલે, ગુરુકુળ, વિદ્યાલય, કન્યાશાળા, મળ્યા. છગનને માતાએ તીર્થકરને ચરણે જેવા સાનમંદિર, વાઇબ્રેરી, ઔષધાલય, મીલરફૂલે, હાઈઆ ખરી સંદેશ આપે તે મા પણ ચાલી નીકળ્યા. રક્ષે વગેરે જગ્યાએ જેયાએ ખોલાવી સમાજમાં
સં. ૧૯૪૨ માં સમર્થ સફળતાના ધાર પરમ પ્રકરા પાથયી. અસત્ર ને ઉદ્યમશાળાઓ પણ્ કરાવી. પ્રતાપી સગી સાધુતાના શહેનશાહ સમા શ્રી શાસ્ત્રાર્થો પણ કર્યા, વાદવિવાદમાં પણ જીયા, વિજયાનંદસૂર અરજી વડોદરા પધાર્યા. એમની પીયૂષ ધર્મ ચર્ચાઓ પણ્ કરવી પડી. શા-તસ્નાત્રા, પ્રતિક્ષાએ, ધારાને પાને છગનને દીક્ષાર્થ થવાના સેલ લાગ્યા. દેવમંદિર, ગુરુમંદિરો, વગેરે કરાવી મને ઉદ્યોત મેટામાઇની ઈચ્છા ના મનને દુકાને ગઠવવાની કર્યો. સાહિત્ય પ્રકાશનને વેગ આપી જૈન સાહિત્યને અને તેના કુખે કરવાની હતી, છગનને સંસારના જગતના ચેટમાં મૂકવાનાં પ્રયને કર્યા, વાણીના જાદુ કીચડમાંથી નીકળવું હતું. આખરે શ્રદ્ધા ફળી. તે એવાં કે હારની સભા મંત્રમુગ્ધ થઈ અમૃતરાધનપુરમાં પૂ. અમારામજી મહારાજના મંગળ વાણીના પાન કરે, જેન-હિન્દુ-મુસલમાન-આહતે ૧૪ ના વૈશાખ શુદિ ૧૩ ના દિવસે જીવન- સમાજ-ખ- થાનકવાસ-પા-મહારાજ અધિકારી દીક્ષા લીધી. તપ, ત્યાગ અને અધ્યયન દ્વારા સતત વર્ગ તેમના ભકતમ ડળીમાં વધતા યાયા. ગુરુદેવને સ્વાધ્યાય અને અખંડ સેવા એ મને પિતાને લાહારમાં ભારતના જુદા જુદા શહેરના હજારો કર્યા, આમપ્રકાશ લાગે, પૂજય શ્રી અમારામજી માનવીએ આચાર્ય પદવી આપે છે, તેની જવાબદારી મહારાજે માતાને પાણીને પારણું, પંજાબની રક્ષા સમજીને તે સ્વીકારે છે અને જેનસમાજમાં પ્રાણુ માટે કમર કસી રહેલા એ મહાન વૈદ્ધાને પોતાના પ્રેરવા કટિબદ્ધ થાય છે. સમાજના જેવીદય માટે તે કાર્યને વેગ આપનાર વારસ લાધી ગયો. શિષ્યને આચાર્ય પદવીને ત્યાગ કરી શાસનના વીરસેવક પ્રેરણાના પાન કરાવ્યો. પંજાબના ઉદ્યોતની દૃષ્ટિ આપી, બાનવાની ઝંખના સેવતા હતા,
6 ફક હું
For Private And Personal Use Only
