Atmanand Prakash Pustak 047 Ank 04

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

તાવબોધ
વિચિત્ર વેલડીઓ પથરાયેલી હોવાથી તેને ઈચ્છાઓની પરંપરા છે ત્યાં ધર્મ નથી, કારણ નાનીપણાના મિથ્યાભિમાનનાં ફળ લાગ્યા સિવાય કે ઈચછા માત્ર કર્મનો વિકાર છે તેથી તે રહેતાં નથી, માટે સર્વોચ્ચ કોટીના મહાન વિકાર સમ્યગ જ્ઞાન, દર્શન ચારિત્ર આદિ પુરુષોના જીવનને અનુસરીને તેમની ઉક્તિ એની ધમને બાધક છે પણ સાધક નથી માટે જ આત્મામાં ગવેષણ કરવાને માટે નિરંતર પ્રયત્ન કેવળ બાહ્ય ત્યાગ તાત્વિક ત્યાગ નથી. કરવાની આવશ્યકતા છે; નહિ તે ભિન્ન દશ
પિતાને ઓળખ્યા સિવાય રાગ દ્વેષ સાચી પૂર્વે મિથ્યાદષ્ટિએમાં પણ હોય છે.
રીતે ઓળખી શકાય નહિ. અને રાગ દ્વેષને ઓળ૧૪
ખ્યા સિવાય આત્મ ધર્મ ઓળખાય નહિ, તે જીવન અને ક્ષેત્ર ફરશના આ બનેનો પછી સાચી રીતે સત્ય ધર્મની ઉપાસના કેવી રીતે ગાઢ સંબંધ છે એટલે બને છેએક થઈ શકે? વીતરાગના માર્ગમાં આત્મ ધર્મ અને સાથે આવે છે. જે કાળ જે ક્ષેત્રની કરશના અનામ-જડ ધમની જ વિવક્ષા કરી છે, માટે જ્ઞાનીની દૃષ્ટિમાં નિર્માણ થયેલી છે તે જ કાળે જે આત્મા અનાત્મ ધર્મનો આદર કરે તો તે ક્ષેત્રની ફરશના અવશ્ય થાય જ છે. તેમાં
તેના માટે તે અધર્મ કહેવાય માટે આત્માએ અલ્પજ્ઞ નું ધારેલું નક્કી કરી રાખેલું
પિતાના ધર્મને જ આદર કરવો જોઈએ. તેના કામ આવતું નથી. જ્યારે દેહધારી ધારણ
માટે અનાત્મ ધર્મ ભય ઉત્પન્ન કરવાવાળો છે. કરેલા દેહથી નિર્માણ થયેલી કરશના પૂરી કરે તેમ જ સર્વથા નિરુપયેગી હોવાથી સ્વધર્મનો છે ત્યારે જીવને તે દેહનો અવશ્ય ત્યાગ કરવો ઘાતક છે. જે આત્મ ધર્મને સાચી રીતે ઓળખી પડે છે. કર્મજન્ય સુખખ, આધિ, વ્યાધિ શકે છે તે જ આત્માને સાચી રીતે ઓળખી શકે આદિ અનેક વિક્રિયાઓ પણ નિર્માણ થયેલા છે અને સાચે ધમાં પણ તે જ કહી શકાય છે. ક્ષેત્રમાં છવ અનુભવે છે.
સુખ, જીવ માત્રને જોઈએ છે પણ તે શ્રી વીતરાગ દેવના વચનની જેટલી રુચિ બનાવટી સાચું સુખ કેઈને પણ ગમતું નથી, છે-શ્રદ્ધા છે તેટલી આત્મશુદ્ધિ માટે પ્રવૃત્તિ કારણ કે અજ્ઞાની છ સાચા સુખને દુઃખ થઈ શકતી નથી. જીવને ચારિત્ર-મોહનીય માને છે. સાચું સુખ એટલે કર્મને ત્યાગ- આગળ વધવા દેતી નથી. તે કાંઈક લાંબી ભવકર્મને સર્વથા ત્યાગ તે મુક્તિ અને મુક્તિ સ્થિતિનું સૂચન કરે છે. ખેટી મોટાઈ માટે એટલે શાશ્વતું પરમ સુખ, જડાત્મક વસ્તુઓનો છે ઘણું જ પ્રવૃતિ કરે છે. કષ્ટાનુષ્ઠાન પણ સમજણપૂર્વક ઈચ્છાઓથી ત્યાગ તે કર્મ કરે છે. મહાન તપસ્યાઓ આદરે છે–તે કેવળ ત્યાગવાનું કારણ છે. પણ અણસમજુને અન્ય દેહાધ્યાસથી જ થાય છે, કારણ કે જે દેહાધ્યાસ ઈચ્છાઓને આધીન થઈને ત્યાગ તે બાહા ત્યાગ ન હોય તો અવશ્ય ચારિત્રમેહનીય અને અને તેથી કર્મનો ત્યાગ થાય નહિ. એટલે દર્શનમોહનીયની નિર્જરા થવી જોઈએ. પણ સાચું સુખ મળે નહિ. પણ અજ્ઞાની જનતાએ દિગલિક સુખો માટે જીવાત્માઓ મોટા ભાગે માનેલું સુખ મળી શકે છે કે જે અનેક તપ જપને આદર કરે છે. તે તેમની કષાય દુની પરંપરાનું કારણ બને છે અથાત્ તેવા અને પાંચ ઇન્દ્રિયના વિષયના અત્યાદરથી સ્પષ્ટ સુખથી જન્મમરણની પરંપરા ચાલુ રહે છે. જ્યાં જણાઈ આવે છે. જીવાત્માને પેટી મેટાઈ