________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૭૪
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
વાણું અને વર્તનમાં વૈષમ્ય દેખાઈ આવે છે. પુરુષને લગારે પરવા નથી ત્યાં તે એક આશ્રલકત્તમ પુરુષોના જીવનના નાના કે મોટા દરેક મવાસીએ આવીને કહ્યું- મહાત્માજી! લગાર પ્રસંગે આદર્શ હોય છે; આપણે તેમાંથી સાર ધ્યાન રાખો કે આ ગાયે તમારી ઝુંપડીનું ગ્રહણ કરી જીવનમાં ઉતારવા લાયક હોય છે. ઘાસ ખાઈ જાય છે. પરંતુ આ એકલવીર એ પુરુષોત્તમ મહાત્માઓનું જીવન જ પરમ સંતપુરુષ તે શાંતભાવે મૌન રહી આત્મચિંતઉપદેશમય અને જીવન્ત ધર્મરૂપ જ હોય છે; વનમાં જ મસ્ત છે. વળી થોડીવાર થઈને બીજા માટે જ એક બીજા કવિએ પણ કહ્યું છે કે- આશ્રમવાસી આવ્યા. અને બોલ્યા-અરે ! ઝુંપ“જોવા હતાં વિમૂત” ઉત્તમ પુરુષે ડીમાં કેણ છે? કે કેમ બોલતું નથી ? અરે ની-સત્ પુરુષોની દરેક વિભૂતિ-દરેક શક્તિ કેઈ બેલે તે ખરા! કેમ બોલતા નથી ? ધીમે પરોપકાર માટે હોય છે.
રહીને અંદર ડેકિયું કરે છે અને જોતાં જ ચમકી ભગવાન મહાવીર દેવના જીવનચરિત્રમાં જાય છે. એક સુંદર હાસ્ય ઝરતી વીરપુરુષની પણ ઘણા પ્રસંગે એવા સંદર, એવા મહાન આકૃતિ જુવે છે. અરે! આવા મહાકાય, બલિષ્ઠ અને એવા ઉત્તમ આદર્શ રૂપ છે કે એમાંથી વીર આમ કેમ ઊભા છે ? નથી બોલતા, નથી આપણે ઘણું લઈ શકીએ છીએ, અને જીવનમાં ચાલતા, નથી ગાયને હાંકતા કે નથી ઝુંપડી ઉતારી શકીએ છીએ. હું અહીં એમાંથી માત્ર સંભાળતા. એય સંતપુરુષ! ધ્યાન મૂકે. પરમાબે ત્રણ પ્રસંગે આપી કલ્યાણમૂર્તિ શ્રી મહા- માનું સ્મરણ પછી કરે . આ ઝુંપડી સંભાળો. વીર પ્રભુનું ઉપરના લેકમાં વર્ણવેલ વા@િાળ- ગાય બધી અહીં આવીને તમારી સુંદર ઝુંપવલપમ પદ કેવું ગુણનિષ્પન્ન છે તે બતાવીશ. ડીનું ઘાસ ખાઈ જાય છે. આટલું કહેવા છતાંય ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવે દીક્ષા લીધી છે.
અંદરથી ન અવાજ આવ્યો, ન ઉત્તર મળ્યા કે પ્રથમ ચાતુર્માસ માટે તેઓશ્રીના પિતાજીના "
ન તે ઝુંપડીના રક્ષણ માટે કાંઈ પ્રયત્ન દેખાયે. મિત્ર અને સનેહી આશ્રમના કુલપતિના આગ્ર- આખાએ આશ્રમમાં એક જ વાતની ચર્ચા હથી આશ્રમમાં પધાર્યા છે અને એ કુલપતિએ છે. આ મહાત્મા છે કોણ? નથી બેલતા, નથી આપેલી ઘાસની સુંદર કુટિર-ઝુંપડીમાં રહ્યા ચાલતા, નથી ખાવાની તમન્ના કે નથી દેહના છે. ગ્રીષ્મઋતુની પૂર્ણાહુતિ થઈ ગઈ છે; વર્ષાઋતુ રક્ષણની તમન્ના. હે, શું એમનું ધ્યાન છે? શરૂ થઈ ગઈ છે. ધરતીમાંથી બાફ નીકળે છે.
ત્યાં તે એક આશ્રમવાસી બે -અરે ઘામ ઘણે થાય છે અને હજી ઘાસ ઊગ્યું નથી
ભાઈઓ, એ તો મહાત્મા નહિં, પરમાત્મા છે. એટલે ગાયે વગેરે પશુઓ આ ઘાસની ઝુંપ
તમને ખબર નહિં હોય, તેઓ તો સિદ્ધાર્થ ડીઓ તરફ ઘાસ ખાવા દોડી આવે છે. આશ્રમવાસી તપસ્વીઓ ઘાસ ખાવા ઝુંપડીઓ તરફ
રાજાના રાજકુમાર છે. રાજપાટ-ઘરબાર તજી
આત્માને પરમાત્મા બનાવવા, સાધના કરવા દેડી આવતી ગાયને હાંકી કાઢે છે; મારીને
સાધુ થયા છે. અને ધમકાવીને ગાયોને ઝુંપડી તરફ ફરકવાય નથી દેતા, જ્યારે એક સુંદર વિશાલ ૫- ત્યાં તે બીજા આશ્રમવાસી બોલ્યા-મહાડીમાં એકલવીર મહાત્મા ઊભા ઊભા ધ્યાન નુભાવ, આપણે પણ સંત છીએ, સાધુ છીએ, આત્મચિંતવન? ષડૂ દ્રવ્યની વિચારણા કરી રહ્યા તપસ્વી છીએ પરંતુ આપણે ખાવાનું, પીવાનું છે. બહાર શું બની રહ્યું છે, એની એ સંત- પહેરવાનું, ઓઢવાનું બધું જોઈએ છે અને તે
For Private And Personal Use Only
