Atmanand Prakash Pustak 017 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 30

३२४
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
तिहिं दिसति गजगति वोरियावहि रयणकंचणकार || तिहिं तुरय मयगल रथहि मंडित इसिउ अछे ते ठाम तिहिं अतिमणोहर सयकारिहिं खित्तियकुंडह गाम ॥ तिहिं राउअ छगुणिहिं रंजित तिसलदेविहिं कंत सिद्धत्थ नामहिं नयरगामिहिं समृद्ध सुंदर संत ।। दा आसाढमासह नविश्र आसअ सुकिल छठिहिं वीर अवइ सामिउ तिसलदेविहिं उयर अतिगंभीर । ता चित्तमासह सुकिल तेरसि जनम हुऊ देव
ता देव दाणव राय राणा जास करसइं सेव ।।" –મંગલસૂરિ સ્થિત મહાવીર જન્માભિષેક કલશ, વિવિધ પૂજાસંગ્રહ. પ૦ ४४५-४६. ૧૩ મી સદીની જુની ગુજરાતી ભાષાનો નમૂનો.
" परमेसर तित्थेसरइ पयपंकज पणमेवि । भणिसु रासु रेवंतगिरि अंबिक दिवि सुमरेवि ॥ गामागर पुर वरण गहण सरिसरवरि सुपएसु । देवभूमि दिसि पच्छिमह मणहरु सोरठ देसु ॥ जिणु तर्हि मंडलमंडण उ मरगय मउड महंतु । निम्मल सामल सिहर भर रेहइ गिरि रेवंतु ।। तसु सिरि सामिऊ सामल ऊ सोहगसुंदर सारु । जाइन निम्मल कुल तिल ऊ निवस नेमिकुमारु ।। तनु मुहदसणु दमादिसति देसदिसंतरु ब ।
आवइ भावरसाल नगा उलि रंगवांग ॥" વસ્તુપાળ મંત્રિના ગુરૂ વિજયસેનસૂરિએ રચેલ રેવંતગિરિ રાસ, સપ્તમ હિન્દી સાહિત્ય સમેલન લેખમાળા. પૃ. ૫૭
ઉપરના દાખલાઓથી તેમજ ચંદ બારોટના પૃથ્વીરાજ રાસાની ભાષા જોતાં એ વાત સ્પષ્ટ જણાઈ આવે છે કે વિકમની બારમી તેરમી સદી સુધીમાં તો ગુજરાતથી બંગાળ સુધીની ભાષામાં ઘણો જ થોડો ફેરફાર થવા પામ્યો હતો, અને તે વખતની ગુજરાતી અને મારવાડી ભાષામાં તો કેવળ સ્થાનિક ભેદ જેવો જ નામ માત્રને ભેદ ગણાતો હતે બાકી ભાષાની સ્થિતિ તે બિલકુલ અભિન્ન હતી, એ