Atmanand Prakash Pustak 011 Ank 09

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

આત્માનંદ પ્રકાશ,
૨૩૩
હે બંધવ, તું મહારે અપરાધ ક્ષમા કર. હું ઓછો છું, ઉછાછળ છું. છકી ગયેલો છું, તું માટે મહારાજ છે, તું મહારે અપરાધ ક્ષમા કર! મહારે સહારા સાથે વૈરભાવ નથી.
હે બંધવ, હું મહાઅપરાધી છું. હું મહા પાપીણું છું. અનેક અકાર્યને કરવા વાલ છું. છ ખંડની ભૂમિને વશ કર્યા છતાં પણ મહારી લોભી તૃષ્ણ શાંત થઈ નહિ તેથી મેં અઠ્ઠાણું ભાઇના રાજ્યને ગ્રહણ કર્યા, હવે તું મારે એકજ બંધવ છે તે પણું વ્રત લઈને બેઠે તે હું દુનિયાના અંદર અપયશથી લેકેને મહારૂં મુખ કેમ દેખાડીશ, આ દુનિયાને વિષે હવે હું કેમ રહી શકીશ. માટે હે બંધવ, આ રાજ્ય સર્વ તહારૂં છે તેને તું ગ્રહણ કર અથવા તહારી મરજી પડે તેને આપી દે હે બંધવ, એકવાર તે બોલ. હે બંધવ, એકવાર તું મહારા સન્મુખ જે, તું ન જુવે તે તને રિષભદેવજી તાતની આણ છે. એકવાર હસીને બોલ. હે બંધવ, મહારે જન્મ સફળ કર. આવી રીતે વિવિધ પ્રકારે વિલાપ કરતાં ચક્ષુ થકી અટ્ટની ધારાને ઝરાવતાં પશ્ચાતાપને કરી કરગરવા લાગ્યા.
ભરત મહારાજાના વિવિધ પ્રકારના વચનેગારને શ્રવણ કરી બાહુબલજી મહારાજ લેશ માત્ર ડગ્યા નહિ, ચલાયમાન થયા નહિ એટલે સંસારને વિષે પ્રોતભાવવાળી થયા નહિ.
ત્યારબાદ ભરત મહારાજા બાહુબલી મુનિને નમસ્કાર કરી પોતાને અપ. રાધ ખમાવી તેમના પુત્ર સમયશાને રાજ્ય આપી શકાતુર થયા છતાં અને ધ્યાને વિષે ગયા.
- હવે બાહુબલી વિચાર કરે છે કે મહારા પહેલા મહારા લઘુ બધાએ દિક્ષાને અંગીકાર કરેલી છે, તે વચને વિષે મહારાથી લધું છે તે તેમને હું નમ સ્કાર કેમ કરું, માટે ઈહાંજ રહી ધ્યાન ધરી કેવળજ્ઞાન ઉપાર્જન કર્યા પછી તાતછરિષભદેવજી પાસે જઈશ. આ વિચાર કરી કર્મક્ષીણું કરવા માટે કાઉસગ ધ્યાને રહ્યા. આવી રીતે એક વર્ષ પર્યત કાઉસ્સગ ધ્યાનમાં નિશ્ચલ રહેવાથી શરીર શુષ્ક થઈ ગયું, ઈક્રિય હણાઈ ગઈ, શરીર નિસ્તેજ થઈ ગયું, શીત તાપથી સુકાઈ જઈ દુલ થઈ ગયા. વર્ષાવતુમાં વેલડીથી વીંટાઈ ગયા, પશુપક્ષીઓ માળા નાખ્યા, વેલડીથી વીંટાણા. પગને વિષે વાલ્મીક (રાફડા) માટીના ટેકરા વૃદ્ધિ પામ્યા. આવી રીતે વર્ષને છેડે અવબોધ કહેતા જ્ઞાન થશે એવું જાણી રિષભદેવજી મહારાજે બ્રાહ્મી તથા સુંદરીને મોકલ્યા. અત્યંત દુર્બલ અને નહિ એલખી શકાય એવા બાહુબળજીને મહા મહેનતે લખી કહ્યું કે હે, બંધો ગજ થકી નીચા ઉતરે ! ગજ ઉપર ચડેલાને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નથી. આવી રીતે કહીને ગયા પછી બાબળ ચિત્તમાં ચમત્કાર પામી વિચાર કરવા લાગ્યા. અહે! અહે! મેંહસ્તી ઘેડા રથ