________________
પયગંખર જશુ
સુદરેહ (શુદ્ધ+રાહ=પવિત્રતા-અશોઈનો રાહ બતાવનાર વસ્ત્ર). બીજો અર્થ સુદ એટલે નફો-profit-અર્થાત્ જે રસ્તે જતાં માનવીને ફાયદો થાય તે દર્શાવનાર વસ્ત્ર. સુદરેહં હંમેશાં દરેકને માટે સુતરાઉ સફેદ કપડાંનો હોય છે, કોઈ બીજી જાતનું કપડું કે કોઈ બીજો રંગ ચાલે નહીં. એ સુદરેહમાં છાતી આગળ એક નાની કોથળી રાખેલી હોય છે (દરેક સુદરેહમાં એ કોથળી હોવી જોઈએ). એ કોથળી માનવીના જિગર આગળ રાખવામાં આવે છે. જિગરમાં ખુદાનો-પરમાત્માનો વાસ છે. આ કોથળીનો ભાવાર્થ એ છે કે અહીં (પરમાત્મામાંથી) આપણો અલ્પાત્મા નીકળ્યો અને આ દુનિયાનો ફેરો કરીને પાછું પરમાત્મામાં મળી જવાનું છે. પરમાત્મામાં મળી જવાની લાયકાત તરીકે આપણે હુમત-હુખ્ત-હબĆ-સારા વિચાર, સારાં વચન અને સારાં કામ કરવાને રસ્તે દરેક માનવીએ ચાલવું જોઈએ.
૨૭
કૂસ્તી (ઘણા આને કસ્તી પણ કહે છે) પણ ખરો શબ્દ કૂસ્તી છે. જેને મળતો અંગ્રેજી શબ્દ ‘coast' છે. ‘coast' (કિનારો) જેમ પાણી અને જમીનને બે ભાગમાં વહેંચી નાખે છે, તેમ ‘કુસ્તી' (જે દરેકે કમર પર ફરજિયાત ધારણ કરવાની છે) કમર પર ધારણ કરવાથી તે શરીરને બે ભાગમાં વહેંચી નાખે છેઃ (૧) ઉપલો ભાગ જે સદ્ગુણો(દયા, માયા, પ્રેમ, મહોબત, માન, આદરની લાગણી, સખાવતની ભાવના)નું રહેઠાણ છે તે ભાગને મહત્ત્વ અપાવું જોઈએ. (૨) નીચલો ભાગ જે મળ, મૂત્ર વગેરે ગંદી વસ્તુઓથી ભરેલો છે, જેને મહત્ત્વ આપવાનું નથી.
આ ‘કૂસ્તી' ઘેટાના ઊનના ૭૨ તારની બને છે, કારણ ઘેટું જેમ નિર્દોષ છે તેમ કૂસ્તી ધારણ કરનારે આજીવન નિર્દોષ
