________________
૫૦ "
અશો જરથુષ્ટ્ર મુખ્યત્વે માનવજાતની ગણના થાય છે. દરેક માનવીએ “બેહમન' અર્થાત્ ભલાઈ, દયા, માયા, પ્રેમ, મિત્રાચારી વગેરે ગુણોનું પાલન કરવાનું છે જેથી તે “અરદીબહસ્ત' (સંપૂર્ણ અશોધ અર્થાત્ પવિત્રતાને પામી શકે). જે એક માનવી પવિત્ર હોય તો તેનામાં ‘‘શહેરેવર એટલે મજબૂત ઈચ્છાશક્તિ – દઢ મનોબળ-Divine will power – આવી શકે પણ સાથે સાથે તે માનવીમાં ‘સ્પેદારમંદ' નમ્રતા હોવી જોઈએ. ઉપલા બધા સગુણો હોવા છતાં એક માનવીમાં નમ્રતા હોય તો જ “ખોરદાદ' – સંપૂર્ણ બની શકે અને જે આવો કોઈ માનવી હોય તો તે જરૂર જગતમાં અમર બને અને લોકો તેને અમરદાદ – અમર આત્મા તરીકે ઓળખતા રહે.
સૃષ્ટિસંચાલનના આ કાર્યમાં કોઈ પણ કોમના, કોઈ પણ દેશના કે કોઈ પણ જમાનાનાં અવસાન પામેલાં નરનારીઓના પવિત્ર આત્માઓનો પણ મહત્ત્વનો અને ધ્યાન ખેંચવા જોગ ફાળો છે. જેમાં જુદાં જુદાં કુદરતી તત્ત્વો– Natural Element -- ને અટકાવવામાં અને આગળ વધારવામાં મદદ કરે છે. એક બાળકના શરીરનું બંધારણ તેનો જન્મ અને તેનો ઉછેર – આ બધું અવસાન પામેલ પવિત્ર આત્માની કાર્યવાહીને આધીન છે.
ઉપર જણાવેલા ફિરસ્તાઓ તેમ જ અવસાન પામેલાં નરનારીઓના પવિત્ર આત્માઓ એકબીજા સાથે મનોવ્યવહારTelepathy - થી સર્વે કાર્યવાહી કરે છે અને તે કારણે જ દિવ્ય આતશ (અગ્નિ) તેને નમન કરનાર અને સત્કાર્ય કરનાર ભક્તને આશિષ આપે છે – જે ખુદાના તેમના ભક્ત તરફ આશિષ સમાન મનાય છે કે, “જેટલો સમય તું જીવતો રહે તેટલો સમય તું સંપૂર્ણ ખુશાલ જીવન જીવજે.”
