________________
૪૪
અશો જરથુષ્ટ્ર કિંમતવાદ (Dualism) હોય એમ લાગે, પણ વાસ્તવમાં તેમ નથી. બન્ને શક્તિઓ-ઉત્પન્ન કરવાની અને સંહારની–એક ખુદામાં જ છે એથી જ પારસી પવિત્ર ભણતરોમાં ખુદાને દાતા (પેદા કરનાર), ત્રાતા (પોષણ કરનાર) અને જનાતા (નાશ કરનાર, મારનાર) કહ્યો છે. જેમ એક પિતા અથવા માતા પોતાના બાળકને પ્રેમ કરે, લાડ લડાવે અને તે જ બાળક જો નાફરમાન થાય, સામું બોલે, બૂરાઈના માર્ગે ચાલે તો એ જ માબાપ એ જ બાળકને સજા પણ કરે જ છે તે જ રીતે ખુદા પોતાનાં બાળકો(આપણી માણસજાત)ને સજા પણ કરે જ છે. તદુપરાંત માણસો અને સાધનોની અછતના કારણે પયગંબરોનું (ધર્મનો સંદેશ ફેલાવવાનું) કાર્ય પોતે કેવી રીતે કરી શકશે તેની ચિંતા પયગંબર જરથુષ્ટ્ર ખુદા સમક્ષ વ્યક્ત કરે છે અને તેમનું માર્ગદર્શન અને સહકારની અપેક્ષા રાખે છે. આ ગાથામાં યજશને(યજ્ઞ)ના ૪૩થી ૪૬ ચાર પ્રકરણો સમાઈ જાય છે.
૩. સ્પેન્સામધન્યૂ ગાથા : એ ગાથાનો ક્રમ ત્રીજો છે અને વરસની આખરનો પારસી કેલેન્ડરનો ૩૬૩મો દિન ગણાય છે. સ્પેન્તામધન્યૂનો અર્થ ‘ફાયદો કરનારી દૈવીશક્તિ' એવો થાય છે. યજશને(યજ્ઞ)માં ૪૭થી ૫૦–ચાર પ્રકરણ–એમાં સમાય છે. એક માણસના સારા વિચાર, સારાં વચન અને સત્કાર્યનાં પરિણામે તેને આ દૈવી અણદીઠ શક્તિ (મઈન્યૂ) મારફતે ખુદા તે માણસને સુખ, પૂર્ણતા (Perfection) અને અમર્ગીની બક્ષિસ કરે છે. તેઓ પવિત્ર માનવી–પોતાનાં સત્કાર્યો, સખાવત અને સચ્ચાઈને લીધે બૂરી શક્તિઓને છેવટે મારી હઠાવશે અને આમ ખુદાનાં કાર્યો જે મુખ્યત્વે આ દુનિયામાં પવિત્રતા ફેલાવવાનો છે તેમાં સહકારરૂપ બનશે. એક માણસ જે બૂરાઈને
