________________
આરાધક-વિરાધક ચતુર્ભગી ટીકા:
प्रकृते च सुविहितत्वज्ञाने 'च सुव्यवहारस्यैव विपरीतज्ञाने च तद्व्यत्ययस्यैवोपपत्तेरिति दिक्॥३॥
અવતરણિકા:
तृतीयभङ्गं विवेचयति
· श्रुतशीलसमावेशात् सर्वाराधक इष्यते ।
संमील्य न पृथक् सिद्धं देशाराधकताद्वयम् ॥४॥ ટીકાર્ય - ‘પ્રતે....
વિરૂાા' અને પ્રકૃતિમાંeગીતાર્યાનિશ્રિત અગીતાર્થમાં, સુવિહિતપણાનું જ્ઞાન થયે છતે સુવ્યવહારની જ, અને વિપરીત જ્ઞાન થયે છતે તવ્યત્યયની=વિપરીત વ્યવહારની જ ઉપપત્તિ છે. એ પ્રમાણે દિશાસૂચન છે.III
વિવેચનઃ
ગીતાર્થની નિશ્રાને છોડીને તપચારિત્રમાં રત એવા અગીતાર્થમાં, જેઓ અભિનિવેશ વગરના છે તેઓમાં આ સુવિદિત છે તેવું જ્ઞાન થાય છે, તેથી તેઓની ક્રિયા સુવ્યવહારરૂપ છે એવો નિર્ણય થાય છે, માટે તેઓના શીલની અનુમોદના કરી શકાય છે. અને જેઓ અભિનિવેશવાળા છે અને સ્વરુચિ પ્રમાણે ક્રિયાઓમાં રત છે તેઓમાં આ સુવિદિત નથી તેવું જ્ઞાન થાય છે, તેથી તેઓની ક્રિયા અનુમોદનીય નથી, એ પ્રકારનો નિર્ણય થાય છે.ll3II
અવતરણિકાર્યઃ
ત્રીજા ભાંગાનું સર્વઆરાધક ભાંગાનું, ગ્રંથકારશ્રી વિવેચન કરે છેશ્લોકાર્ચ -
શ્રત અને શીલના સમાવેશથી સર્વઆરાધક ઈચ્છાય છે, પૃથક્ સિદ્ધ દેશઆરાધકતાયને એક કરીને નહિ. અર્થાત્ પૃથસિદ્ધ બે દેશઆરાધકતાને એક કરીને સર્વઆરાધકપણું ઈચ્છતું નથી.III ૨. “સુવિદિતત્વજ્ઞાને ઘ' અહીં ર' શબ્દ વધારાનો ભાસે છે.
