Book Title: Anekant 1956 Book 14 Ank 01 to 12
Author(s): Jugalkishor Mukhtar
Publisher: Veer Seva Mandir Trust
View full book text
________________
जैन-ग्रंथ-प्रशस्ति-संग्रह
अहिवंदसु जिणु पुखु गाय-बायु, सिरि सुमइदेड पोसिब-सपक्खु । पठमप्पहु पठमाऽऽलिंगि चंगु, सिरि जिजु सुपासु पुलु विगव-संगु। चंदप्पहु जिर्ण चंदसु वाणि, सिरि पुष्फयंतु तित्थयरु गाणि । सीपलु वि सील-बय-विहि-पवीनु, सेयंसु वि सिव-पय-णिच्च-लोणु । वासवेण महिड जिगु वासुपुज्ड, विमलुवि विमलयर गुणेहि सुज्जु । तित्थया प्रयतु वि अंत चुक्कु, अरि-कोह-माण-मय-सयन-मुक्कु । सिरिधम्मु वि धम्मामय-णिहाणु, पुणु संति जियोसरु जय-पहाणु । सिरिकुथु वि शंत-चउकठागु, अरणाहु वि लोयालोय-जाणु । सिरि मलिणाहु तित्थयरु संतु, मुणिसुब्बड प्राइसय सिरि महंतु । तह णमि जिणेसु पावाहि मंतु, पुणु रिट्टनेमि राइमइ-कंतु । सिरि पासणाहु विग्त-यारि. पुणु वड्ढमाणु दुग्गइ-णिवारि । तसु तिथ पवट्टा भरह खेत्ति,
पयडिय धम्माहम्म जुत्ति । ये सयल जिर्णसर, हुव होसहि घर, ते सयन वि पवेवि धरा पुणु जिणवर-वाणी लोय-हाणी, णियमणि धारिवि परमपरा
पुणो वि गोयमो मुणी पयासिया जिणझुणी, पयस्थ जेण भासिया सुसब्च जीव भासिया। अणुक्कमेण तासु जे, जई वि जाय सम्व ते, णविवि णाण-धारया भवण्णवोहि-तास्या। मुर्णिदु ताहं संतई, विराय-रोस संजई, जिणेस सुत्त भासमो गुणाण भूरिवासनो। सुचेयणस्थ तम्मनो तवेण सोसिनो वमओ, सहस्सकित्ति पट्टि जो गुणम्सुकित्ति णाम सो सुतासु पटि मायरो वि पापमय-सायरो, रिसीसु गच्छणायको जयत्तसिक्ख-दायको।
जसक्खुकित्ति सुंदरो अकं चाय-मंदिरो, सुसिस्सु तस्स जायत्रो खमागुणेश राइयो । सुखेमचंद पायो जिनो जिकिं गजो भडो,
रिसीस सम्व मज्मु ए मई विसाव दिंतु ते । महिषीति पहायक गिरिरावलं.सुरहं विमणि विभउजबिउं कठ सीसहि मंडित कबहु पंडित, गोयायलु खाने भविउं॥२
जहिं सहहिं चिरंतर जिणयिकेय, पंडुरसुवण्याधयवसु समेय । सहाब-सतोरण अत्य इम्म, मससुह संदायब सम्म । चउहर चव सदाम जत्थ, वधिवर ववहीं वि महि पयत्व। मम्गण ठाव कोलाहल समस्थ, जहिं जण विक्सहिं परिपुरण प्रत्य। जहि प्रावधम्मि थिय विविह भंड कसवहिं कसियहिं भम्मखंड । जहिं बसहिं महायव सुबोह, बिच्चचिय पूया-दाह सोह। जहि वियरहिं पर चउवरण बोय, पुरणेब पवासिय दिवभोय । बबहार-पार-संपरच सम्ब, अहिं सस-बसब मय-हीण भव । सोवण्वचूड मंडिय बिसेस, मिंगार भारकिय शिरवसेस । सोहम्ग-शिखय जिणधम्मसील, जहिं माणिणि माण महग्ध लील। जहिं पर चार कुसुमाल दुह, दुज्जण सखुद खल पिसुश चिट्ठ। णवि दोसहिं कहिमिव दुहिय हीद, पेमाणुरतु सम्वजि पवीण। जहि रेहहिं हव-पय-दखिय-मग्ग, तंबोल-रंगरगिय-घरग्ग। जहि सच्च अणुच्चयाई विहाइ, दुग्गहु अवह पहणाइ। सोवण्यरेख व उवहिं जाय, णं तोमर शिव पुराणेष प्राय ।

Page Navigation
1 ... 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429