Book Title: Agam Suttani Satikam Part 17 Nishitha
Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

View full book text
Previous | Next

Page 432
________________ उद्देशक ः २०, मूलं-१३८७, [भा. ६६२४] ४२९ सव्व तं मंसं जहा चिंतितं दिन्नं । एव को ति सावराही आलइउकामो आयरियसगासं पट्टितो चिंतेति य सुहुमबादरा सव्वे अतियारा आलोइयव्व त्ति पत्तो आयरियसमीवं । आयरिएण वि सुटुआढातितो- “धन्नो सपुन्नोआसि।तंनदुक्करंजंपडिसेवितं, तंदुक्करंजंसम्मआलोइज्जति।" एवं अप्फालिएण सव्वं जहा चिंतिय आलोइयं, सुद्धो य, एस पढमभंगो । इदानि बितियभंगो, "तंचेव य मच्छरिय" त्ति पच्छद्ध[भा.६६२५] खरंटणभीओ रुट्ठो, सक्कार देति ततियए सेसं । भिक्खुणि वाह चउत्थो, सहसा पलिउंचमाणो उ॥ चू- पढमपातो त बितियभगे “तं चेव" त्ति - तहेव वाहो आगओ, जहा पढमभंगे अपलिउंचमाणो त्ति, तेन वि इस्सरेण कारणे वा मच्छरो से उप्पातितो, “सहस" त्ति-पुव्वावरं अनालोवेउ “कीस उस्सूरे आगतो" ? त्ति । तेन खरंटिएण भीओ पुव्वेण रुटेण य पलिउंचियं न सव्वं मंसं दिन्नं, पलिउंचमाणे बितियभंगो भवति । आलोयगो वि आगओ। पुच्छिओ - केन कारणेण आगओ त्ति? भणियं-अवराहं आलोइउं । आयरिएण खरंटितो। कीस तहा विहरियं जहाअवराहं पावह?,आलोएंतोवाखरंटितो, तेन विन सम्मं आलोतितं । एस गतो बितियभंगो। इदानिततियभंगो-“सक्कारं देति ततियएसेसं"ति-तहेव वाहो संपट्टितो मंसंघेत्तुं, पुव्वमंसमाणियं पलिउंचियचित्तोचिंतेइन सव्वंमंसंमएदायत्वमिति। पत्तोइस्सरसमीवं, इस्सरेण सुटुआढातितो, तेन से सव्वं मंसं दिन्नं । एवं आलोयगो विसंपट्टिओपडिपहियं साहुं पुच्छति- “अनुगं आयरियं मज्झेण आगतो सि?" भणति - "आमं" । "केरिसो सो सुहाभिगमो न व"त्ति? तेन भणियं - "दुरभिगमो"। तहेव तेन चिंतियं - न सम्मं मए आलोइयव्वं ति । आगतो गुरु-समीवं, तेन सम्ममाढातितोपुच्छितोयकिमागमनं?, तेन भणियं आलोएउं। ताहे आयरिएण सुटु उववूहिओ धन्नो सि विभासा, तेन तुटेण सम्मं आलोचितं । एस ततियभंगो गतो । इदानिं चउत्थभंगो - "भिक्खुणिवाह" पच्छद्धं, चउत्थभंगो तहेव आगतो जहा ततियभंगे पलिउंचमाणो, नवरं - आगओइस्सरेण खरंटितो, तेन खरंटिएणपुव्वपलिउंचियभावेणय सम्मन दिन्न, एवं आलोयगे वि उवणओ कायव्यो। इमोगोणीएचउभंगदिद्रुतो।जहा गोणी दोहिउकामा पण्हुया आगया, सामिणा उववूहिता गोभत्तेणं, कुंडतिता, धूमादीहि य उवग्गहिया, पलिमत्ताए निउत्ता सव्वं पण्हुता । एवं आलोयगविभासा वि । बितिया आगया, न आढिया, पारद्धा य पहारेहिं, तीए न दिन्नं सव्वं खीरं । आलोयगेहिं तहे उवणओ। ततिया गूहंती दोहेउकामा आगया उबज्झिता पलिमेत्ताए निउत्ता सव्वं पण्हुया, एवं आलोयगविभासा वि । चउत्था गृहंती आगता, सामिणा य पहारेहिं पारद्धा, न सव्वं ण्हुया, आलोयगो वितहेवत उवणओ।इदानिंभिक्खुणिदिलुतो-काइभिक्खुणी कस्सइ पुव्वपरिचियस्स घरंगता, तीए तिरिक्खे खोरगं दिटुं, गहियच तीए, पच्छा से परिनयभावे अप्पमि त्ति घरं गता, तेहिं आढाइता, सा तुट्ठा तीए दिन्नं ॥१॥ __अन्नाए गहियं चिंतिय च ताए दाहामित्ति, घरं गता, सा य न आढाइया, तेहिं खरंटिया य, तीए न दिन्नं ॥ २ ॥ ततियाए वि गहियं चिंतियं च नाएण दायव्वं ति, घरं गता, सुस्वागता, असनादीहिंआढातिया तीए दिन्नं ॥३॥चउत्थाए गहियं चिंतियं चनाएण दायव्वं ति, घरंगता, Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476