Agam Suttani Satikam Part 17 Nishitha

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 430

उद्देशक ः २०, मूलं-१३८७, [भा. ६६१५]
४२७
आयरिए परिहारियस्स अनुसट्ठा तिविहं वेयावच्चं करेति, कारवेइ, अनुमन्नति य एवं वेयावच्चे कीरमाणे जं पडिसेवति आवज्जतीत्यर्थः । “से विकसिणे तत्थेव आरुभियव्वे", एवं सुत्तपदं कसिणं नाम कृत्स्नं निरवशेषं । तं इमं छव्विहं[भा.६६१६] पडिसेवणा य संचय, आरुवण अनुग्गहे य बोधव्वे ।
अनुघात निरवसेसे, कसिणं पुण छविहं होति ।। [भा.६६१७] पारंचि सतमसीतं छम्मासारुवणा छद्दिनगतेहिं।
कालकनिरंतरं वा अनूनमहियं भवे छटुं॥ चू- एषां यथासंख्येन इमा विभासा- पडिसेवणाकसिणं पारंचियं, संचयकसिणं असीयं माससयं, आरुवणकसिणं छम्मासियं, अनुग्गहकसिणंनामछण्हंमासाणंआरोवियाणंछद्दिवसा गता ताहे अन्नो छम्मासो आवण्णो ताहे जंतेन अद्धवूढं तं झोसितंजं पच्छा आवन्नं छम्मासितं तं वहति, एत्थ पंच मासा चउव्वीसं च दिवसा जेण झोसिया। एयं अनुगहकसिणं । एत्थेव निरंनुग्गहकसिणंभाणियव्वं, जहा छम्मासियं पट्टविएपंचम मासा चउवीसंच दिवसा वूढा ताहे अन्नं छम्मासियं आवण्णो ताहे तं वहति पुव्विल्लस्सछद्दिणा झोसो । अणग्यायकसिणंजंकालगं जहा मासगुरुगादि । अहवा-जं निरंतरं दानं एत्थ मासलहुगादी वि निरंतरं दिज्जमाणं अनुग्घातं भवति, अहवा- अनुग्घातियंतिविहं-कालगुरुंतवगुरुं उभयगुरुं-कालगुरूंजंगिम्हादिकक्खडे काले दिज्जति, तवगुरुं जं अट्ठमादि दिज्जति णिरंतरं वा । उभयगुरुं जं गिम्हे निरंतरं च । निरवसेसकसिणं नाम जं आवन्नो त सव्वं अनूनमतिरित्तं दिज्जति ॥ एत्थ कयरेणं कसिणेणंतं आरुभियव्वं? उच्यते[भा.६६१८] - एत्तो समारुभेजा, अनुग्गहकसिणेण विन्नसेसम्मि।
आलोयणं सुणेजा, पुरिसज्जातं च विनाय॥ चू-एत्तोत्तिछव्विह (कसिणाणंअनुग्गह) कसिणेणआरुभेयव्वंपुव्विल्लस्सविनसेसदिवसेसु, तंच आलोयणं सुणेत्ता हा दुझुकतादि पुरिसजायं च धितिसंघयणेहिं दुब्बलं एवं विन्नाय जति छम्मासियं आवन्नो तो छसु दिवसेसु गतेसु आरोविज्जति । अह तिव्वज्झवसिएण पडिसेवितं रागायत्तेण आलोचित्तं धितिसंघयणेहिं सय बलवंतो से निरनुग्गहं आरोविज्जति “छद्दिनसेस" त्ति॥ इदानि पडिसेवणाआलोयणासुचउभंगे इमं सुत्तखंडं उच्चारेयव्वं - "पुव्वंपडिसेवियंपुव्वं आलोतियं" इत्यादि, अस्यार्थ :[भा.६६१९] पुव्वानुपुव्वी दुविहा, पडिसेवणता तहेव आलोए।
पडिसेवण आलोयण, पुल्विं पच्छा उचउभंगो॥ धू- "पुव्वानुपुवि"त्ति अस्यार्थ - पूर्वस्य यः अनुपूर्वश्च स पूर्वानुपूर्व, एत्थ निवरिसणं - एकस्स दो अनु, ते य तिगस्स पुव्वा, दुगस्स तिन्नि अनु, ते य चउक्कगस्स पुव्वा, एवं सर्वत्र । अहवा-पूर्वेवाअनुपूर्वस एव पूर्वानुपूर्वी, अनेनअधिकारः,जेणजंपुव्वंपडिसेवितंआलोयणकाले तमेव पुव्वं आलोचित ति । अधवा - सामयिगी सण्णा, जाव अनुपरिवाडी सा पुव्वानुपुव्वी भण्णति, सा य दुविहा - पडिसेवणाएआलोयणाए य । एयासु पडिसेवणा आलोयणासु पुव्वापच्चरणविकप्पेण चउभंगो कायव्यो ।।जहा सुत्ते भंगभावणा इमा