Agam Sutra Satik 33 Maransamadhi PainngSutra 10

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 34

मरणसमाधि-प्रकिर्णकंसूत्रम् २१९
छा.
मू. (२२०)
मू. (२२१)
छा.
मू. (२२२)
मू. (२२३)
प्राप्तानि दुःखशतानि संयोगवशानुगेन जीवेन । तस्मादनन्तदुःखं त्यजामि संयोगसम्बन्धं ।। अस्संजममण्णाणं मिच्छत्तं सबओ ममत्तं च । जीवेसु अजीवेसु यतं निंदे तं च गरिहामि ।।
असंयममज्ञानं मिथ्यात्वं सर्वेषु जीवेषु __अजीवेषु च ममत्वं तन्निन्दामि तच्च गर्दै परिजाणे मिच्छत्तं सव्वं अस्संजमं अकिरियं च ।
सबं चेव ममत्तं चयामि सव्वं च खामि। परिजानामि मिथ्यात्वं सर्वमसंयममक्रियां च । सर्वमेव ममत्त्वं त्यजामि सर्वं च क्षमयामि।। जे मे जाणंति जिणा अवराहा जेसुजेसु ठाणेसु ।
ते तह आलोएमि उवडिओ सव्वभावेणं ।। यान् मम जानन्ति जिना अपराधान् येषु २ स्थानेषु ताँस्तथाऽऽलोचयामि उपस्थितः सर्वभावेन ॥ उप्पना उप्पन्ना माया अणुमग्गओ निहंतव्वा। आलोयणनिंदणगरिहणाहिं न पुणोति य बिइयं ।
उत्पन्ना उत्पन्ना माया अनुमार्गतो निहन्तव्या। आलोचननिन्दनागर्हाभि न पुनरिति च द्वितीयम् ।। जह बालो जपतो कजमकजं च उज्जुयं भणइ ।
तंतह आलोयव्वं मायं मुत्तूण निस्सेसं॥ यथा बालो जल्पन कार्यमकार्यं च ऋजुकं भणति। तत्तथा आलोचयितव्यं मायां मुक्त्वा निशेषाम् ।। सुबहुपि भावसलं आलोएऊण गुरुसगासम्मि। निस्सल्लो संथारं उवेइ आराहओ होइ ।।
सुबह्वपि भावशल्यमालोच्य गुरुसकाशे । निशल्यः संस्तारकमुपैति आराधको भवति ।। अप्पंपि भावसल्लं जे आलोयंति गुरुसणासम्मि।
धंतंपि सुयसमिद्धा न हु ते आराहगा हुँति ।। अल्पमपि भावशलयं ये नालोचयंति गुरुसकाशे । बाढमपि श्रुतसमृद्धा नैव त आराधका भवन्ति ।। नवितं विसं च सत्यं च दुप्पउत्तो व कुणइ वेयालो।
जंतं व दुप्पउत्तं सप्पो व पमायओ कुविओ ॥ नैव तत् विषं च शस्त्र च दुष्प्रयुक्तो वा करोति वैताः। यन्त्रं वा दुष्प्रयुक्तं सर्पो वा प्रमादतः कुपितः ।।
मू. (२२४)
मू. (२२५)
छा.
मू. (२२६)
मू. (२२७)
छा.