Agam Sutra Satik 19 Nirayavalika UpangSutra 08

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 13

१०
निरयावलिका- उपाङ्गसूत्रम् - १/६
सुष्ठु सङ्गोष्यते, एवं साऽपि तथोच्यते । 'चोलापेडा इव सुसंपरिग्गहिया' वस्त्रमञ्जूषेवेत्यर्थः । 'सा काली देवी सेणिएण रन्ना सद्धिं विउलाई भोगभोगाई भुंजमाणा विहरइ' ।
मू. (६) तीसे णं कालीए देवीए पुत्ते काले नामं कुमारे होत्था, सोमाल जाव सुरूवे तते णं सेकाले कुमारे अन्नया कयाइ तिहिं दंतीसहस्सेहिं तिहिं रहसहस्सेहिं तिहिं आससहस्सेहिं तिहिं मणुयकोडीहिं गरुलवूहे । एक्कारसमेणं खंडेणं कूणिएणं रन्ना सद्धिं रहमुसलं संगामं ओयाए ।
वृ. कालनामा च तत्पुत्रः 'सोमालपाणिपाए' इत्यादि प्रागुक्तवर्णकोपेतो वाच्यः, यावत् 'पासाइए दरिणिजे अभिरूवे पडिरूवे' इति पर्यन्तः । सेणियस्स रज्जे दुवे रयणा अट्ठारसवको हारो १ सेयणगे हत्थीए २ । तत्थ किर सेणियस्स रनो जावइयं रजस्स मुल्लं तावइयं देवदिन्नहारस्स सेयणगसस्स य गंधहत्थिस्स । तत्थ हारस्स उप्पत्ती पत्थावे कहिज्जिस्सइ । कूणियस्स य एत्येव उप्पत्ती वित्थरेण भणिस्सइ, तत्कार्येण कालादीनां मरणसंभवात् आरम्भसङ्ग्रामतो नरकयोग्यकर्मोपचयविधानात् । नवरं कूणिकस्तदा कालादिदशकुमारान्वितश्चम्पायां राज्यं चकारस सर्वेऽपि चते दोगुन्दुगदेवा इव कामभोगपरायणास्त्रयस्त्रिंशाख्या देवाः फुट्टमाणेहिं मुइंगमत्थएहिं वरतरूणिसप्पिणिहिएहिं बत्तीसइपत्तनिबद्धेहिं नाडएहिं उगिजमाणा भोगभोगाई भुंजमाणा विहरंति । हल्लविहल्लनामाणो कूणियस्स चिल्लणादेवी अंगजाया दो भायरा अन्नेऽवि अस्थि । अहुणा आहरस्स उप्पत्ती भन्नइ - इत्थ सक्को सेणियस्स भगवंतं पइ निञ्चलभत्तिस्स पसंसं करेइ ।
तओ सेडुयस्स जीवदेवो तब्मत्तिरंजिओ सेणियस्स तुट्टो संतो अट्ठारसवंकं हारं देइ, दोन्नि य वट्टगोलके देइ । सेणिएणं सो हारो चेल्लणाए दिन्नो पिय त्ति काउं, वदुगं सुनंदाए अभयमंतिजननीए ताए रुट्ठाए किं अहं चेडरूवं ति काऊण अच्छोडिया भग्गा, तत्थ एगम्मि कुंडलजुयलं एगम्मि वत्यजुयलं तुट्ठाए गहियाणि । अन्नाया अभओ सामिं पुच्छ-'को अपच्छिमो रायरिसि' त्ति । सामिणा उद्दायिणो वागरिओ, अओ परं बद्धमउडा न पव्वयंति। ताहे अभएण रज्जं दिज्रमाणं न इच्छियं ति पच्छा सेणिओ चिंतेइ 'कोणियस्स दिज्जिहि' त्ति हल्लस्स हत्थी दिन्नो सेयणगो विहल्लस्स देवदिनो हारो, अभएण वि पव्वयंतेण सुनंदाए खोमजुयलं कुंडलजुयलं च हल्लविहल्लाणं दिन्नाणि । महया विहवेण अभओ नियजननीसमेओ पव्वइओ। सेणियस्स चेलणादेवी अंगसमुब्भूया तिन्नि पुत्ता कूणओ हल्लविहल्ला य । कूणियस्स उप्पत्ती एत्थेव भणिस्सइ ।
कालीमहाकालीपमुहदेवीणं अन्नासिं तणया सेणियस्स बहवे पुत्ता काल मुहा संति । अभयम्मि गहियव्वए अन्नया कोणिओ कालाईहिं दसहिं कुमारेहिं समं मंतेइ - 'सेणियं सेच्छाविग्घकारयं बंधित्ता एक्कारसभाए रज्जं करेमो' त्ति, तेहिं पडिस्सुयं, सेणिओ बद्धो, पुव्वन्हे अवरन्हे य कससयं दवावेइ सेणियस्स कूणिओ पुव्वभवे वेरियत्तणेण चेल्लणाए कयाइ भोयं न देइ भत्तं वारियं पाणियं न देइ । ताहे चेल्लणा कहऽवि कुम्मासे वालेहिं बंधित्ति सयारंवसुरं पवेसेइ साकिर धोव्वइ सयवारे सुरा पाणियं सव्वं होइ, तीए पहावेण सो वेयणं न वेएइ । अन्नया तस्स पउमावईदेवीए पुत्तो एवं पिओ अस्थि, मायाए सो भणिओ - "दुरात्मन् ! तव अंगुली किमिए वमंती पिया मुहे काऊण अत्थियाओ, इयरहा, तुमं रोवंती चैव चिट्ठेसु" । ताहे चित्तं मणागुवसंतं जायं मए पिया एवं वसणं पाविओ, तस्स अधिई जाया, भुंजंतओ चेव उट्ठाय परसुहत्थगओ, अन्ने भणति लोहदंडं गहाय, 'नियलाणि भंजामि' त्ति पहाविओ । रक्खवालगो नेहेण भणइ - 'एसो सो पावो लोहदंडं परसुं वा गहाय एइ' त्ति ।