Agam Shabdadi Sangraha (Prakrit, Sanskrit, Gujarati) Part 02

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar

Page 352

અવિધિએ-અયોગ્ય રીતે પ્રમાર્જના કરેલ दुप्पमज्जियचारि. त्रि० [दुष्प्रमार्जनचारिन्] અવિધિએ પુંજીને ચાલનાર-વર્તનાર, એક અસમાધિ સ્થાનકનો સેવી दुप्पय. पु० [द्विपद ]
બે પગવાળા-મનુષ્ય
दुप्पयार. पु० [दुष्प्रचार ]
ચોરી વગેરે ખરાબ આચાર, અન્યાય
दुप्पयोगि. त्रि० [दुष्प्रयोगिन्] દુરુપયોગ કરનાર
दुप्परक्कंत. त्रि० [दुष्पराक्रान्त ] ખરાબ રીતે આક્રાન્ત થયેલ
दुप्परिकम्मतराय न० [ दुष्परिकर्मतरक ] જે પ્રયત્ન વિશેષથી અગ્નિ વડે શુદ્ધ કરાય તે
दुप्परिच्चय. विशे० [दुष्परित्यज्य ]
મુશ્કેલીથી ત્યાગ થઇ શકે તે
दुप्पवेस. विशे० [दुष्प्रवेश]
જેમાં ઘણી મુશ્કેલીએ પ્રવેશ થઇ શકે તેવું दुप्पवेसतरग. पु० [दुप्रवेशतरक ]
અતિ મુશ્કેલીથી પ્રવેશ કરી શકનાર दुप्पव्वइय पु० [दुष्प्रव्रजित]
મુશ્કેલીએ કરી પ્રવ્રુજિત - દીક્ષિત થઈ શકે તે दुप्पसह. वि० [दुप्रषभ]
આ ભરતક્ષેત્રમાં પાંચમાં આરાને અંતે થનાર ગચ્છાચાર્ય, જેમના કાળ સુધી ગચ્છમર્યાદા પ્રવર્તવાની છે તે, તે યુગપ્રધાન આચાર્ય અને ક્ષાયિક સમકિતી થશે. दुप्पहंस. त्रि० [दुष्प्रध्वंस ]
મુશ્કેલીથી નાશ કરાય તે
दुप्पहंसय त्रि० [दुष्प्रधर्षक ]
કોઇથી ન પકડી શકાય તેવો
दुप्पार. पु० [दुष्पार ]
જેના કિનારો-પાર ઘણો દૂર છે दुप्पूरय त्रि० [दुष्पूरक ]
કઠીનતાથી ભરી શકાય તેવું
आगम शब्दादि संग्रह
दुफास. पु० [दुःस्पर्श]
ખરાબ સ્પર્શ दुफासत्त न० [दुःस्पर्शतव] ખરાબ સ્પૃશપણું दुबुद्धि. त्रि० [दुर्बुद्धि] ખરાબ બુદ્ધિવાળો
दुब्बद्ध. त्रि० [दुर्बद्ध] ખરાબ રીતે બાંધેલું
दुब्बल. त्रि० [दुर्बल]
બળહીન
दुब्बलक्खीर. पु० [दुर्बलक्षीर]
પાતળીખીર
दुब्बलय. त्रि० [दुर्बलक] દુબળો, સુકોમળ
दुब्बलिय न० [दुर्बलिक ] દુર્બળતા
दुब्बलियत्त न० [दुर्वलिकत्व ] દુર્બલપણું
दुब्बलियपुस्समित्त. वि० [दुर्बलिकापुष्यमित्र ]
આર્ય રવિન્દ્વય ના શિષ્ય, તેને નવપૂર્વનું જ્ઞાન હતું. તેના समये ‘गोट्ठा-माहिल’ निह्रव थयो दुब्बलियपूसमित्त. वि० [दुर्बलिकापुष्यमित्र]
ठुऒ ‘दुब्बलियपुसमित्त’ दुब्बलियापुस्समित्त. वि० [दुर्बलिकापुष्पमित्र] हुथ्यो ‘दुब्बलियपुस्समित्त '
दुब्बल्ल. त्रि० [दौर्बल्य ]
દુર્બળતા
दुब्बोल. पु० [०]
ઉપાલંભ, ઠપકો
दुब्भग. विशे० [दुर्भग ]
નામ કર્મની એક પ્રકૃતિ-જેના ઉદયથી જીવ દુર્ભાગી બને दुब्भगनाम न० / दुर्भगनामन् ] दुखों पर
दुब्भगाकरा. स्त्री० [दुर्भगाकरा ]
દુર્ભાગ બનાવનારી વિદ્યા વિશેષ
दुब्भासिय न० [दुर्भासित] અયોગ્ય વચન, ખરાબ બોલવું તે
मुनि दीपरत्नसागरजी रचित "आगम शब्दादि संग्रह" (प्राकृत संस्कृत-गुजराती) -2
Page 352