Agam 42 Mool 03 Dashvaikalik Sutra

Author(s): Samaysundar, Haribhadrasuri,
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 5

प्रस्तावना.
मोटा पुत्रनुं नाम ፡ 'राय लक्ष्मीपति सिंहजी बहादुर " तथा जेमणे श्रवा श्रागम ग्रंथो उपावी प्रसिद्ध करवामां उद्यम कर्यो, ते कनिष्ट पुत्रनुं नाम " रायधनपति सिंहज बहादुर " बे. ए बन्ने उत्तम गृहस्थो उत्तम गुणोना जंडाररूप तथा प्राणिमाना कल्याणमां अत्यंत उत्सुक थएला बे. माटे जिनधर्मपर अत्यंत श्रद्धा राखनारा एवा ते उत्तम पुरुषे या दशवैकालिक नामनो अति उत्कृष्ट श्रगम ग्रंथ बपावी प्रसिद्ध करी खरेखर पोतानुं नाम सफल कर्यु बे. अने एवां पारमार्थिक कार्यो ते जाग्यशाली पुरुषने हाथे दिन प्रतिदिन या एवी श्रमारी वारंवार विज्ञापना बे. दशवैकालिकसूत्रमा कर्ता श्री शय्यंनवस्वामी बे. तेमणे या सूत्र शामाटे रच्युं ? तेनो संबंध नीचे प्रमाणे बे. ज्यारे शय्यंजव स्वामीए दीक्षा लीधी, त्यारे तेमनी स्त्री गर्भवंती हती, त्यारे स्वजनोए तेणीने पूब्युं के, तारा उदरमां कई गर्न जेवो संभव बे, त्यारे तेणीए प्राकृत भाषामां कयुं के, " मणयं < एटले किंचित्मात्र d. अनुक्रमे तेणीए एक मनोहर पुत्रने जन्म प्राप्यो, तथा तेमनी मातुश्रीए कहेला वचन परथी तेनुं " मनक " एवं नाम राखवामां श्रायुं पढी अनुक्रमे ते मनक ज्यारे आठ वर्षनो थयो त्यारे एक दहाडो तेथे तेनी माताने पूब्युं के, हे माताजी, मारा पिताजी क्यों बे ? त्यारे माताए कहुं के, हे पुत्र ! तारा पिताजीए तो चारि
अंगीकार कर्यु बे. ते सांजली मनकने पोताना पिताजी पासे जवानी इछा 5. हवे ते समये श्री शय्यं जवखामी चंपानगरीमां बिराजता हता, अने ते खबर मनकने मलवाथी ते पण त्यां पहोंच्यो. ते वखते श्री शय्यंजवस्वामी स्थंडिल जता हता अ मार्गमां तेणे मनकने जोयो. त्यारे तेमणे पूब्युं के तुं कोण बे ? त्यारे तेणे पोतानो सर्व वृत्तांत तेमने कही संजलाव्यो. त्यारे शय्यंजव स्वामिए तेमने फरीने पूब्युं के, तुं श्रहीं शा माटे आव्यो बे ? त्यारे मनके कयुं के मारे दीक्षा लेवी ठे आप जाता हो तो कहो के, ते श्रमारा पिताजी शय्यंनवस्वामी क्यां बे ? त्या श्राचार्यजी एकयुंके, ते तारा पिता ने हुं कई जिन्न नथी, माटे तुं मारी पासे दीक्षा ले ? मनके ते वात कबुल करवाथी श्राचार्यजीए तेमने त्यांज दीक्षा
पी. तथा पढी तेमने साथ लेइ श्राचार्य महाराज उपाश्रये श्राव्या, तथा ज्ञानवलथी जाएयुं के, श्रा मनकनुं श्रायुष्य फक्त हवे व मासनुंज वाकी बे; माटे आटली टुक मुदतमां श्रा मनक कृतार्थ शी रीते यह शके ? बेवढे तेमणे विचायुं के, कारण पड्ये चौदपूर्वधारी मुनि पूर्वोमांश्री सूत्रनो उद्धार करे बे, तो मने पण या समये प्रयोजन पड्यंबे, तो हुं पण तेम करूं. एम विचारि श्री शय्यंनव मुनिए पूर्वोमां दश अध्ययननो उद्धार कर्यो; तथा ते दश अध्ययन जणवामां मनकने वरो