Agam 39 Chhed 06 Maha Nishith Sutra Shwetambar Agam Guna Manjusha

Author(s): Gunsagarsuri
Publisher: Jina Goyam Guna Sarvoday Trust Mumbai

Page 57

(३५) महानिसीह छेयसुतं (२) छ.अ.
ते इच्छियं । एपि चारणसमणेहिं, बे वारा जाव सेहिओ ॥२॥ ताव य गुरूस्स स्यहरणं, अप्पिय तं देसंतरं गओ । एते ते गोयमोवाए, सुयनिबद्धे वियाणए || ३ || जहा = जाव गुरूणो न रयहरणं पव्वज्जा य न अल्लिया । तावाकज्जं न कायव्वं, लिंगमवि जिणदेसियं ॥ ४ ॥ अन्नत्थ ण उज्झियव्वं, गुरूणो मोत्तूण अंजलिं । जइ सो उवसामि सक्को, गुरू ता उवसामई ||५|| अह अन्नो उवसिमउं सक्को, तोऽवी तस्स कहिज्जई । गुरुणावि तयं णऽन्नस्स, गिरा वेयव्वं कयाइऽवी ||६|| जो भवियो वीयपरमठ्ठो, जगठ्ठिइवियाणगो । एयाइं तु पयाइं जो, गोयमा ! णं विडंबए ||७|| मायापवंचडंभेणं, सो भमिही आसडो जहा । भयवं ! न याणिभो कोऽवि, मायासीलो हुआ ? II ८॥ किं वा निमित्तमुवचरिओ, सो भमे बहुदुहट्टिओ। चरिमस्सऽन्नस्स तित्थंमि, गोयमा ! कंचणच्छवी ||९|| आयरिओ आसि भूइक्खो, तस्स सीसो स आसडो । महव्वयाइं घेत्तूणं, अह सुत्तत्थं अहिज्जिया ॥ ५० ॥ ताव कोऊहलं जायं, णो णं विसएहिं पीडिओ | चिंतेइ य जह सिद्धंते, एरिसो दंसिओ विही || १ || तस्स पमाणेणं, गुरूयणं रंजिउं दढं । तवं चठ्ठगुणं काउं, पडणाणसणं विसं ||२|| करेहामि जहाऽहंपि, देवयाए निवारिओ । दीहाऊ णत्थि ते मच्चू, भोगे भुंज जच्छि ||३|| लिंग गुरूस्स अप्पेउं, अन्नं देयंतरं वय । भोगहलं वेइया पच्छा, घोरवीरतवं चर ॥४॥ अहवा हा हा अहं मुढो, आयसल्लेण सल्लिओ । समणाणं रिसंजुत्तं, सयमवी मणसि धारिउं ||५|| पच्छा उ मे पच्छितं, आलोएत्ता लहुं धरे । अहवणं णं आलोउं, मायावी भन्निमो पुणो ||६|| ता दसवासे आयामं, मासक्खमणस्स पारणे । वीसायंबिलमादीहिं, दो दो मासाण पारणा ||७|| पणुवीसं वासे तत्थ, चंदायरेणेस य । छठ्ठठ्ठमदसमाई, अठ्ठ वासे यऽणूणगे ॥ ८ ॥ महघोरेरिसपच्छित्तं, सयमेवेत्थाणुचरं । गुरूपामूलेऽवि एत्थेयं, पायच्छित्तं मे ण अग्गलं ||९|| अहवा तित्थयरेणेस, किमठ्ठे वाइओ विही ? । जेणेयमहीयमाणोऽहं, पायच्छित्तस्स मेलिओ ?||६०|| अहवा-सोच्चिय जाणेज्न सव्वन्नू, पच्छित्तं अणुचराम्यहं । जमित्थं दुठ्ठचिंतिययं, तस्स मिच्छामि दुक्कडं ॥१॥ एवं तं कठ्ठे घोरं, पायच्छित्तं सयंमती । काऊपि ससल्लो सो, वाणमंतरियं गओ ॥२॥ हिट्टिमोवरिमगेवेयविमाणे तेण गोयमा !। वयंतो आलोइत्ता, जइ तं पच्छित्तं कुव्विया ॥३॥ • वाणमंतरदेवत्ता, चइऊणं गोयमा ! ऽऽसडो । रासहत्ताएँ तिरिच्छेसुं, नरिंदघरमागओ ॥४॥ निच्वं तत्थ वडवाणं, संघट्टणदोसा तहिं । वसणे वाही समुप्पण्णा, किमी एत्थ संमुच्छिए ||५|| तओ किमिएहिं खज्जतो, वसणदेसंमि गोयमा ! | मुक्काहारो खिइं लेढे, वियणत्तो ताव साहुणो ||६|| अदूरेण पवोलेंते, दगुणं जाई सरेत्तु य । निदिउं गरहिउं आया, अणसणं पडिवज्जिया ||७|| कागसाणेहिं खज्जंतो, सुद्धभावेणं गोयमा ! अरहंताणंति सरमाणो, संमं उज्झिय सं तणूं ॥ ८॥ कालं काऊण देविंदमहाघोससमाणिओ । जाओ तं दिव्वं इडिं, समणुभोत्तुं तओ चुओ ||९|| उववन्नो वेसत्ताए, जा (न) सा नियडी ण पयडिया । तओवि मरिऊणं बहू, अंतर्पते कुलेऽडिओ ||७०|| कालक्कमेणं महुराए, सिवइंदस्स दियायणो । सुओ होऊणं पडिबुद्धो, सामन्नं काउं निव्वुडो ॥ १ ॥ एयं तं गोयमा ! सिहं, नियडीपुंजं तु आसडं । जे सव्वमुभणि, वयणं मणसा विडंबए ॥ २॥ कोऊहलेणं विसयाणं, ण उणं विसएहिं पीडिए । सच्छंदपायच्छित्तेण, भमिओ भवपरंपरं ॥ ३॥ एयं नाऊणमिक्कंपि, सिद्धंतिगमालावगं | जाणमाणो हु उम्मग्गं, कुज्जा जे सेविया ण हि ||४|| जो पुण सव्वसुयन्नाणं, अहं वा वयणंपि वा । णच्चा वएज्न मग्गेणं, तस्स अहो ण बज्झई, एयं नाऊण मणसावि, उम्मग्गं नो पव्वत्त ॥ ५॥ त्ति बेमि, 'भयवं ! अकिच्चं काऊणं, पच्छित्तं जो करेज्ज वा । तस्स लट्ठयरं पुरओ, जं अकिंच्चं न कुव्वई ? ||६|| ताऽजुत्तं गोयमा ! मिणमो, वयणं मणसावि धारिउं। जहा काउमकत्तव्वं, पच्छित्तेणं तु सुज्झिहं ॥७॥ जो एयं वयणं सोच्चा, सद्दहे अणुचरेस वा । भट्ठसीलाणं सव्वेसिं, सत्थवाहो स गोयमा ! ॥८॥ एसो काउंपि पच्छित्तं, पाणसंदेहकारणं । आणाअवराह दीवसिहं, पविसे सलभो जहा ||९|| भयवं ! जो बलं विरियं, पुरिसयारपरक्कमं । णिगूहंतो तवं चरइ, पच्छित्तं तस्स किं भवे ॥८०॥ तस्सेयं होइ पच्छित्तं, असढभावस्स गोयमा !। जो तं थामं वियाणेत्ता, वेरी सन्तिमवेक्खिया ॥१॥ जो बलं वीरियं सत्तं, पुरिसयारं निगूहए । सो सपच्छित्तपच्छित्तो, सढसीलो नराहमो ॥२॥ नीयागोयं दुहं घोरनरए सुक्कोसियठ्ठितिं । वेदेतो तिरिजोणीए, हिंडेज्जा चउगईऍ सो ||३|| से भयवं ! पावयं कम्मं, परं वेइय समुद्धरे । अणणुभूएण णो मोक्खं, पायच्छित्तेण किं तहिं ? ॥४॥ गोयमा ! वासकोडीहिं, जं अणेगाहिं संचियं । तं पच्छित्तरपट्टं, पावं तुहिणं व विलीयइ ||५|| घणघोरंधयारतमतिमिस्सा, जह सूरस्स गोयमा ! | पायच्छित्तरविस्सेयं, पावं कम्मं पणस्सए ||६|| णवरं जइ तं पच्छित्तं,
श्री आगमगुणमंजूषा - १४१०
Yoon
666666666
[४९ ]
5 5 5 5 5 5