Agam 39 Chhed 06 Maha Nishith Sutra Shwetambar Agam Guna Manjusha

Author(s): Gunsagarsuri
Publisher: Jina Goyam Guna Sarvoday Trust Mumbai

Page 63

(३५) महानिसीह छेयसुंत्तं (२) छ.अ.
[५५]
सखंडं णाम खेडगं । तत्थ वेसमणसरिंसविहवरंडापुत्तस्स सा जुया ||६|| परिणीया महिला ताहे, मच्छरेण पज्जच्छे (ले) दढं। रोसेण फुरफुरंती सा, जा दियहे केइ चिट्ठइ ||७|| निसाए निब्भरं सइयं, खंडोठ्ठीं ताव पिच्छई । तं दद्धुं धाइया चुल्लिं, दित्तं घेत्तुं समागया ॥ ८॥ तं पक्खिविऊणं गुज्झते, फालिया जाव हियययं । जाव दुक्खसरक्कंता, चलचुलेवींल्ल केरइ सा ॥९॥ ता सा पुणो विचिंतेइ, जावजीवं ण उड्डए । ताव देमी से दाहाई, जेण मे भवसएसुऽवि ॥ २७० ॥ न तरई पिययमं काउं इणमो पडिसंभरंति या । ताहे गोयम ! आणेउं चक्कियसालाउ अयमयं ॥ १ ॥ तावितु फुलिंगमेल्लतं, जोणीए पक्खित्तं फुसं । एवं दुक्खभरक्कता, तत्थ मरिऊण गोयमा ! ||२|| उववन्ना चक्कवट्टिस्स, महिलारयणत्तेण सा । इओ य रंडपुत्तस्स, महिला तं कलेवरं ॥ ३॥ जीवुज्झियंपि रोसेण, छेत्तुं सुसहुमयं सा । साणकागमादीणं, जाव घत्ते दिसोदिसिं ||४|| ताव रंडापुत्तोवि, बाहिरभूमीउ आगओ । सो य दोसगुणे णाउं, बहुं मणसा वियप्पिउं। गंतूण साहुपामूलं, पव्वज्जा काउ निव्वुडो ||५|| अह सो लक्खणदेवीए, जीवो खंडोट्ठीयत्तणा । इत्थीयणं भवित्ताणं, गोयमा ! छट्टियं तओ || ६ || तन्नेरइयं महादुक्खं, अइघोरं दारूणं तहिं । तिकोणे निरयावासे, सुचिरं दुखेण वेइउं ||७|| इहागओ समुप्पन्नो, तिरियजोणीए गोयमा ! । साणत्तेणाह मयकाले, विलग्गो मेहुणे तहिं ॥ ८॥ माहिसिएणं कओ घाओ, विच्चे जोणी समुच्छला । तत्थ किमिएहिं दसवरिसे, खद्धो मरिऊण गोयमा ! ॥ ९॥ उववन्नो वेसत्ताए, तओवि मरिउण गोयमा ! । एगूणं जाव सयवारं, आमगब्भेसु पच्चिओ || २८० || जम्मदरिद्दस्स गेम, माणुसतं समागओ । तत्थ दोमासजायस्स, माया पंचत्तमुवगया ॥ १ ॥ ताहे महया किलेसेणं, थन्नं पाउं घराघरिं । जीवावेऊण जणगेणं, गोउलिस्स समल्लिओ ॥२॥ तहियं नियजणणिच्छीरं, आवियमाणे निबंधिउं । (छावरूए) गोणिओ दुहमाणेणं, जं बद्धं अंतराइयं ॥ ३ ॥ तेणं सो लक्खणज्जाए, कोडाकोडीभवंतरे । जीवो थन्नमलहमाणो (बज्झतो रूज्झतो नियलिज्जतो हम्मंतो दम्मंतो) विच्छोइज्जंतो य हिडिओ ॥४॥ उववन्नो मणुजोणीए, डागिणित्तेण गोयमा ! । तत्थ य साणयपालेहिं, कीलिउं (या) छडिडउं गया ||५|| तओ उव्वट्टिऊणिहइं, तं लब्धुं माणुसत्तणं । जत्थ य सरीरदोसेणं, एमहंतमहिमंडले ||६|| जामद्धजामघडियं वा, णो लब्द्धं वेरत्तियं जहियं | पंचेव उ घरे गामे, नगरपुरपट्टणेवि ||७|| तत्थ य गोयम ! मणुयत्ते, णारयदुक्खाण सरिसए । अणेगे रणरण्णेणं, घोरे दुक्खेऽणुभोत्तुणं ||८|| सो लक्खणदेवीजीवो, सुरोद्दज्झाणदोसओ । मरिऊण सत्तमिं पुढविं, उववन्नो रवडोहणे ||९|| तत्थ य तं तारिसं दुक्खं, तित्तीसं सागरोवमे । अणुभविऊणं उववन्नो, वंझागोणित्तणेण य ||२९०॥ खेत्तखलगाई चमढेंती, भंजंती य चरंति या । सा गोणी बहुजणोहेहिं, मिलिऊणागाहपंकवलए पवेसिया ॥ १॥ तत्थ खुत्ती जलोयाहिं, लूसिज्जंती तहेव य । कागमादीहिं लुप्पंती, कोहाविट्ठा मरेउणं ॥२॥ ताहे विजलधण्णे रण्णे, मरूदेसे दिट्ठीविसो । सप्पो होऊण पंचमगं, पुढविं पुणरवि गओ ॥३॥ एवं सो लक्खणज्जाए, जीवो गोयमा ! चिरं । घणघोरदुक्खसंतत्तो, चउगइसंसारसागरे ||४|| नारयतिरियकुमणुएसुं, आहिंडित्ता पुणोविहं । होही सेणियजीवस्स, तित्थे पउमस्स खुज्जिया ॥ ५॥ तत्थ य दोहग्गखाणी सा, गामे नियजणणीओवि य । गोयम ! दिठ्ठा न कस्सावि, अच्छीय रइदा तहिं भवे ॥६॥ ताह सव्वजणेहिंसा, उव्वियणिज्जत्तिकाउणं । मसिगेरूयविलित्तंगा, खरेरूढा भमाडिउं ||७|| गोयमा ! ओपक्खपक्खेहिं, वाइयखरविरसडिंडिमं । निद्धाडिहिई ण अन्नत्थ, गामे लहिहि पविसिउं ||८|| ताहे कंदफलाहारा, रन्नवासे वसंति या । (दट्ठा) मच्छंदरेण वियणत्ता, णाहीए मज्झदेस ||९|| तओ सव्वं सरीरं से, भरिज्जंसुदराण य । तेहिं तु विलुप्पमाणी सा, दूसहघोरदुहाउरा ||३०० || वियणत्ता पउमतित्थयरं, तप्पएसे समोसढं । पेच्छिही जाव ता तीए, (अन्नेसिमवि बहुवाहिवेयणापरिगयसरीरारं तद्देसविहारिभव्वसत्ताणं नरनारिगणाणं तित्थयरदंसणा चेव) सव्वदुक्खं विणिठ्ठिी || १|| ताहे सो लक्खणज्जाए, तहियं खुज्जियत्ति जिओ । गोयम ! घोरं तवं चरिउं, दुक्खाण अंतं गच्छिही ||२|| एसा सा लक्खणदेवी, जा अगीयत्थदोसओ। गोयम ! अणुकलुसचित्तेणं, पत्ता दुक्खपरंपरं ॥३॥ जहा णं गोयमा ! एसा, लक्खणदेविऽज्जया तहा । सकलुसचित्ते गीयत्थे ऽणते पत्ते दुहावली || ४ || तम्हा एयं वियाणित्ता, सव्वभावेण सव्वहा । गीयत्थेहिं भवेयव्वं, कायव्वं तु (सुविसुद्धसुनिम्मलविमलनीसल्लं) निकलुसं मणंति बेमि || ५ || पणयामरमरूयमउडुग्धठ्ठचलणसयवत्तजयगुरू ! । जगनाह ! धम्मतित्थयर, भूयभविस्सवियाणग ||६|| तवसा निड् ढकम्मंस, वंमहवइरवियारण । चउकसाय (दल) निट्ठवण, सव्वजगजीववच्छल ||७|| घोरंधयारमिच्छत्ततिमिसतमतिमिरणासण । फ्र श्री आगमगुणमंजूषा १४१६
2010 0
MOO