Aetihasik Ras Sangraha Part 1

Author(s): Vijaydharmsuri
Publisher: Abhaychandra Bhagwandas Gandhi

Page 120

મિલિ સરાવર નિર તા કુએ ભરણ કોણ જાÛ, જો મિલે સાલને દાલ તા કુણુ કાદર ખાઇ; જો આલે ભીમસુજાતા અવર કુણુ જાઇ માંગિ, જો મિલે પંડિત સુજાણુ તા મુરષ સ ંગતિ કરે; જો ભેટ્યો ભીમડસાહ તા મુરષ તે માંગણુ કરે.
દૂહા
ક્રિ પુરષ પર મંદીરે જો ભેટ્યા ભીમડસાહ; સાહુ સુગણ ભેટ્યા પસી હસ્ત ન ઉડિ હિ ચાપઈ.
દૂા.
ઝડી આંણુિઠ્ઠું જગમાંહિ ભલેા જાચક જન આધાર; દાંન નીચે વલી અતિ ભલે જૂં વરસે જલધાર.
[૬૨]
મહુ;
૧૫૦
૧૫૧
અસ્યાં વચન એટલે નર મહુ વિવિધ પુરૂષ નર મીલી ગુણ ગાવેઇ તાહરા મુષસાર ધન પરગટમલ જ્ઞાત પાવાડ. ૧૪૯ અદેકરણ કુલ ઉગ્યે ભાનુ ભીમ ભાગી નર બહૂ સુજાણ; પ ધર્યો બૂં તુઝ માય તેહ તણાં ગુણુ કિંમ કહિવાય. જિનની સમા નહી તીરથ કાય સ્વર્ગ મૃતલાક પાતાલે જોય; જેણે માંની પેાતાની માય સકલ તીરથ ઘરે બૈઠાં થાય. સેાવન વાવર તેાલઇ જોય ષધિ ધરી કરે તીરથ કાય; ઇંદ્રમાલ પહેરાવે માય ગુણુ સકલ તેાઇ ન થાય. ભીમ નાંનવત અપાર બહુ નરને કરતા ઉપગાર; જે નર યા પાલે નર જેડુ સકલ પદારથ પામે તેઙ. તે કારણ તુા પાલા દયા સકલ જીવ ઉપર કરે। મયા; જીન વચન ઉપરી ધરા રાગ જિમ નર પાંમા મહુ સેાભાગ. ૧૫૪ રાજા પ્રજા નર ને નારી પુન્ય વિના તેહના સ્લેટ અવતાર; દાન વિના ન સાલે કાય હુંસમાંહિ જિમ પગલા હાય.
૧૪૭
૧૪૮
૧૫૨
૧૫૩
૧૫૫
૧૫૬