________________
કહ્યું છે કે—–
‘પાત્રચ ાં ધત્તે, શાસ્ત્રો શસ્ત્ર મવિષ્યતિ ।' અર્થાત્ કુપાત્રના હાથમાં મૂકાયેલું શાસ્ત્ર શસ્ત્રનું કામ કરે છે. કુપાત્ર અને કુમતિવાળો મિથ્યામતિવાળો. શસ્ત્રવિદ્યા શૂરવીર પચાવી શકે, તેમ શાસ્ત્રરહસ્ય સુપાત્ર જ પચાવી શકે.
ગોશાળાએ તેજોલેશ્યાનો કેવો ભયંકર દુરૂપયોગ કર્યો હતો, તે જગજાહેર છે.
ઉત્તમ એવી સાકર જો ગર્દભને ખવરાવાય તો તેનું મોત થાય. કારણ કે તેનો કોઠો તે સાકરને લાયક હોતો જ નથી. સૂઠના ગાંગડે વૈદ થઇ જઇને અનેકભોળા જીવોને ભરમાવતા પેટભરા માણસો જગતમાં હાહાકાર મચાવતા હોય છે.
કાચો પારો પચાવવા કરતાં વધુ કઠિન શાસ્ત્ર-રહસ્યને પચાવવાનું કામ છે.
દેવ, ગુરૂ અને ધર્મરૂપ તત્ત્વત્રયીમાં સંપૂર્ણ શ્રદ્ધાવાળો આત્મા જ શાસ્ત્રના રહસ્યને પચાવી શકે છે.
પણ જેઓ કાર્ય શું અને અકાર્ય શું. હેય શું અને ઉપાદેય શું, તેની સુયોગ્ય પ્રકારે તારવણી કરવારૂપ સમ્યમતિ ધરાવતા નહિ હોવા છતાં પોથી-પંડિત બનીને ફૂલાય છે, તેઓ તત્ત્વજ્ઞ પુરુષો આગળ પરાજિત થાય છે. તેમજ દુર્ગતિના અપાર દુ:ખો વેઠે છે.
આઠમી પરાર્દષ્ટિની સજ્ઝાય
૧૮૫
