________________
તરીકે આપણે વહાલ આત્માથી કરવું જોઇએ. આત્મસ્વભાવથી ભિન્ન આપણો સ્વભાવ આપણને ખરેખર ખટકવો જોઈએ.
જડ, ચેતનને સુખી ન કરી શકે. જીવ જીવને દુઃખી ન કરી શકે, તેમ છતાં જડ સુખના રાગરૂપ પૌગલિક દષ્ટિમાં વર્તતા જીવો પોતે પણ દુઃખી થાય છે તેમજ બીજા જીવોને પણ દુઃખી કરે છે.
એટલે પુગલના સામ્રાજયરૂપ સંસારમાં રહેવું પડે ત્યાં સુધી આત્માની આંખે દોરાવું જોઈએ. એ આંખ સાફ ન હોય તો શાસ્ત્રને આપણી આંખ બનાવવી જોઇએ. એવા શાસ્ત્રદષ્ટિવંત ગીતાર્થ ભગવંતોની આજ્ઞા અનુસાર ચાલવું જોઇએ.
આત્મદષ્ટિવંતનું એ પ્રધાન લક્ષણ છે કે તે કદી વિષયકષાયમાં આંધળો નથી બનતો. પણ તે તેને દુઃખ-દર્દની જેમ વેદે છે, ગૂમડાને પકવીને ફોડી નાખવાની ક્રિયારૂપે જોખે છે.
સતી નારી સ્વપ્રમાંય પરપુરુષને ન સેવે, તેમ સ્થિરા આદી દૃષ્ટિવંત આત્માઓ મનથી વિષયને નથી સેવતા.
આ સઝાય ગ્રંથમાં મિત્રો આદિ આઠેય દૃષ્ટિઓનું જે સ્વરૂપ વર્ણવવામાં આવ્યું છે, તેનો તલસ્પર્શી અભ્યાસ કર્યા પછી આપણે ગુણદષ્ટિ કેળવવાની છે, પણ તથા પ્રકારની દૃષ્ટિમાં નહિ વર્તતા જીવોની નિંદા કરવાની નથી.
એટલે તો પૂજ્યપાદને ખાસ ફરમાવવું પડ્યું કે આ ગ્રંથનું રહસ્ય તથા પ્રકારના તત્ત્વપિપાસુ આત્માઓ આગળ જ ખોલજો .
આઠમી પરાષ્ટિની સઝાય ..
.. ૧૯૭
