Book Title: Aagam Manjusha 39 Chheyasuttam Mool 06 Mahaanisiham Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri Publisher: Deepratnasagar View full book textPage 8
________________ 8 दुतियचउपचछह मासाणं असंबद्धट्टी करसिरचरणछवी।। लदेवि माणुसे जम्मे, कुडादीवाहिसंजुए। जीवंते चेव किमिएहि, खजंती मच्छियाहि य, अणुदियह खंडखंडेहि, सडं हडस्स सड़े तणु ॥६॥ एवमादीदुक्खाभिभूयए, पलजणिजे खिसणिजे, निंदणिज्जे गरहणिजे, उबेयणिज्जे अपरिभोगे, नियमुहिसयणबंधवाणंपि भवतीति दुरप्पणो ॥७॥ अज्झवसायविसेसं तं, पटुच्चा केइ नारिसं। अकामनिज्जराए उ, भूयपिसायत्तणं लभते ॥८॥ पुत्रसस्टस्स दोसेणं, बहुभवंतरछाइणो। अज्झवसायविसेस तं, पडुचा केई तारिस ॥९॥ दसमुचि दिसासु उडुडो, निश्चदूरप्पिए दर्द। णिरुत्थाहनिरुस्सासो, निराहारेण पाणए॥८॥ संपिडियंगमंगो य, मोहमदिराए घुम्मारिए। अदिदठुग्गमण - अस्थमणे, भये पुढपीए गोलया किमी ॥१॥ भवकायट्टितीए वेएत्ता, तं तहिं किमियत्तणं। जइ कहवि लहति मणुयत्नं, तो उ तो हुंति णपुंसगे ॥२॥ अज्झवसायविसेसं तं, पबहते अइकूरचारकई । तारिसेवं महसंधुकिया, मरितुं जम्म जति वणस्सई ॥३॥ वणस्सइं गए जीवे, उद्धपाए अहोमुहे। विचिट्ठति अर्णतयं कालं, नोलभे बेइंदियत्तणं ॥४॥ भवकायट्टितीए वेएत्ता, तमेगचिनिचउरिदियत्तणं। तं पुत्रसालदोसेणं, नेरिच्छेसूववजिउं ॥५॥ जइणं भवे महामच्छे, पक्खीवसहसीहादओ। अज्झवसायविसेस तं, पडुच अञ्चंतकरयरं ॥६॥ कुणिममाहारत्नाए, पंचेंदियवहेण य। अहो अहो पविस्संति, जाव पुढवी उसत्तमा ॥७॥ तं तारिसं महाघोरं, दुक्खमणुभविउं चिरं। पुणोवि कुरतिरिएसु, उववजिय नरयं वए ॥८॥ एवं नरयतिरिच्छेसुं, परिय€तो विचिट्टई । वासकोडीएवि नो सक्का कहिडं, जंतं दुक्खं अणुभवमाणगे ॥९॥ अह खरुद्दथइण्डेसुं, भवेजा तब्भवंतरे। सगडाइट्टा(यड्ढ)णभरुबणखुतुण्हसीयायर्ष ॥९०॥ यहचंधणंकणणासाभेदणिाचणं तहा। जमलाराईहिं कुचाहिं कुचिजताण य, जहा राई तहा दियह, सबद्धा उसुदारुणं ॥१॥ एवमादीदुक्खसंघट्ट, अणुहवंति चिरेण उ । पाणे य एहिति कहकहवि, अहज्झाणदुहहिए ॥२॥ अजमवसायविसेसं तं, पडुचा केइ कहवि लभते माणुसत्तणं। सप्पुवसाउदोसेणं, माणुसत्तेवि आगया ॥३॥ भवंति जम्मदारिदा, वाहीखसपामपरिगया। एवं अदिहकाडाणे, सधजणस्स सिरि हाइउं॥४॥ संतापते दढं मणसा, अकयभवे णिहर्ण वए। अज्झवसायविसेसं तं, पहुचा केइ तारिस ॥५॥ पुणोवि पुढविमाईसुं, भमंती ते दुतिचउरोपचं दिएसु वा। तं तारिसं महादुक्खं, सुरुदं घोरदारुणं ॥६॥ चउगइसंसारकतारे, अणुभवमाणे सुदूसहं । भवकायहितीए हिंडते, सबजोणीसु गोयमा ! |आचिट्ठति संसरेमाणा जम्ममरणबहुवाहिवेयणारोगसोगदालिदकलहब्भक्खाणसंभवि(वावि)गम्भव सादिदुक्खसंधुकिए नप्पूचसाउदोसेणं निशाणाणंदमहसवथामजोग्गअट्ठारससीलंगसहस्साहिट्ठियस्स सवासुहपावकम्मट्टरासिनिदहणअहिंसालक्खणसमणधम्मस्स बोहिं णो पातिति ।२। 'अज्झवसायविसेसं तं, पडु(मु)चा केई तारिस । पोग्गलपरियट्टलक्खेसुं, बोहि कहकहवि पावए।॥८॥ एवं सुलहं बोहि, सबद खखयंकरं । लदूर्ण जे पमाएजा, तहुत्तं सो पुणो वए ॥९॥ तासुं तासुं च जोणीसुं, पुवुनेण कमेण उ। पयेणं तेणई चेव, दुक्खे ते चेव अणुभवे॥१०॥ एवं भवकायट्रितीए, सबभावेहिं पोग्गले । सो सपज्जए लोए, सब्बवन्तरेहि य॥१॥ गंधत्ताए रसत्ताए, फासत्ताए संठाणत्ताए । परिणामेत्ता सरीरेणं, बोहिं पाविज वा ण वा ॥२॥ एवं वयनियमभंग, जे कज्जमाणमुवेक्खए । अह सीलं खंडिजतं, अहवा संजमविराहणं ॥३॥ उम्मग्गपवत्तणं वावि, उस्सुत्तायरणंपि वा। सोऽविय अणंतरुत्तेण, कमेणं चउगई भवे(मे)॥४|| रुसउ तुसओ परो मा वा, विसं वा परियत्तओ।भासियवाहिया भासा, सपक्खगुणकारिया ॥५॥ एवं लद्धामपि बोहिं, जहणं तो भवइ निम्मला। ना संवडासबदारे (पगइठिइपएसाणुभावियबंधो) नेहो सो नो य निजरे॥६॥ एमादीघोरकम्मट्ठजालेणं कसियाण भो!। सधेसिमवि सत्ताणं, कुओ दुक्खविमोयर्ण ? ॥ ७॥ पुषिं दुकयचिण्णाणं दुष्पटिकताणं निययकम्माणं ण अवे. इयाणं मोक्खो घोरतवेण अज्मोसियाण वा।३। अणुसमयं पञ्च(बन्ध)ए कम्म, णस्थि अबंधो उ पाणिणो। मोनुं सिद्धा यऽजोगी य, सेलेसीसंठिए तहा ॥८॥ सुहं सुहज्झवसाएणं, असुहं दुट्ठझवसायओ। तिपयरेणं तु तिचयर, मंदं मंदेण संचिणे ॥९॥ सधेसि पावयम्माणं एगीभूयाण जेत्तियं रासिं भवे तमसंखगुणं वयतवसंजमचारित्तखंडणविराहणेणं उस्सुत्तमम्गपन्नवणपवत्तणआयरणोवेक्खणण य समजिणे । ४। 'अपरिमाणगुरुतुंगा, महंती घणनिरंतरा। पावरासी खयं गच्छे, जहा तं सो बाहि(वा हिय)मायरे॥११०॥ आसबदारे निरूभित्ता, अप्पमादी भवे जया। पंधिमप्पं बहुं वेदे, जइ सम्मत्तं सुनिम्मलं ॥१॥ आसवदारे निरुभेत्ता, आणं नो खंडए जया। दसणनाणचरितेसं, उज्जुनो जो दढं भवे ॥२॥ तया वेए खर्ण पंधि, पोराणं सचं खये । अणुइण्णमवि उईरिता, निजियघोरपरिसहो ॥३॥ आसवदारे निरंभित्ता, सबासायणविरहिओ। समायझाणजोगेसुं, धीरवीर नवे रओ ॥४॥ पालिज्जा संजमं कसिण, वाया मणसा उ कम्मुणा । जया नया ण पंधिज्जा, उक्कोसमर्णतं च निजरे ॥५॥ सवावस्सगमुजुत्तो, सबालंचणविरहिओ। विमुक्को सवसंगेहिं. सबझभतरेहि य ॥६॥ गयरागदोसमोहे य, निन्नियाणो भवे जया। नियत्नो विसयतत्तीए, भीए गम्भपरंपरा ॥ ७॥ आसवदारे निमित्ता, खंतादी यमेवि संठिए । सुकमाणं समारुहिय, सेलेसिं पहिवज्जए॥८॥ तया न बंधए किंचि, चिरबदं असेसंपि निदहिय झाणजोगअम्गीए भसमीकरे ददं लहुपंचक्खरुमिारणमित्तेण कालेण भवोवग्गाहियं । ५। एवं-'जीववीरियसामत्था, पारंपरएण गोयमा!। पविमुक्तकम्ममलकवया, समएणं जंति पाणिणो॥९॥सासयसोक्खमणाचाहं, रोगजरमरणविरहियं । अदिट्ठदुक्खदारिद, निचाणंदं सिवालयं ॥१२० ॥ अस्थेगे गोयमा ! पाणी, जे एयमणुपवेसिय। आसवदारनिरोहादी, इयराहयसोक्खं चरे ॥१॥ ता जाप कसिणट्ठकम्माणि, घोरतवसंजमेण उ । णो णिहढे सुहं ताव, नस्थि सिविणेऽवि पाणिणं ॥२॥ दुक्खमेवमविस्सामं, सोसिं जगजंतृणं । एकसमयं न समभावे, जं सम्मं अहियासियंतरे ॥३॥ थेवमवि थेवतरं, घेवयरस्साबि येवयं । जेणं गोयमा ! ता पेच्छ, कुंथु तस्सेव य णं तणू ॥४॥ पायतलेसु न तस्सावि, तेसिमेगदेसमणु । फरिसंतो कुंथु जेणं, चरई कस्सइ सरीरगे ॥५॥ कुंथुणं सयसहस्सेणं, तोलियं णो पलं भवे। एगस्स कित्तिय गत्तं ?, किंवा तुण्डं भवेज से ? ॥६॥ तस्स य पाययलदेसेणं, तस्स फरिसिउ तमवत्यंतरं । पुत्तं गोयमा ! गच्छे, पाणी ताणं इम मणे॥७॥ भमंतसंचरंतो य, हिंडिणो मइले तण। न करे कुंथूखयं ताणं, णियवासी य चिरं वसे ॥८॥ अह चिट्टे खणमेगं तु, पीयं नो परिवसे खणं । अह बीयपि विरत्तेज्जा, ता जुजउऽयं तु गोयमा ! ॥९॥ रागेणं नो पओसेणं, मच्छरेणं न केणई। न यावि पुत्ववेरेणं, खेड्डातो कामकारओ॥१३०॥ कुंथू कस्सइ देहिस्स, आरहेइ खर्ण तणु । वियलिंदी भूण पाणे वा, जलंतरिंग बावी विसे ॥१॥न चिते तं जहा मेस, पुषवेरीऽहवा मुही।ता किंची मम (ह)पावं वा. संजणेमि एयस्सऽहं ॥२॥ पुत्रकडपावकम्मस्स, विरामे पूंजतो फले । तिरिउड्ढाहदिसाणुदिसं, कुंथू हिंडे वराय से ॥३॥ चरते व महावाए, सारीरं दुक्खमाणसं । कुंथूवि दूसह जत्ते, रोहट्टज्झाणवड्ढणं ॥४॥ (२८०) |११२० महानिशीधच्छेदसूत्रं, अन्यार मुनि दीपरत्नसागर RadhebattaPage Navigation
1 ... 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63