Book Title: Aagam Manjusha 39 Chheyasuttam Mool 06 Mahaanisiham
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 40
________________ निज संसयं ॥७॥ तावेस जो होउ सो होउ, किं वियारेण एत्य मे?। अभिणदामीह पवन, सबदोक्ख(स)विमोक्वणिं ॥८॥ ता पडिगओ जिणिंदस्स, सयासे जा तं णेक्खई। भुवणेस जिणवरं ताव, गणहरसामी पयडिओ ॥९॥परिनियंमि भगवंते, धम्मतित्थंकरे जिणे। जिणाभिहियसुत्तत्यं, गणहरो जा परुवई ॥१७०॥ तावमालावगं एयं, वाखाणंमि समागयं। पुढवीकाइगमेगं जो, वाचाए सो असंजओ॥१॥ ताईसरो विचिंतेई, सुहुमे पुढविकाइए। सबस्थ उद्दविनंति, को ताई रक्खिउं तरे? ॥२॥ हलुईकरेइ अत्ताणं, एत्यं एस महायसो। असद्धेयं जणे सहलं(यले), किमत्थेयं पवक्खई ? ॥३॥ अचंतकड़यडं एयं, वक्खाणं तस्सवी फुडं। कण्ठसोसो परं लाभे, एरिसं कोऽणुचिट्ठए? ॥४॥ता एवं विप्पमोत्तूणं, सामनं किंचि मज्झिमं। जं वा तं या कहे धम्म, ता लोउऽम्हा ण उद्दई ॥५॥ अहवा हा हा अहं मूढो, पावकम्मी णराहमो। णवरं जइ णाणुचिट्ठामि, अमोऽणुचेट्टती जणो॥६॥ जेणेयमणंतनाणीहिं, सबहिं पवेदियं। जो एहिं अचहा वाए, तस्स अट्ठो ण वज्झ(विज)ई ॥७॥ ताहमेयस्स पच्छित्त, घोरं मइदुकरं वरं । लहु सिग्घं सुसिग्घयरं, जाव मचू ण मे भवे ॥८॥ आसायणाकयं पावं, आसंजेण विकुछ(किंत)ती। दिवं वाससयं पुन्न, अह सो पच्छित्तमाचरे ॥ ९॥ तं तारिसं महाघोरं,पायच्छित्तं सयंमई। काउं पत्तेयबुद्धस्स, सयासे पुणोवि गओ ॥१८०॥तस्थावि जा सुणे वक्खा, तावऽहिगारमिमागयं । पुढवादीण समारंभ, साहू तिविहेण बजए॥१॥ वढमूढो हुत्थ जोईता, ईसरो मुक्खमन्भुओ।चितेतेवं जहित्य जए, कोण ताई समारभे? |२|| पुढवीए ताव एसेव, समासीणोविचिट्ठई। अम्गीए रदयं खायइ. (सव्वं बीयसमुम्भव)॥३॥ अन्नंच विणा पाणेणं, खणमेकं जीवए कहं ?। ता किंपितं पचक्खेस, जं पचुयमत्थंतियं ॥४॥ इमस्सेव समागच्छे, ण उणेयं कोइ सरहे । ता चिट्ठउ ताय एसेत्थं, वरं सो चेव गणहरो ॥५॥ अहवा एसो न सो मज्झं, एकोवि भणियं करे। अलिया एवंविहं धम्म, किंचुइसेणं तंपिय॥६॥साहिजई जो सुवे किंचि,ण तुणमचंतकडयडं। अहवा चिटुंतु तावेए, अयं सयमेव वागरं ॥७॥सुहंसुहेणं जं धम्म, सोवि अणुढए जणो। न कालं कडयडस्सऽज, धम्मस्सिति जाव चिंतइ ॥८॥धडहडितोऽसणी ताव, णिवडिओ तस्सोवरिं । गोयम! निहणं गओ ताहे, उवयनो सत्तमाएँ सो॥९॥ सासण(मण्ण)सुयनाणसंसग्गपडिणीयत्ताए एअणुभविउँचिरं ॥१९० ॥ इहागा समुद्दाम, महामच्छो भवउण। पुणोवि सत्तमाए य, तित्तीसं सागरोवमे ॥१॥ दुषिसहं दारुणं दुक्ख. अणह. - विऊणिहागओ। तिरियपक्खीसु उववन्नो, कागत्ताए स ईसरो ॥२॥ तओवि पदमियं गंतुं, उपट्टित्ता इहागओ। दुहसाणो भवेत्ताणं, पुणरवि पढमियं गओ॥३॥ उमट्टित्ता तओ इहई, | खरो होउं पुणो मओ। उववन्नो रासहत्ताए, छम्भवगहणे निरंतरं ॥४॥ ताहे मणुस्सजाईए, समुप्पन्नो पुणो मओ । उववन्नो वणयरत्ताए, माणुसत्तं समागओ ॥५॥ तओऽवि मरिउं A समुष्पन्नो, मजारते स ईसरो। पुणोवि निरए गंतुं, (इह) सीहत्तेणं पुणो मओ॥६॥ उववजिउंच उत्थीए, सीहत्तेण पुणोऽचिह । मरिऊणं चउत्थीए, गंतुं इह समागओ ॥७॥ तओवि निरयं गंतुं, चकियत्तेण ईसरो । तओवि कुट्ठी होऊणं, बहुदुक्खदिओ मओ ॥८॥ किमिएहिं खजमाणस्स, पन्नासं संवच्छरे । जाऽकामनिजरा जाया, तीए देवेसुववजिउँ ॥९॥ तओ इह नरीसत्तं, लणं सत्तमि गओ। एवं नरगतिरिच्छेसुं, कुच्छियमणुएसु ईसरो॥२००॥ गोयम! सुइरंपरिष्भमिउं, घोरदुक्खसुदुक्खिओ। संपइ गोसालओ जाओ, एस सच्चेबीसरजिओ॥१॥ तम्हा एवं वियाणेत्ता, अचिरा गीयत्ये मुणी । भवेजा विदियपरमत्ये, सारासारपरिन्नुए ॥ २॥ सारासारमयाणेत्ता, 'अगीयस्थत्तदोसओ। वयमेत्तेणावि रजाए, पावर्ग जं समजियं ॥३॥ तेणं तीए अहनाए, जा जा होही नियंतणा। नारयतिरियकुमाणुस्से, ने सोचा को घिई लभे?॥४॥ से भयवं ! का उण सा रजिया किंवा तीए अगीयदो. सेणं वयमेत्तेणंपि पावकम्मं समजियं जस्स णं विवागयं सोऊणं णो घिइं लभेजा, गोयमा ! णं इहेव भारहे वासे भहो नाम आयरिओ अहेसि, तस्स य पंचसए साहूणं महाणुभागाणं दुवालससए निम्गंधीणं, तत्थ य गच्छे चउत्थरसियं ओसावणं तिदंडोधित्तं च कढिउदगं विप्पमोत्तूर्ण चउत्थं न परिभुजइ, अनया रजानामाए अज्जियाए पुषकयअसुहपावकम्मोदएणं सरीरगं कुट्टवाहीए परिसडिऊणं किमिएहिं समुद्दिसिउमारवं, अहऽन्नया परिगलंतपूहरुहिरतणू तं रज्जज्जियं पासिया ताओ व संजईओ भणंति जहा हलाहला दुफरकारगे! किमयंति ?, ताहे गोयमा ! पडिभणियं तीए महापावकम्माए भग्गलक्खणजम्माए रजजियाए, जहा एएणं फासुगपाणगेण आविजमाणेणं विणहूँ मे सरीरगति, जावेयं पलवे ताव णं संखुहियं हिययं गोयमा सवसंजईसमूहस्स, जहा णं विवजामो फासुगपाणगंति, तमओ एगाए तत्थ चिंतियं संजईए-जहा णं जइ संपर्य चेव ममेयं सरीरगं एगनिमिसम्भतरेणेव पडिसडिऊणं खंडखंडेहिं परिसडेजा तहावि अफासुगोदगं इत्य जमे ण परिभुंजामि, फासुगोदगं न परिहामि, अनंच-किं सच्चमेयं फासुगोदगेणं इमीए सरीरगं विणहूँ ?, सबहाण सचमेयं, जओ णं पुष्पकयअसुहपावकम्मोदएणं सबमेवंविहं हवइत्ति सुट्टयरं चिंतिउं पयत्ता, जहा णं भोपेच्छ २ अनाणदोसोवयाए दढमूढहिययाए विगतलजाए इमीए महापाकम्माए संसारपोरदुक्खदायर्ग केरिसं दुवयणं गिराइयं?, जं मम कमविवरेसुंपि णो पविसेजत्ति, जओ भवंतस्कएणं असुहपावकम्मोदएणं जंकिंचि दारिददुक्खदोहग्गअयसम्म क्खाणकुट्ठाइवाहिकिलेससन्निवायं देहमि संभवइ, न अन्नहत्ति, जेणं तु एरिसमागमे पढिजइ, तंजहा को देइ कस्स देजइ विहियं को हरर हीरए कस्स?। सयमप्पणो (२८८) ११५२ महानिशीथच्छेदसूत्रं, afari-5 मुनि दीपरत्नसागर

Loading...

Page Navigation
1 ... 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63