Aagam 40 Aavashyak Choorni 01

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Deepratnasagar

Page 583

आगम
(४०)
"आवश्यक'- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+चूर्णि:) अध्ययनं , मूलं [१] / [गाथा-], नियुक्ति: [९५३/९५३], भाष्यं [१५१...] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता...........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं जिनभद्रगणि-रचिता चूर्णि:-1
| अयोगि
दीप अनुक्रम
नमस्कार - पल्योपमस्य संख्येयभागेन गुणिताः, प्रथमसमयकृताः कृष्टयः श्रेण्या असंख्येयभागप्रमाणाः, एवं द्वितीयादिष्वपि समयेषु श्रेण्या || व्याख्या असंख्येयभागप्रमाणाः तावद्यावत्कृष्टिकरणस्यांतश्वाशेषो युगपत्रष्टः ।। अधुनाऽऽयुषा समाणि कर्माणि जातानि, अधुना सूक्ष्मक्रिया- गुणस्थानं ॥५७७
| प्रतिपातिध्यानादिसप्तप्रकारार्थोच्छित्यनन्तरसमय एवं योगिनः अयोगिनः, अयोगिगुणस्थानपर्यायमास्कन्दन्तः अयोगिपयोयेण: ट विनाशस्तेनैव चोत्पादः केवलिपर्यायेणावस्थानं, अयोगिपर्यायेत्यनन्तरमेव सैलेस्यपर्यायमवामोति व्युपरतक्रियानिवृत्तिं च ध्यानं |
ध्यायति, चिन्ताच्यापाराभावात् ध्यानाभाव इति चेत् न, कर्मक्षपणसामान्याद् ध्यानमिव ध्यानमिति तत्सिद्धेः, कथम् , इह यथा द्र पृथक्वैकत्ववितर्कपूर्व शुक्लध्यानद्वयपरिणत आत्मार्थान् चिन्तयन् सांपरायिकं दहति यथा वा धर्मस्य ध्याने परिणतः कर्मपर्वतं ४
क्षपयति तथा सूक्ष्मक्रियाप्रतिपातिव्युपरतक्रियानिवृत्तिध्यानद्वयपरिणतोऽप्यांत्मा असत्यामपि चिन्तायां कर्म क्षपयतीत्यतः कर्मसाक्षपणसामान्यात् ध्यानमिव ध्यानमिति सिद्ध, अथवा दृष्टत्वादुपयोगवत् ध्यानमिव ध्यान, इहासर्वज्ञस्य उपलिप्सोराभोगकरणमु-1
पयोग न च ज्ञानावरणातीतत्वाद्भगवानुपलिप्सुः,की,सर्वार्थप्रत्यक्षत्वाद्, अथ च पदार्थावगमसामान्यमनुभवति,उपयोग इवोपयोगः, | क उपमार्थः १, इह यथा क्षायोपशमिकोपयोगपरिणत आत्मार्थानेकदेशेन संगच्छमान उपयुक्त इति शब्द्यते तथा केवलज्ञानपरि31 णतोऽप्यारमार्थान् साकल्येन संगच्छमानोऽसत्यामप्युपलिप्सायां अर्थावगमसामान्यादुपयुक्त इति शब्द्यते, न चोपलिप्सापूर्वक ८ उपयोगो भगवति नास्तीत्यत उपयोगाभावः प्रतिज्ञायते, साकाराष्टतयोपयोगप्रतिज्ञानात , न चोपयोगं कृत्वा थायोपशमिकोप-18||५७७॥
योगतुल्यताऽस्य प्रतिज्ञायते, न वा क्षायोपशमिकातुल्यतया अस्योपयोगाप्रच्युतियथा भवति तथा चिन्ताच्यापारनिरुत्सुकस्यापि | | भगवतो ध्यानमिति युक्तं, कर्मदहनसामान्यात्, कथम् , इह यथा पूर्वशुक्लध्यानद्वयपर्यायपरिणत आरमा कर्म दहति
RANSASARAN
(583)