Yugpradhan Jinchandrasuri Charitam

Author(s): Bhanvarlal Nahta
Publisher: Abhaychand Seth

Page 147

युगप्रधान श्री जिनचन्द्रसूरि चरितम् अन्त्यावस्था नृपो ज्ञात्वा कर्मचन्द्रस्य तद्गृहम् । समेत्या दर्शयच्छोक मश्रूपातादि पूर्वकम् ।।११७।। याते नृपेथतत्स्नेह प्रशंसातत्सुतैः कृता। तदा मन्त्रीश्वरो वादीत्सकुटम्बान्सुतान्प्रति ॥११८॥ तत्स्नेह सूचकोऽश्रूणां पातोऽयंनास्ति किन्त्वऽहम् । क्षेमेन यशसा कीर्त्या यामि स्वर्ग पथं प्रति ।।१६।। कदापि न मयालायि प्रतीकारश्च जीवता । इति हेतो नरेशाशू पातो ज्ञेयोहि हे सुताः ॥१२०।। वीकानेरं न गन्तव्य यु माभिः क्षेममिच्छ भिः । कुटम्बस्यात्मन स्तत्राऽशिवं भविष्यति द्रुवम् ॥१२॥ भूपोथ रायसिंहस्त प्रतीकार परायणः । स्वान्त्यावस्था क्षणसूरसिंहाख्या स्वसुतं प्रति ।।१२२।। मंत्रिपुत्र प्रतीकार ग्रहणेच्छां प्रकाश च । पञ्चत्त्वं गतवान्सूरसिंहो नृपो भवत्तत ॥१२३।।युग्मम्।। सूरसिंह नृपो दील्ली गत्वा मन्त्री सुतान्प्रति । उत्पाद्यात्यन्त विश्वास वीकानेरं समानयत् ॥१२४।। सन्मानपूर्वकं दत्वा तेभ्यो मंत्रिपदं नपः । अन्यदातत् गृहं गत्वा प्रीतिभाव मदर्शयत् ॥१२॥ तदा तैरपि कृत्वक लक्षरूप्यक चत्वरम्।। नृपं सन्मानयामासुः स्वस्वामिनं सुभक्तितः ॥१२६।। संवन्नंद हयाङ्गन्दु वर्षे च फाल्गुनार्जुने । पितः वः स्मरन् भूप क्रुद्धोमन्त्रि सुतोपरि ॥१२७।। १३० ] .