Vruddhichandraji Jivan Charitra

Author(s): Lalitvijay
Publisher: Karpur Pustakalaya Samo

Page 187

[ ૪૭ 1
ધંધા પડી પછવાડે ધાડ, કાંય કાડવું જલદી કાડ; પ્રભુતણા તે માની પાડે, ધંધા૰
નન્ના નાણું ન આવે સાથ, ખરેખરૂ કહુ' ખર્યાં હાથ; નહિં તે ખાવળ સંગે બાથ, નના॰
પુષ્પા પાછળે આલે લેાક, તેને ન સંતાપ કે શાક; તું તારા સાચવજે નાક, પપા૦ ફા ફેરા ફરવા ટળાય, લાભ્ય લાલે તવ લેખાય; પછી નહિ ઝટ નીકળે પાય, ફા
૨૨ા રાજા રાષે ભરાય, રાષે રૈયત રીખે જાય; દહાડી દુઃખ સહુ ડંડાય, રા૦ લઠ્ઠા ચૌદિશ લાગી લ્હાય, કૂવા ખાદવા કરે ઉપાય; કહા કેમ કરી એલવાય? લલા૦
૫ ૧૬ ૫
૫ ૧૭ ૧
બખ્ખા બચે મારે વાટ, રાખ્યું ર્ચ રહે નહિ ઘાટ; અતરના નહિ ટળે ઉચાટ, મમા
| ૨૦ ||
॥ ૨૧ ॥
ભજ્જા ભીલતાજ પાડાશ, ચાહેા નહુિ ચિત્ત ક્રાડા કાશ; બનાવે જન જાત મેહેાશ, ભલા સમ્મા મળતા મેળ નહિ ખાય, તે તસ સંગ નહિ પેાસાય; આતમ ઊલટે ત્યાં કૈઅવટાય, મમા૰
ય્યા યત્નકાર યત્ના રાય, યત્ને માદક પાણી પમાય; પણ ડૅાર વિધીવાળો પાય, યયા૦
૫ ૧૮ ૫
૫ ૧૯ ૫
॥ ૨૨ ॥
તા ૨૩ ૫
૫ ૨૪ ૫
વવા વાતથી ઉઠે જ વાટ, વળી વાત ન કરીયે રાત; ઘણું કરી તે તજશે! ઘાટ, વવા૦ શશા શત્રુ સોર દેખાય, તુરત તિહાંથી થશે। વિદાય; નહિ તા જીવનું જોખમ થાય, શશા॰ પૃથ્થા ષટ રસ રસાઇ ખાય, રસેન્દ્રિ રાગે જે લુખ્ખાય, વ્યાધિની વૃદ્ધિ ત્યાં થાય, ષષા૦ સસ્સા સજ્જને સેાય સમાન, દુન કાતર કાપે જાણુ; ચેાગાયેાગ જોઇ પ્રમાણુ, સસા૦
૧ કષાયા. ૨ નેક-રીતભાત. ૩ દુ:ખી થાય,
૫ ૨૫ ૧
૫૨૬ ॥
૫ ૨૭ ||
|| ૨૮ ||
૫ ૨૯ ૩