________________
Mળ' કપટરહિત જે બોલે, ધન તે..૨૬
વૈરાગી દેખાવા કાજે માયા-મૃષા નવિ બોલે ?
Sત કરે છે
- કાજે માયા-મૃષા નવિ બોલે, 'હું કોધીક્કામી-ઈર્ષાળુ’ કપટરહિત રે, ડોક્ટર સાથે આ સ્થાને મોકલી. આ બીજી બાજુ એક શ્રાવકને સુચનાઓ આપી કે ત્યાં રહેલા સાધ્વીજીઓને મુશ્કેલી આ જ ન પડે, એ જોવું. સાધ્વીજી માંદા પડ્યા છે, દવા-અનુપાનાદિની જે વ્યવસ્થા જોઈએ,
એ સંભાળી લેવી...” આ પૂ.રાજેન્દ્રસૂરિજીના સાધ્વીજીઓ આટલી બધી કાળજી જોઈ ઘણા જ આશ્ચર્યમાં થી પડ્યા. પરસમુદાયના સાધ્વીજીની આટલી બધી ચિંતા કોણ કરે ?
આ સાગરરત્ન સાધ્વીજીના કાળધર્મ બાદ બોલી બોલાઈ. રૂા.૯ લાખની બોલી ! "
સ્કૂલમાં તો આ સાધ્વીજી ભણ્યા જ ન હતા. છ વર્ષના દીક્ષિત એમણે અહીં જ બધો અભ્યાસ કરેલો. પાણિની વ્યાકરણ, ઓઘનિર્યુક્તિ વગેરે ગ્રંથો... બધું ! આ મા છેલ્લે છેલ્લે એ એટલું જ બોલ્યા
મારો આટલો જ પરિગ્રહ ! all હાથની જગ્યા, બે જોડ કપડા.. બાકી બધું એ જ વોસિરે વોસિરે વોસિરે..”
અને એ સંસ્કાર ઘૂંટતા ઘૂંટતા એ પરલોક સિધાવ્યા.
૧૭૫. ઓઘો છે અણમોલો, એનું ખૂબ જતન કરજો.
“મહારાજ સાહેબ ! ઓ મહારાજ સાહેબ !... તમે અહીં કેમ છો ? ચાલો, a 3 તમને તમારા સ્થાને મૂકી આવું...”
મુંબઈ વી.ટી. સ્ટેશન પર એક સ્થાને આડા પડેલા સાધુને જોઈને એક જૈનભાઈ == તરત એમની પાસે ગયો, સાધુને ઢંઢોળ્યા. આ પણ સાધુ બેભાન !
ઉંમર હશે આશરે ૬૭ વર્ષની !
ત્રણ-ત્રણ દીકરીઓને સંયમમાર્ગે વળાવી દીધા બાદ છેલ્લે એમણે પણ દીક્ષા અ લીધી. આટલી ઉંમરે પણ વિહારમાં બધી ઉપાધિ જાતે ઉપાડે.
મુંબઈમાં વી.ટી. સ્ટેશને વડીનીતિ માટે (ઠલ્લે માટે) જઈ રહ્યા હતા. અચાનક માં રસ્તામાં કોણ જાણે શું થયું કે એ પડી ગયા, બેભાન થયા, લોહી નીકળવા લાગ્યું. આ
આ તો મુંબઈ ! સ્વાર્થીઓની નગરી !
છતાં કોઈક અજૈનભાઈ દવાખાને લઈ ગયા, ટાંકા લેવડાવી વી.ટી. સ્ટેશન પર ના CHITTTTTT વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૩૮) NITI
