________________
વા નાવડી, ધર્મદાસજીએ દાખી. ધનતે...૭.
આ પણ જે સાધુ, સસૂત્રપ્રરૂપણાભાખી તે ભાષા ભવ તરવા નાવી
આજ્ઞાભંજક પણ જે ,
એક ગ્રુપે ૭૨ સાધ્વીજીની ગોચરી પાણીની ભક્તિ કરવાનું કામ સ્વીકાર્યું." એક ગ્રુપે ૭૨ સાધ્વીજીઓના પ્રતિલેખનનું કામ સ્વીકાર્યું. એક ગ્રુપે ૭૨ સાધ્વીજીઓના ઓળા બાંધવાનું કામ સ્વીકાર્યું.
ચાર સાધ્વીજીઓએ ૭૨ સાધ્વીજીઓના પાત્રાઓનું પ્રતિલેખન કરવાનું કામ સ્વીકાર્યું.
હું તો તદ્દન નવી હતી, જોગ પૂરા થયા ન હતા. એટલે મને તો શું લાભ મળે? પણ મારા સૌભાગ્યે મને એક લાભ મળ્યો. મેં ૭ર સાધ્વીજીઓની લઘુનીતિ (માત્ર) પરઠવવાનો લાભ લીધો. મને ખૂબ આનંદ આવ્યો. ગચ્છભક્તિનો અપૂર્વ લાભ મળ્યો.
(૩૫૦ ગાથાના સ્તવનમાં કહ્યું છે કે ગચ્છની અંદર તો એકબીજાના આચારોવિચારો જોઈને, જાણીને બીજાઓને પણ એ પ્રમાણે કરવાનો ઉલ્લાસ જાગે.
કશું ન ભણનારાઓ સ્વાધ્યાયીઓને જોઈ દસ કલાક ભણતા થઈ જાય. નવકારશીવાળાઓ તપસ્વીઓને જોઈ ઓળી કરતા થઈ જાય... આળસુઓ વૈયાવચ્ચીઓને જોઈ જોરદાર વૈયાવચ્ચ કરતા થઈ જાય.. આ બધા અપરંપાર લાભો છે, માટે જ ગચ્છવાસનું સેવન વધારે થાય એ
સારું...)
૨૪૬. મારી નિઃસ્પૃહતા મારે જણાવવી ન જોઈએ, પણ.. (સાધ્વીજીના શબ્દોમાં ...)
સળંગ ૩૦૦૦ આંબિલ કરનારા, નિર્દોષ વાપરનારા, અજોડ વૈયાવચ્ચ કરનારા છે, એ સાધુભગવંતની વાતો સાંભળી મને પણ અનાસક્તિભાવ સિદ્ધ કરવાની ભાવના ઉત્પન્ન થઈ.
અને મેં ગુણીની રજા લઈ સળંગ ૫00 આંબિલની આરાધના શરુ કરી. શા આખરે ૫૦૦ આંબિલ પૂરા થવા આવ્યા. પારણાનો દિવસ નજીક આવતો ગયો. સ્વાભાવિક છે કે સ્વજનોને જણાવવાની, ૫00 આંબિલ નિમિત્તે મહોત્સવાદિ
IIIIIIIII વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી (૧૩)
પાસ)
