________________
રિતે મનિવરદુર્લભતા, ધન તે.,૧૦૬
Aડ મરણ વૈયાવચ્ચ જે કરતી શાસ્ત્ર પ્રમાણે સ્વાર્થ છોડીને તે મુનિવરહ.
તીર્થકરપદવીનું કારણ વૈયાવચ્ચ
-
આ
મુનિરાજ હાથોથી મોટું દબાવી રસ્તા ઉપર ઉંધા સુઈ ગયા હતા. રીંછોએ ખુલ્લા આ રહી ગયેલા બંને કાન ખેંચી કાઢ્યા. માથામાં પણ ઈજા થઈ.
પણ ત્યાં તો કેટલાક માણસો આવી ચડ્યા, એના ગભરાટથી રીંછો ભાગી ગયા. ] આજે પણ એ મુનિરાજ ખવાઈ ગયેલા કાન સાથે જ જીવે છે.
૨૯૫. શિષ્યાના દુઃખો ગુરુણીએ લઈ લીધા “કેમ રડે છે? શું થયું?”
સાંજના ગોચરી વાપરતી વખતે ગુરુણીએ સાથે જ વાપરવા બેઠેલી શિષ્યાને અને પૂછ્યું. મા “ભજીયા મરચાનાં છે, અને મરચા અતિશય તીખા છે. એક વાપર્યું એમાં તો માં રા આંખોમાંથી પાણી પડવા માંડ્યું. આ હજી તો આઠ-દસ ભજીયા બાકી છે. શી રીતે ? - વાપરીશ ?”
શિષ્યાએ ખેદ સાથે રૂદનનું કારણ જણાવ્યું.
શિષ્યાને વર્ષીતપ ચાલતો હતો, સાંજના બેસણામાં ભજીયા, વહોરી લાવી, પણ 3 આટલા બધા તીખા મરચા હોવાનો એને અંદાજ ન હતો.
ત્યાં તો
ગુણીએ એક ઝાટકે એ બધા ભજીયા પોતાનાં પાત્રામાં નાંખી દીધા, એંઠા કરી 3 કે ધડાધડ વાપરવા લાગ્યા.
શિષ્યા તો આભી જ બની ગઈ.
ગુણીની આંખોમાંથી ય પાણી વહેવા લાગ્યું, પણ એમણે ઝપાટાબંધ બધા જ આ ભજીયા વાપરી લીધા.
શિષ્યાની આંખોમાંથી હજીય આંસુ બમણાવેગે વહી રહ્યા હતા.
પણ હવે એ આંસુ મરચાની તીખાશના કે વધી પડેલી ગોચરી અંગેના ખેદના નહિ, પરંતુ ગુરુણીએ જે સહાય કરી, જે વાત્સલ્ય વરસાવ્યું, જે જાત પર કષ્ટ ઉતાર્યું એ બદલ કૃતજ્ઞતા વ્યક્ત કરતી એ અશ્રુધારા હતી.
(પ્રત્યેક ગુરુ-ગુણી જો શિષ્ય-શિષ્યાના દુ:ખને પોતાના ગણી લે, સહી લે તો | અને શિષ્યાઓના અધ્યવસાયોમાં ગુસબહુમાનના ઉછાળા આવ્યા વિના ન રહે.)
Dowજા વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૧૫૮) અTTTTTTS
