________________
वे
KKXXXXX**************
ने, अने विषयनी तृष्णावाला लोकोने . एटले पूर्वे कहेला एवा लोकोने संजम शव
नं पुष्करपणुं लागे . पण खलु कहेतां निश्चे धीर पुरुषने अने संसारना नयश्री नहिन भएला एवा पुरुषने पुष्कर नयी. एटले संजम पालवो कठण नश्री.ते
कारण माटे हुं तमारी पाझाए करीने हमणांज प्रव्रज्या लेवाने श्छु बु.” त्यार * पनी ते माता पिता फरीने कहेतां हवा. “हे बाल ! आटलो हठ तुं न कर. तुं शं
समजे ?" त्यारे अतिमुक्तक कुमार कहेतो हवो. "हे अंब! हे तात! जे हुंजा गुंतेज नथी जाणतो. अने जे नश्री जाणतो तेज हुँ जाणुं बु.” त्यार पठी ते माता पिता कहेतां हवा. “हे पुत्र! आम केम बोले ?” त्यारे ते कुमार कहेतो
वो. "हे माता पितान ! हुँ जाणुं बुं के, जे जन्म्यो तेने जरूर मर .परंतु ए टलुं नश्श्री जाणतो के, ते क्यारे मरशे ? अथवा किया स्यानमां मरशे? अथवा केवे प्रकारे मरशे? अथवा केटले काले मरशे? ए हुं नयी जाणतो. तथा हुँ नथी । जाणतो के, किया कर्मोए करीने नरकादिकने विवे जीवो नत्पन्न थाय ? पण आदर्बु जागुंदु के, पोतानां करेलां कर्मोए करीने जीव नरकादिकोमा उत्पन्न पाय
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
