Tarangwati Katha

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Buddhisagarsuri Jain Gyanmandir

Page 211

KERAKXKXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
श्रीमालती वा मुचकुन्दपृक्षाः सुमेश्व कुर्वन्ति स्थलं मनोत्रम् । लुण्टाकलोकोद्भवमोतिहेतोश्वतस्थलं शून्यमित्र प्रमाति ॥ २१२१ ॥ तीर्थस्थलं कुत्रचिदस्ति रम्यं तस्याच्चदूरेऽमि मिरेः शिखायाम् । गृहागभीराऽतिश्येन दुर्गा आसीच वा दुर्जनराजवानीगा२१२२॥ व्याचा आधार मायां विदधति मृगयां नेदियाय यो सा. मावाविवेव माया रचयितुमुचिता नैव विश्वासात्तु । बयानां पालनार्थे मृगपतिमृगयों कुर्वते ये नरेन्द्राः । व्याषा: किन्तारा यदि च विदधते तेऽत्र एवं पान्ति ॥ २१२३ ।। क्यसां बहको नीडा डिम्भवृन्दैः सुनादिताः । वृक्षशाखासमाछमा वर्गहने बने
॥ २१२४ ॥ सुण्टकानां मूहा नैकामयदा चाऽभवत्तथा । विविधा पादपत्रेणी दिवाप्यन्धीचकार वै
॥२१२५॥ तस्काननेकवेशस्था गृहामे कामहं गतः । द्वारेण महता युक्ता रूपात 'सिंहगृहारूपया' ॥ २१२६ ।। तस्थामखभृतः शूरा न्ययसन स्वैन्यजीविनः । आनन्दं मेजिरेऽजसं लुण्टयित्वा वणिगजनान ॥ २१२७॥ चौर्यकलासु संधैक-साध्येषपि च कर्मसु । निपुणा दस्पवः सोऽप्पासंस्तदेशवासिनः
॥२१२८॥ दस्युत्वेऽस्ति कला च साहसमयो निर्भीकता स्वस्थता, चापल्यं बहुवेषिमा गुणिगुगाराधित्वमुर्जस्विता । एतेस्ते निपुणा भवन्ति सततं दीनाँश्च रक्षन्ति ते, मर्यादा न हरन्तितस्करगगाँस्तान संस्मरन्ति प्रजाः ॥ २१२९ ॥ तेषां दयालका केचिद् ब्राह्मणान् श्रमणान त्रियः । रुग्णान् बालास्तथा वृद्वान् पीडयन्ति स्म न कचिद् ॥ २१३।। वसमिक्मदान्धान दृष्टिमुयाटयन्तो, हृतपशुधनधान्यैर्दुर्बलान् वर्धयन्तः ।
RRRRRRRRROTESgoa
For Private And Personale Only