________________
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી : ૨ - ૫
મનેચ્છાએ હરેફરે છે. સર્યું આ વિદ્યાથી ને સર્યું આ જ્ઞાનથી !
હવે તો ભાઈ, નક્કી કર્યું, જેને ભણવું હોય એ ભણે, ન ભણવું હોય એ જાય ચૂલામાં. આપણે તો નિરાંતે ખાઈપીને લહેર કરીશું. આજથી નવા પાઠ વિચારવા નથી. કોઈને વાચના આપવી નથી. પાઠ પણ સમજાવવા નથી. મૌન ધારણ કરી લઉં છું, એટલે બધી માથાકૂટ છૂટી.’
૨૮
આચાર્ય વસુદેવ બાર દિવસ મોનપણે રહ્યા. જ્ઞાનના અર્થીને અર્થ ન કહ્યો. વિદ્યાના અર્થીને પાછા વાળ્યા. ને થવા કાળ છે. એકાએક રાતના દરદ ઊપડ્યું, ને કાળધર્મ પામ્યા. વિદ્યા કોઠામાં સડસડી ગઈ.
હે રાજન્‚ એ વિદ્વાન આચાર્ય વસુદેવ મરીને આ દેવદત્ત રૂપે તમારે ત્યાં ઊપજ્યા. ને એ સુંદર શેઠાણી મરીને હે શ્રેષ્ઠી, તમારે ત્યાં ગુણસુંદરીરૂપે જન્મી.
“અને પેલા વસુસારનું શું થયું ?”’ રાજાએ પૂછયું. માનસરોવરને મિષે એ હંસલો થયો.’
ગુણસુંદરી ને દેવદત્ત ત્યાં હાજર હતાં. આ સાંભળી દેવદત્તે જિંદગીનું જ્ઞાનપંચમીનું વ્રત લીધું. ગુણસુંદરીએ પાંચ વર્ષ પાંચ માસનાં પચ્ચખાણ કર્યાં.
રૂડાં તપ કર્યાં છે. રૂડાં વ્રત રાખ્યાં છે. જ્ઞાનીની ને જ્ઞાનનાં સાધનની પૂજા કરે છે. સ્વયં જ્ઞાન ઉપાસ્યું છે. ગ્રંથ વાંચ્યા છે.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
