Sadhubhai Samaya Sudharas Pije

Author(s): Padmaratnasagar
Publisher: Mahavir Jain Aradhana Kendra Koba

Page 190

माथाकूट मूरखनी आगल, रणमांही ज्युं पोक; अंधा आगल आरसी जेवी, जावे वाणी फोक. भागवत भेंसनी आगले रे, गांडा आगल गान; कपि न करशे रत्न पारखं, ए युक्ति दिल आण. मूरख आगल बोध करे ते, भारे खत्ता खाय; सुगरी वानरने उपदेशे, माळो निज विखराय. बाळक समजे दूध पानमां, जाणे शुं ते वेद; अंधारा अजवाळा वच्चे, शो अंधकने भेद. गया गामडीआ राजसभामां, दिल्ली नगर मझार; गायन करतां गायकने तो, दीधा डाम गमार. गुणी न्यायी जाणीने रे, देजो भाई बोध; मूढ कदाग्रही बोधतां रे, ऊलटो वाधे क्रोध. योग्यता लोहचुंबके रे, समजण साची ग्रहाय; बुद्धिसागर योग्यता रे, कोईक विरला पाय. निंदा त्यजो!
मूरख० ५
मूरख० ६
मूरख० ७
मूरख० ८
मूरख० ९
मूरख० १०
मूरख० ११
(दडी रमतमां पडी रे सन्तो, दडी रमतमां पडी-ए राग. पापकर्म बहु भारी रे निंदा, पापकर्म बहु भारी; मनमां जोजो विचारी रे, निंदा
निंदकनी दृष्टि छे अवळी, गुण अवगुण देखाय;
१७६