________________
વાત જ
થાય
(૧૪૪) मुच्छइ निवाघायं, वाघाए पुण महाविदेहेसु । नासे उवट्टिअंमि अ, नगरनिवेसाइ ठाणेसु ॥११६ ॥
અર્થ-દશ ક્ષેત્રમાં નિર્ચાઘાત સ્થાનમાં તે ઉત્પન્ન થાય છે અને પાંચ મહાવિદેહમાં વ્યાઘાત સ્થાનમાં ઉત્પન્ન થાય છે. તથા નાશ પ્રાપ્ત થયે સતે નગર અને નિવેશ વિગેરે સ્થાનમાં (અભાગે) ઉપજે છે. (૧૧૬).
तह चकिरामकेसव-मंडलिआणं च खंधवारेसु । एसि हिद्वा भूमि, दलइत्तासालिआ होइ ॥११७ ॥
અર્થ–તેમજ ચક્રવતી, બળદેવ, વાસુદેવ અને મંડલિક રાજાના સ્કંધાવાર (સૈન્યની છાવણી નીચેની ભૂમિને પરિ સમાવીને આસાલિકા સર્પ ઉપજે છે. (૧૧૭).
अंगुल असंखभागो, जहन्न जोअणदुवालसुक्कोसो। देहो विक्खंभो तह, बाहल्लं तदणुमाणेणं ॥ ११८ ॥
અર્થ–આ ઉરપરિસર્ષનું જઘન્ય શરીર અંગુલના અસંખ્યાતમા ભાગનું અને ઉત્કૃષ્ટ બાર એજનનું હોય છે. આ દેહની લંબાઈ જાણવી અને જાડાઈ તેના અનુમાને જાણવી. (૧૧૮). બિછાીિ નિગમ, નાગુવા શનિની ગતિ | आसालिग संमुच्छिम, अंतमुहुत्ताउआ होइ ॥११९ ।।
અર્થ–તે મિથ્યાષ્ટિ જ હોય છે, બે અજ્ઞાનવાળા છે, તથા અસંજ્ઞી છે. અને આસાલિક સર્પ સંભૂમિ અને અંત મુહૂર્તના આયુષ્યવાળા હોય છે. (૧૧૯)
