________________
(૧૬૨ ) અંગુલના અસંખ્યાતમા ભાગની અને ઉત્કૃષ્ટ સાત હાથની હોય છે, અને બીજી એટલે ઉત્તવૈશ્ચિયની જઘન્ય અંગુલના સંખ્યાતમા ભાગની અને ઉત્કૃષ્ટ એક લાખ જનની હોય છે. (૧૯૨).
छण्हं संघयणाणं, संघयणेणावि अनतरगेण । रहिआ हवंति देवा, नेवट्ठिसिराइ तदेहे ॥ १९३ ॥
અર્થ–છ સંઘયણ મળે અન્યતર કોઈપણ સંઘયણે કરીને રહિત દે હોય છે, કારણ કે તેમના શરીરને વિષે અસ્થિ અને સિરા વિગેરે હાતું નથી. (૧૩).
जे पुग्गला य इट्ठा, कंता य पिआ तहा मणुन्ना य । सुहरसगंधप्फासा, तदेहे ते परिणमंति ॥ १९४ ॥
અર્થ-જે પુગલે ઈષ્ટ, કાંત, પ્રિય અને મનોજ્ઞ છે અને જે શુભ (વર્ણ), રસ, ગંધ અને સ્પર્શવાળા છે તે તેના દેહને વિષે આહારપણે પરિણમે છે. (૧૯૪).
भवधारणिजदेहो, सक्वेसि सुराण पढमसंठाणे । इअरो नाणासंठाण-संठिओ इच्छया भावा ।। १९५ ॥
અર્થ–સર્વ દેવેનું ભવધારણીય શરીર પ્રથમ સંસ્થાન– (સમચતુરસ)વાળું હોય છે, અને ઉત્તરક્રિય શરીર નાના પ્રકારના સંસ્થાનવાળું અને ઈચ્છિત ભાવવાળું હોય છે. (૧૫).
चउरो कसायसन्ना, लेसाछकं च इंदिआ पंच । वेअणकसायमारण-वेउविअतेअसंघाया ॥ १९६ ॥
અર્થ–ચાર કષાય, ચાર સંજ્ઞા, છ લેશ્યા, પાંચ ઇન્દ્રિય તથા વેદના, કષાય, મારણ, વૈક્રિય અને તેજસ એ પાંચ સમુદુઘાત હોય છે. (૧૯૬).
